తప్పటడుగు

నా పేరు సుధాకర్ , దగ్గర వాళ్ళు స్నేహితులు సుధా అని పిలుస్తారు.నా వయసు 36. లోకం లో చాల మంది లాగే నేను ఒక మధ్యతరగతి మనిషిని, నేను నా భార్య మా పాప అంజలి నెలకి ఒకసారి వచ్చే జీతం , రోజు వచ్చే బాధలు ఎప్పుడో వచ్చే ఆనందాలు,చిన్న జీవితం అందరి లాగే పెళ్లి కాకా ముందు నాకు చాల కోరికలు ఉండేవి, ప్రతి రాత్రి నా ఉహల్లొ నలగని హీరోయిన్ లు లేరు, నా పేరు ములగని నా క్లాసు అమ్మాయిలు లేరు, నేను రుచి చూడని మా వీధి ఆడవాళ్లు లేరు. కాని ఇవి అన్ని ఉహల్లొనె, నిజ జీవితం లో చాల తక్కువ మందే అ ఉహలని దైర్యం అనే పనిముట్టు తో నిజం చేసుకుంటారు. అల ఉన్న నాకు ఒక చిన్న కంపెనీ లో గుమస్త గా వచ్చిన ఉద్యోగాన్ని చూసి , నేను ఒకరిని పోషించగలను అని నిర్దారించారు నాన్న.అలా నా జీవితం లోకి వచ్చింది ఉష.

మా బందువుల అమ్మాయి. పేరుకి తగ్గట్లు మొఖం లో వెలుగు, తెల్లని మేనిచాయ, నోరు తెరవకుండానే మాటలు చెప్పే పదునైన కళ్ళు, హంస మెడ, మొదటి చూపుని దోచుకునే ఎత్తైన యెదద్వయమ్, ఒత్తుఅయిన పొడుగు జుట్టు. తను నాకు కాఫీ ఇత్చి అలా నడిచి వెళ్తూ ఉంటె తన జడ కొడుతున్న సున్నితమైన దెబ్బలకి ఎక్కడ తన పిర్రలు కందిపోతాయో అని తెగ బాధ పడ్డ. మధ్యతరగతి కుటుంబం లో పుట్టడం వళ్ళ ఇక్కడ ఉంది ఏమో లేదా పెద్ద హీరోయిన్ అయ్యి ఉండేది.
అలాంటి అమ్మాయిని ఉహల్లొ చూడటమే తప్ప నిజంగా చూడటం మొదటి సారి,వెంటనే చెప్పేస తెగ నచ్చింది అని నాన్నకి. తనకి నేను నచ్చడం తో మా పెళ్లి అయ్యింది . చెప్పాలి అంటే నేను అందగాడినే, నా వంక చుసిన అమ్మాయి చూపుని 2 నిమిషల పాటు కట్టి పడేయ గల అందం నాది. వారానికి 4 సార్లు కసరత్తు లు చేసి 2 రోజులు ఆటలు ఆడే వాడిని.
అలా పెళ్లి అయిన మేము చాల సంతోషం గా ఉన్నాం, మా ప్రేమకి సంతోషానికి ప్రాణం పోస్తే అది మా పాప అంజలి. పెళ్లి అయిన మొదటి రాత్రి నుండి ఇప్పటి వరుకు , ప్రతి రోజు ఉష కి నాకు మా పడక గదిలో పొటినే, ఒకరిని మించి ఒకరం ఎగిసి ఎగసి సుకపడటం , ఇంకొకరిని సుకపెట్టడం. కాని ఈ కథ ఉష తో మొదలు అవ్వలేదు. మనసు బలే చిత్రమైంది, ఎంత బాగున్నా ప్రతి రోజు తినే పరవన్నం కన్నా ఒక్క రోజు దొరికే ఎంగిలి మెతుకుల మీద ఆశ కలిపిస్తుంది. అల నాకు వచ్చిన ఆశ కవిత. తను నా ప్రాణ స్నేహితుడి బార్య. ఎప్పుడు తప్పు చేయని నేను, ఉహల్లొ కూడా వావి వరసలు మరవని నేను, తొలిసారి వేసిన తప్పటడుగు కవిత.

(కవిత మాటల్లో కధనం)

నమస్తే నా పేరు కవిత, మా వారు వికాస్. మాది బ్రాహ్మిన కుటుంబం.
నా వయసు 33 నా కన్నా మా వారు 4 ఏళ్ళు పెద్ద. మాకు పెళ్లి అయ్యి 5 ఏళ్ళు అవుతోంది.
ఒక బాబు ఒక పాప. బాబుకి 4 ఏళ్ళు, పెళ్లి అయిన వెంటనే కలిగిన అదృష్టం వాడు. వాడు పుట్టాక కొన్ని రోజులు ఆగాలి అని నిర్ణయించుకున్నాం. తర్వాత పుట్టింది నా బంగారం , వర్షిత వయసు 2.
అన్ని కుటుంబాల లాగే మా వారు ఉద్యగస్తుడు అయితే నేను ఇంటి రాణి ని,అన్నట్లు బాబు పేరు చెప్పలేదు కదు, అనిల్.

నా విషయానికి వస్తే నిజంగా కవి లు రాసే కవిత్వాలలో ఆడదానిలా ఉంటా అని మా వారు ఆట పట్టిస్తూ ఉంటారు.

నాలో నాకు కూడా అందగత్తినే అనే పొగరు ఉందీ లెండి, ఏ ఆడదానికి ఉండదు అంటారా ?

మీరు నన్ను చూడలేరు కనుక , మీ కళ్ళ ముందు నా మాటలతో బొమ్మ గీస్తా.

5 అడుగుల 4 అంగుళాల ఎత్తు లో నున్నని నుదురు ఉహుంచుకోండి, నుదుటి మీద నల్లని దట్టమైన కురులును చక్కగా నచచేప్పి ఒక పక్కకి దువ్వి మద్యలో సింధూరం దిష్టి చుక్కలా పెడతా.

అంత నున్నని నుదురుకి కింద కలువ పువ్వులు లాంటి కళ్ళు , కావాలి అనే కాటుక తో వాటి అందాన్ని పెంచి మా వారు వెళ్ళే ముందు కన్ను కొట్టి ఏడిపిస్తూ ఉంటా.

ఇంక నా ముక్కు నున్నని కొండ, నా పేదలకి దారి తీస్తూ ఉంటుంది, అల నా ముక్కు మాట విని కిందకి వచేరు అంటే , నా యెర్రని పెదవుల మద్య ఇరుక్కు పోతారు, చెప్పకూడదు కాని నా కాలేజీ రోజుల్లో నా పెదవి ని కోరకలి అని ఆశ పడని అబ్బాయి లేడు అని, నా ఫ్రండ్ చెప్పేది.

అది పెద్ద --- లెండి అందుకే దాని మాట నమ్మేదాన్ని అలాంటి విషయాలలో, సరే సరే మాట మార్చాను లెండి.పెదవుల దగ్గరే ఉంటారా ? కిందకి రారా.. హహ..

కిందకి వస్తే, మీకు చెప్పల మగవాళ్ళ కళ్ళు అక్కడే కద వచ్చి పడేవి ముందు. అందుకే అక్కడ మంగళ సూత్రం పెట్టేది.

ఒర్ బాబు ఇవి వేరే వాడి సొత్తు రా నాన్న, నీవి కావు అని చెప్పడానికే అ లైసెన్సు, అయిన మీరు అగరు కదా, సరే వినండి.

నిండుగా కట్టుకున్న చీర లో రెండు కుండలు, చూసే ప్రతి చూపు అబ్బహ్ అనుకునేల, చాల మంది మగవాళ్ళ కళ్ళు వాటి మీదకి వత్చే ముందు నా మెడ కి ఎదకి మద్యలో కనిపించే తెల్లని చర్మం దగ్గరే ఆగిపోతాయి ఎందుకో ?

అలా ఆగిన కళ్ళకి దారి చూపిస్తూ నా చెమట , నా బంతుల మద్యలోకి జారుతూ ఉంటె చూడాలి మగవాళ్ళ తిప్పలు.

అమ్మో అలా నేను దొరికితే ఏమైనా ఉందా ?

మా వారు తప్ప వేరే ఎవ్వరు చూడని అందాలూ, తెల్లని బంతులపై నల్లని చుక్కలతో ఉన్న స్వర్గం. కావాలి అంటే ఈ ఒక్క రాత్రి కి మీకు ఉహించుకునే స్వేత్చ ఇస్తా. 

ఇంక కిందకి వస్తే నా నడుము, పెళ్లి అయిన ఆడదాన్ని కదా కొంచం కొవ్వు పట్టి ఉన్న . యెంత చెప్పిన వినని కొవ్వు నా నడుము మీద లేత మడతల లాగా ఇరుక్కు పోయింది, రోజు మా వారు అయిన పిసుకుడు తో పోగొట్టడానికిప్రయత్నిస్తున్నారు లెండి.. హహ..

బ్రాహ్మణ పిల్లని అవ్వడం వళ్ళరంగు మాకు మాములే అందుకే అంత విశాలమైన నున్నని నడుము తెల్లని మైదానం లా ఉంటె చూడలేక దేవుడు లోతైన బొద్దు పెట్టేసాడు.

మా వారు ఒక సారి అయితే సరదాకి అందులోనే ప్రవేశం చేస్తా అన్నారు , సిగ్గులేకుండా.

ఇంక నా మదన మందిరం మా వారి సొంతం, మీకు చెప్పను.

వెనక ఉన్న విశాల ద్వయం మాత్రం రోజు పనివాడి ,పాలవాడి చూపులకి నోచుకుంటూ ఉంటుంది. ఈ మద్య ఎదురింటి రాము గాడు తెగ చూస్తున్నాడు, వేదవ 10 క్లాసు కి రాకుండానే ఇవి అన్ని.

తప్పు ఎం ఉందీ లెండి 36 సైజు లో ముందు ఊగుతూ ఉంటె పిల్లాడు కూడా మగాడు అవుతాడు.

ఇంక నా దినచర్య లోకి వస్తే...

ప్రతి రోజు అయిన బాబుని స్కూల్ కి దిమ్పాక . నేను ,వర్షిత, మా అత్తయ్య మా ముగ్గురిదే రాజ్యం. తనతో ఆడుకుంటూ అత్తయ్యతో కబుర్లు చెప్పుకుంటూ ఇంటి పని, వంట పని చేసుకుని రాత్రి మా వారితో జరిగే వంటి పనికి సిద్దం అయ్యేదాన్ని.

నిజ జీవితాల్లో శ్రుంగారం , నేను వయసులో చుసిన నీలి చిత్రాలల ఉండదు అని పెళ్లి అయిన మొదటి రాత్రే నాకు తెల్సింది.

బ్రాహ్మిన పిల్లని అయ్యి ఉండి అవి ఎలా చూసా అని అనుకుంటున్నారా, నలువైపులా కట్టుబాట్లు అనే గీతలు గీస్తే మనసు అదుపుతప్పడం, కోరికలు దారులు వెతకడం సహజం, ఎం కాదు అంటారా ? అంటే మీరు మనిషే కాదు అని వాదిస్త.

ఏమైనా కథలోకి వస్తే , మా వారు మరి అ చిత్రాలలో అంత పొడుగు గా లేకపోయినా( అసలు ఎవరైనా ఉంటారా అని అనుమానం ?) ఆడదాన్ని చేత అరుపులు పెట్టించే కిటుకులు తెలిసిన మనిషి.

మొదటి రాత్రే ఆయనకి పూర్తిగా నా మనసు, దేహం సర్వం ఇత్చేసా. అ రోజు కనుక మీరు అడిగి ఉంటె కలలో కూడా, మా వారు తప్ప హీరో లను కూడా వద్దు అని చెప్పే దాన్ని.

మా వారి స్నేహితులలో అందరు నాకు పరిచయం, ముఖ్యం గా అయిన ప్రాణస్నేహితులు సుధాకర్,రమణ,వెంకి.

మా వారు తరచూ చెప్పే కతలు, వీళ్ళ చిలిపి అల్లరులు విని విని , చూసింది తక్కువ అయిన తెలిసింది ఎక్కువ అనిపిస్తుంది. ప్రతి సంవత్సరం మా వారు వాళ్ళ ముగ్గురుతో కలిపి ఒక వారం గడపడానికి వెళ్తారు.

నలుగురికి చెడు అలవాట్లు లేవు, మంచి వాళ్ళు , చదువుకుని ఉద్యోగం చేస్తూ పెళ్ళాం పిల్లలతో ఉన్న వాళ్ళు కనుక నేను అడ్డు చెప్పను. ఇలా వాళ్ళు కలవడమే తప్ప కుటుంబాలు కలిసింది లేదు, నాకు అప్పుడప్పుడు వాళ్ళని చూడాలి అని ఆస గా ఉండేది. ఒకరి పెల్లిలకి ఒకరు రావడానికి అవ్వలేదు కాని రమణ గారిని మాత్రం చూసాను నేరుగా ఒకసారి. చాల తమాషా అయిన మనిషి, మిగతా వాళ్ళని ఫోటో ల లో చూడటమే.

అల సాఫీగా సాగుతున్న నా జీవితం లో ఒక కమ్మని తుఫాను లా వచ్చారు సుధాకర్, తప్పు అని తెల్సిన మనసు ఒప్పక వేయించిన నా తోలి తప్పటడుగు ఈ కధ.

ఒక చల్లని సాయంత్రం... సుధాకర్ ఇంట్లో ... అప్పుడే ఆఫీసు ముగుంచుకుని ఇంటికి వచ్చాడు సుధాకర్..

ఉష: ఏమిటి అండి, ఈ రోజు ఆలస్యం అయ్యింది ? బస్సు దొరకలేదా ?

సుధాకర్ : అదేం లేదే, మా మేనేజరు మాట్లాడాలి అని చెప్పి ఆపేసాడు.

ఉష: ఏమిటి అంట ? ఆపి మరి మాట్లాడాల్సిన విషయం ?

సుధాకర్ : కూర్చో చెప్తా.. మా కంపెనీ మెయిన్ ఆఫీసు హైదరాబాద్ లో ఉంది కద.. వాళ్ళు నన్ను ఇక్కడ మేనేజరు చేద్దాం అనుకుంటున్నారు అంట.

ఉష: అవునా ? నిజంగా ? బలే మంచి వార్త చెప్పారండి ... మరి ఈ మేనేజరు ని ఎం చేస్తారు అంట ?

సుధాకర్ : ఆయనకి రీజినల్ మేనేజరు గా ప్రమొషనే.. నాకు జీతం 5000 పెరుగుతుంది.. కాని...

ఉష: కాని ఏమిటి అండి , అంత మంచి అవకాసం వస్తే..

సుధాకర్ : అక్కడ వారం ట్రైనింగ్ కు వెళ్ళాలి ఉష.. అసలే అక్కడ ఖర్చులు ఎక్కువ అని విన్నాను..

వారం నిన్ను పాపని వదిలి అక్కడకి వెళ్లి ఉండి, డబ్బులు ఖర్చు అయ్యాక తీర అ ట్రైనింగ్ లో నేను పాస్ అవ్వకపోతే ?

ఉష: అబ్బా అది తర్వాత చూద్దాము లెండి , ముందు మీరు వెళ్లి ట్రైనింగ్ బాగా చేసి రండి.. నెలకి 5000 అంటే మన పరిస్తితిలో చాల ఎక్కువ..

సుధాకర్ : అవును అనుకో కాని ముందు అక్కడకి వెళ్లి ఉండటానికి ఖర్చులు ?

ఉష: హ్మ్మ్.. ఆహ్.. మీ ఫ్రెండు వికాస్ గారు అక్కడే ఉంటున్నారు గా వాళ్లతో ఉండటానికి అవుతుంది ఏమో అడగండి ?

సుధాకర్ : ఊరుకో ఉష .. బాగోదు.. వాడిని నేను ఎప్పుడు ఇలాంటివి అడగలేదు .. ఇప్పుడు కొత్తగా ఇబ్బంది పెట్టడం నాకు ఇష్టం లెదు..

ఉష: వాళ్ళ ఇబ్బంది మాత్రమే చూస్తారా ? నేలాకరి మన ఇబ్బందుల మాట ఏమిటి ? అయినా అడిగితె తప్పు ఏమిటి ఒక్క మాటే కద , ప్లీజ్ అండి నా కోసం...

సుధాకర్ : హ్మ్మ్ సరే అగు కాల్ చేస్తా .. ఎం అనుకుంటాడో ?

కవిత ఇంటిలో... అప్పుడే కవిత పని పట్టి అలసి పోయి బాత్రూం లో స్నానం చేయడానికి వెళ్ళాడు వికాస్.. ఫోన్ రింగు అవ్వడం చూసి తీసుకుంది కవిత..

BestFrnd 1 Calling....

కవిత : హలో ఎవరండి ?

సుధాకర్ : వికాస్ లేడా అండి ? నా పేరు సుధాకర్ తన ఫ్రెండు ని ...

కవిత : సుధా గారు , అయిన ఇప్పుడే బాత్రూం లోకి వెళ్లారు అండి, ఏమైనా చెప్పాలా ? (పరిచయం లేని మనిషిని సుధా అని పిలిచేస ఏంటి అనుకున్న , కాని మా వారి కథల వళ్ళ ఆయిన నాకు తెల్సు కనుక అలా వత్చేసింది ఏమో అని సర్దుకున్న..)

సుధాకర్ : ఎం లెదు అమ్మ , వాడు వచ్చాక ఒక సారి కాల్ చేయమని చెప్తావ ? రేపు ఆయిన పర్వాలేదు ..

కవిత : తప్పకుండా అండి, ఇప్పుడే చేయిస్తా .. రేపు మీ ఫ్రెండు గారు క్యాంపు కి వెళ్తున్నారు ...

సుధాకర్ : ఓహ్ అలాగా సరే అమ్మ , అయితే ఉంటాను .

కవిత : సరే అండి.

ఉష తో ...

ఉష: ఏమి అయ్యింది అండి ? ఏమన్నారు ?

సుధాకర్ : నేనుఅడగలేదే, వాడు బాత్రూం లో ఉన్నాడు అంట.. రేపు క్యాంపు కి వెళ్తున్నాడు అంట.. వాడు లేకుండా అక్కడ ఎం ఉంటా చెప్పు .. ఇంక అడగను..

ఉష: సరే మీ ఇష్టం అండి.. నెల ఖర్చులు పోను 1200 మిగిలాయి.. ఇవి సరిపోతాయ మీకు..

సుధాకర్ : చాలు లే ఉష..

కొంతసేపటికి కాల్ చేసిన వికాస్ తో మాములుగా మాట్లాడి పెట్టేసాను.. వాడి క్యాంపు నెల రోజులు అంట.. ఏదో ఆఫీసు పని అని చెప్పాడు ..

తరవాత రెండు రోజులు డబ్బుల కోసం ప్రయత్నించిన కుదరలేదు .. ఉన్న 1200 పట్టుకుని ట్రైన్ ఎక్కా..

హైదరాబాద్ నగరాన్ని చూడటం నాకు మొదటి సారి.. ఉష కి ,పాప కి దూరం గా నేను ఎప్పుడు లేను.. కాని పొట్ట నింపుకోడానికి మనిషి అన్ని చేయాలి కద ..

ఉషని వదిలి రావటం లో పెద్ద బాధ ఎం అనిపించలేదు, వారం రోజులే కద .. తర్వతా మళ్ళి మా అనందం మాదే.. ప్రమొషను వచ్చింది అన్న ఆనందమో , లేక వారం ఉష కి దూరం గా ఉంటా అన్న బాదో తెలిదు కాని , నిన్న రాత్రి ఉష తో సరసం 3 సార్లు చేసా..

ఎప్పుడు లేనిది ఎందుకో తను కూడా నిన్న అన్నింటికి ఉప్పుకుంది ...

పెళ్లి ఆయిన ఇన్ని రోజులకి మొదటి సారి నా దానికి కింద పెదవులు కాకుండా పైన పెదవులలోకి దూరే భాగ్యం కలిగింది..

అంతంత మాత్రం ఇష్టం తోనే తానూ చేసిన పనికి .. ప్రాణం పోతున్న సుఖం.. తన తడి నాలిక నా తమ్ముడి గుండుని పలకరించిన క్షణం.. అబ్బహ్హ్హ్ చెప్పలేము మాటలతో .. ఇంకా సంసారం లో చాలా చేయాల్సినవి ఉన్నాయి అనిపించింది.. ఎన్నో భంగిమల లో చేసినా రాని మత్తు ఒక్క సారి ఒళ్ళు అంత కమ్మేసి మొదటి 5 నిమిషాలలోనే తన నోటిని నిమ్పెసా... తన దాన్ని మాత్రం నన్ను రుచి చుడనివ్వలేదు.. ఛి అంది..

ఈ ట్రైనింగ్ లో కనుక పాస్ అయితే.. ఆ వార్త పేరు చెప్పి తన చేత మళ్ళి నా దాన్ని చికిపించుకోవాలి అని నిర్దారించుకున్న... ఇలా ఆలోచిస్తూ ఆలోచిస్తూ ఒక చిన్న లాడ్జి దగ్గరకి వచ్చా.. చూడటానికి మరి చీప్ గా ఉన్నా, నా ఖర్చులకి సరిపోయే లా ఉంది.. లోపలి వెళ్లి కనుకున్న నాకు రోజుకి 200 అని తెలిసింది.. వారం రోజులకి సరిపడ్డ డబ్బులు లేక ఆలోచిస్తున్న నాకు, అక్కడే ఉన్నా ఒక ఆయిన కావాలి అంటే తనతో పాటు ఉండచు అని అద్దె సగం సగం చేసుకుందాము అని చెప్పాడు.. ఎవడో తెలియకపోయినా దేవుడిలా వత్చాడు అనుకున్న.. పరిచయం చేసుకున్నాక తెల్సింది అతని పేరు ప్రసాదు అంట.. వాళ్ళది గుంటూరు అంట, కార్పెంటారు పని మీద ఏదో వట్చ అన్నాడు..

సరే అని తనతో పాటే వెళ్ళిన నేను తెచుకున్న బట్టల సంచి అక్కడ పెట్టి స్నానం చేద్దాము అనుకున్న ... రూం చిన్నది అంత శుభ్రం గా లేకపోయినా సరిపోతుంది అనుకున్న. మనం ఇట్చే డబ్బులకి ఇది చాలులే అనుకుని స్నానానికి వెళ్లి వచ్చిన నాకు.. మందు కొడుతూ కనిపించాడు ప్రసాదు..

ఇంకా మధ్యానం 3 కూడా కాలేదు.. వీడు ఏంట్రా అనుకుని, సర్లే మనకి ఎందుకు అని వదిలేసా...

కవిత ఇంట్లో.. రాత్రి చేసిన అల్లరికి అలసి పోయి పడుకున్న వికాస్ అప్పుడే లేచాడు.. మధ్యానం 2 అయ్యింది

కవిత : దొర గారికి ఇంకా తెల్లర లేదా ?

వికాస్ : దొరసాని నిన్న రాత్రి సాని లా చేసిన పనికి, లేవబుద్ది అవ్వట్లేదు..

కవిత : వెళ్ళాలి అంటారా ? మరి నెల రోజులు అంటే .. ఎప్పుడు 3 రోజులే కదా ఈ సరి ఏమిటి అండి ఇలా..

వికాస్ : సారీ రా కవి.. కావాలి అంటే నెలకి గుర్తు ఉండేలా తియ్యని గిఫ్ట్ ఇవ్వనా ...

కవిత : అబ్బహ్హ్ వదలండి , అత్తయ్య హాల్ లోనే ఉన్నారు .. చుస్తే బాగోదు.. ఇంతకీ ఫ్లైట్ ఎంతకీ ?

వికాస్ : సాయంత్రం 7 కి , ఇంకా 5 గంటల టైం ఉంది నేను 4 కి వెళ్త కాని ఇంకో షో వేసుకుందామ...

కవిత : ఛి సిగ్గులేకపోతే .. రాత్రి మీరు నలిపిన నలుపుడుకి నడవలేకపోతున్న.. చేసింది చాలు ఇంకా లేచి తయారు అవ్వండి.. ఈ లోపు నేను బయటకి వెళ్లి వస్తా..

వికాస్ : అబ్బహ్హ్ ప్రతి సారి నేను వెళ్ళే ముందు గుడికి వెళ్లి వత్చే ముందు గిఫ్ట్ కొనాలా, ఈ సరి నువ్వే ఇవ్వచు గా

కవిత : నా సెంటిమెంట్స్ నావి, ఎం మాట్లాడకుండా లేచి తయారు అవ్వండి, అక్కడ అన్నం ఉంది .. మీ అమ్మ గారు పెడతారు తినండి .. నేను తయారు అవ్వాలి..

వికాస్ : నేను తయారు చేస్తా కదా ..

కవిత : అబ్బహ్హ్ ( ఎం జరుగుతుందో మీకు తెలిదు కదా.. మా వారు నా నడుము మడతలు ని నొక్కి దగ్గరకి లాక్కున్నారు, అక్కడ నొక్కితే ఎక్కడో కదులుతుంది అని తెల్సు ఆయనకి.. ).. వదలండి ...

వికాస్ : ఆహా వదలను ...

కవిత : వదలక పొతే అరుస్త.. హహ

వికాస్ : అరిస్తే నీ పెదవులని కోరికేస్త..

ఈ లోపు రూమ్లోకి వత్చిన పాప నన్ను బతిన్కించింది..

అయిన బాత్రూం లోపలకి వెళ్ళగానే.. త్వరగా తయారు అవ్వాలి అని చీర విప్పిన నేను, ఒక్క క్షణం అడ్డం ముందు అలా ఉన్న ...

అబ్బః ఎం ఉన్నావే కవిత అని నాలో నేనే అనుకున్న

అల చూస్తూ ఉన్న నా మొఖం లో గర్వం , నవ్వు రెండు వత్చాయి... పెళ్లి కాకా ముందే అందరి ని పిత్చి ఎక్కించిన నా కుండలు మా వారి పిసుకుడికి కొండలు అయ్యాయి అని చెప్పాలి..

ఇంకా నా నడుము అబ్బ నేనే మగాడిని అయితే మా వారు అన్నట్లు నా బొద్దులోనే ప్రవేశం చేసేవాడిని ఏమో ... అంత లోతుగా ఉంది నా బొడ్డు..

అల చూసుకుంటున్న నాకు మా వారు వస్తే ఎక్కడ మళ్ళిమొదలు అంటారో అని భయం వేసి నా కోరికలకి కొల్లెం పెట్టి తాయారు అయ్యి .. గుడికీ బయలు దేర..

మా వారు క్యాంపు కి వెళ్ళిన ప్రతి సారి గుడికీ వెళ్లి పూజ చేయించి, తర్వాత మాల్ కి వెళ్లి ఆయనకి గిఫ్ట్ కొనడం నాకు అలవాటు.. అలాగే ఈ సారి కూడా.. అయిన అసలు గిఫ్ట్ రాత్రే ఇట్చ అనుకోండి హహ..

చెప్పకూడదు కాని నోటి కలలో నాకు నేనే సాటి అంటారు మా వారు.. నీలి చిత్రాల పుణ్యమో లేక చిన్నప్పుడు ఇష్టం అయిన పుల్ల అయిసుల ప్రభావమో తెలిదు కాని.. నాలుకతో నేను చేసే చిత్రాలకి మా వారి అవస్త చూడాలి ..

ప్రతి ఆడదానికి ఒక ప్రత్యేకత ఉంటుంది అని నా అభిప్రాయం.. కొందరు ఎక్కడం లో .. కొందరు వంగడం లో .. కొందరు చీకడం లో.. కాని నేను సకల కళ లో ఆరితేర అని మా వారు అంటారు ... అబ్బహ్హ్ మీతో మాట్లాడుతూ ఉంటె మళ్ళి మూడ్ వత్చేల ఉంది.. ఆగండి గుడి వత్చింది...

(పూజ ముగించుకున్నాక..) గుడి దగ్గర బూతు బొమ్మలు చూడని మనిషి ఉండడు అని నా అభిప్రాయం మీరు ఎం అంటారు.. ? మొన్న గుడికీ వత్చినప్పుడు ఇక్కడ నోటి పని చేస్తున్న శిల్పాన్ని చూసి మా పాప అడిగింది , ఏమిటి అది అని ? ఎం చెప్తాం చెప్పండి ? అయిన ఆ బొమ్మ లో దేవతకి పనే తేలినట్లు ఉంది.. చేసి చేయనట్లు చేస్తోంది.. నా దగ్గరకి వస్తే నేర్పే దాన్ని , నాలిక ఎక్కడ మెలికలు తిప్పలో.. ఎక్కడ చుట్లు చుట్టాలో.. ఏ నరాన్ని నొక్కాలో ఏ నరాన్ని నాకలో అని..హహ...ఇక్కడకి దగ్గర లోనే మాల్ వెళ్లి మా ఆయనకి మంచి గిఫ్ట్ కొనాలి రండి...

లాడ్జి లో సుధాకర్ పరిస్తితి ....మందు తాగుతూ వాగుతున్నాడు ప్రసాదు..

ప్రసాద్ : అంటే నువ్వు ఇప్పటి వరకు మందు, సిగేరెట్టు , పరాయి పూకు చూడలేదు అంటావు.. ఎం మగాడివి సోదర నువ్వు ?

సుధాకర్ : మందు కన్నా మత్తు అయిన పెళ్ళాం, సిగేరెట్టే కన్నా సుఖం అయిన జీవితం, పరాయి వాడి పెళ్ళాం మీద ఆశ లేని సంస్కారం ఉన్న మగాడిని సోదర...

ప్రసాద్ : అబ్బ సొల్లు కబురులు చెప్పడానికి బాగుంటాయి , కాని సరైన ఆడది కనిపిస్తే చూడని మగాడు, రమ్మంటే ఆగే వాడు, దేన్గమంటే దేన్గని వాడు ఉండడు.. నువ్వు ఎం ఎక్కువ కాదు..

సుధాకర్ : (వీడికి బాగా ఎక్కింది, వీడితో మనకి గొడవ ఎందుకు అని ) సరే సోదర నేను ఎం మినహాయింపు కాదు సరేనా..

ప్రసాద్ : ఏదో తాగి ఉన్న కనుక ఒప్పుకున్తున్నావ్ కదా నా మాట, అల కాదు ఈ రోజు నీ భార్య కాకుండా నీకు నట్చే ఆడది కనిపించే వరుకు నేను ఒప్పుకోను..

పద ఇక్కడ దగ్గరలోనే మాల్ ఉంది అక్కడ ఎవర్తి నీకు నచ్త్చేల ఉంటాదో చూద్దాం పద..

సుధాకర్ : ఇప్పుడు ఎందుకు సోదర తాగి ఉన్నావ్.. వదిలే..

ప్రసాద్ : నో ఛాన్స్ , నీకు నట్చే ఆడది.. నువ్వు మెత్చే ఆడది.. కుదిరితే నీకు ఇట్చే ఆడదాన్ని వెతకాలి పద ...

సుధాకర్ : (వీడు మన మాట వినేల లేడు అండి.. సరే పదండి వీడితో అ మాల్ కి వెళ్దాం ..) సరే పద సోదర .

  అలా మొదలు అయిన ఇద్దరి ప్రయాణాలు , వేరు వేరు దారులు అయిన ఒకే మాల్ కి రెండు పక్కల చేరుకున్నాయి...

కవిత వేపు నుంచి..

ఆటో దిగి లోపలకి వచ్చానో లేదో.. అక్కడే ఉన్న కుర్ర గుంపు చూపులతో గ్యాంగ్ రేప్ చేసేసింది.. పద్దెనిమిది నుంచి ఇరవయి ఏళ్ళ మద్య లో ఉంటారు వెదవలు.. ఆశ తప్ప నేర్పు ఉండదు.. ఇప్పుడు నన్ను చూసి రాత్రి అడిన్చుకుంటారు , పోనిలెండి ఇదోరకం సంఘసేవ హహ...

అన్నట్లు చెప్పడం మర్చిపోయ అండి, మాల్ కి వచ్చిన ప్రతిసారి నాకు ఒక తుంటరి ఆట ఆడే అలవాటు, అదేంటి అంటారా ? నన్ను ఒక్క నిమిషం కన్నా ఎక్కువ సేపు చూస్తూ ఉన్న మగవాళ్ళని లెక్క పెట్టడం.. నా కాలేజీ రోజుల్లో నా ఫ్రెండ్ నేర్పిన ఆట..

అప్పటి నుంచి ఇప్పటి వరుకు , ప్రతి రాకతో కౌంట్ పెరగడమే తప్ప, తగ్గింది లేదు.. వయసుతో పాటు అందం పెరిగింది అనడానికి ఇదో చక్కని ఉదాహరణ ...

పెళ్లి అయ్యాక మా వారికీ చెప్తే నవ్వి ఊరుకున్నారు.. నేను ఉరుకున్తాన, ఆయనతో సరదాగా పందెం కాస , నన్ను చుసిన ప్రతి మగాడి లెక్కకి అయన ఒక రూపాయి నాకు ఇవ్వాలి అని..

ఆయినా సరే అన్నారు, పది వేలు అవ్వగానే నా లెక్క నాకు ఇవ్వాలి అని మా చిలిపి ఒప్పందం...

ఇంకా నాకు కావాల్సింది 17 మగాళ్ళే.. ఈ కుర్రగుంపు లో ఎంత మంది ఉన్నారో చూద్దాము అని కోపంగా వాళ్ళ వంక చూసి, మనసులో లెక్కపెట్టిన నాకు 12 మంది కనిపించారు.. ఇంక కావలిసింది 5 ..

ఎక్కడ ఉన్నారో నా పంచ పాండవులు , మీ పాంచాలిని కళ్లారా చూసి పుణ్యం కట్టుకోండి అని నవ్వుకుంటూ లోపాలకి వెళ్ళిన నాకు నిరాశే ఎదురు అయ్యింది...

మధ్యానం కావడం వాళ్ళ అనుకుంట మాల్ అంత కాలిగా ఉంది , అక్కడక్కడ కనిపించే ఆడవాళ్లే తప్ప మగవాళ్ళు లేరు, సర్లే అనుకుని అక్కడ ఉన్న గిఫ్ట్ షాప్ లోకి వెళ్ల...

ప్రతిసారి అయిన క్యాంపు కి వెళ్ళినప్పుడు , నేను గుర్తు వచ్చేల గిఫ్ట్ కొనడం నాకు అలవాటు, కానీ ఈ సారి ఎప్పిటిలా మూడు రోజుల క్యాంపు కాదు, నెల రోజులు.. నా బంగారానికి గుర్తు ఉండేలా మంచి గిఫ్ట్ కొనాలి అనుకున్న..

అల చూస్తూ ఉన్న నాకు , మే ఐ హెల్ప్ యు మేడం ? అంటూ ఒక గొంతు వినిపించింది..

వెనక్కి తిరిగి చుస్తే నల్లని తుమ్మ చెక్క లా లావు పాటి మనిషి.. నా పేరు పురుషోత్తం మేడం అన్నాడు..

కవిత : ఏమి లేదు అండి, మా వారికీ గిఫ్ట్ కొందాము అని వచ్చా. ఎం కొనలో తెలియట్లేదు.

పురుషోత్తం : గిఫ్ట్ దేనికి మేడం, బర్త్ డే ఆహ లేక మీ పెళ్లి రోజా ?

కవిత : అదేమీ లేదు అండి , అయన క్యాంపు కు వెళ్తున్నారు, వచ్చే వరుకు నా గుర్తుగా.. ( అప్పుడు గమనించ అయ్యగారి దొంగ చూపులు , అందరి లాగే నా బంతుల మీదకి వెళ్తున్నాయి ..)

పురుషోత్తం : వావ్, మీ అయన చాల లక్కీ మేడం.. మీలాంటి పెద్ద మనసు ఉన్న భార్య దొరికినందుకు..

కవిత : ( వాడు ఎం చూసి పెద్ద మనసు అన్నాడో, మీకు తెల్సు నాకు తెల్సు .. చిన్నగా నవ్వు వచ్చిన , వాడికి చూపించకుండా ) థాంక్స్ అండి , మీ దగ్గర చూపించడానికి ఏమైనా ఉన్నాయా ? (నేను అన్నది నాకే వేరేల అర్థం అయ్యి నాలుక కరచుకున్న)..

పురుషోత్తం : ఉన్నాయి కాని మేడం, మీకు నచుతాయో లేదో ?

కవిత : (నాకు వాడి మాట తీరు నట్చలేదో లేక వాడి అఖారము నట్చలేదో అక్కడ ఉండ బుద్ది కాలేదు ) సర్లెండి మళ్ళి వస్తా అని బయటకి వత్చేసా ..

బయటకి వచ్చిన నేను పురుషోత్తం ని తలచుకుని వీడు నల్లని భీముడే అనుకుని నవ్వుకున్న ... అలా వస్తున్న నాకు గిఫ్ట్ కొనే లాగ ఏమి కనిపించలేదు కాని మద్యలో నకుల , సహదేవుల లాగ ఇద్దరు కవల కుర్రాళ్ళ చూపులు మాత్రం కనిపించాయి..

వీళ్ళ ఆవిడ ల పరిస్తితి ఏమిటో , ఒకడు అనుకుని ఇంకొకడికి కాళ్ళు చాపితే అని ఆలోచిస్తూ అడుగు ఆగు వేసా..

ఇంక కావాల్సింది మా వారికీ గిఫ్ట్, నాకు అర్జునుడు, ధర్మ రాజు హహ..

ఇంక సుధాకర్ వైపు ఎం అయ్యిందో చూద్దామా...

నడుచుకుంటూ వస్తున్నంత సేపు ప్రసాదు ఏదో మాట్లాడుతూనే ఉన్నాడు కాని నా ఆలోచన అంత ట్రైనింగ్ మీద , పాప మీద ముఖ్యం గా నా అందాల పెళ్ళాం ఉష చేసిన పని మీద ఉంది.. అలా అలా అడుగు లో అడుగు వేసుకుంటూ మాల్ కి చేరుకున్నాం... ఉహల్లొ ఉన్న నేను ...

"అవును రా బలే ఉంది బె అంటి ", "హ మామ వెనక సీటు చూసావా , ఎం పెట్టి పెంచిందో కాని అబ్బహ్హ్హ్ నలిపేయాలి అని పించింది ", "అవును రా..అంకుల్ బాగా లక్కి రా".. అని అరుస్తూ వెళ్తున్న కుర్ర గుంపు మాటలకి ఈ లోకం లోకి వచ్చా... అది విన్న ప్రసాదు వెంటనే ...

ప్రసాద్ : విన్నావా సోదర, మన వయసులో సగం లేరు వాడే అదెవరో అంటి సీటు నలుపుతా అంటునాడు, నువ్వు ఇంక అ అంటి సీటు ఎక్కాల్సిందే పద...

సుధాకర్ : వద్దు సోదర, నా మాట విను.. మనమేమైన కుర్రాలమా , పెళ్లి అయిన మగాళ్ళం.

ప్రసాద్ : ఊరుకో సోదర, తాగుడు తో తూగుడు , తుగాక వాగుడు , వాగక ఇంక కావాల్సింది దేన్గుడే గా..అబ్బః అటు చూడు.. అ పిల్ల కసక్కు మనేల ఉంది ..(అని ముందు చూపించాడు )

ప్రసాదు మాటలకి అటు వేపు చుసిన నాకు , 24-26 ఏళ్ళ మద్య ఉన్న ఒక అమ్మాయి కనిపించింది .. చూడడానికి చక్కగా ఉంది.. మంచి అందగత్తె.. ఇంక పెళ్లి కాలేదు అనుకుంట..మేము చూస్తున్నాం అని అర్థం అయ్యి నట్లు ఉంది.. ఒక చిన్న నవ్వు నవ్వుకుని వెళ్ళింది..

 ప్రసాద్ : ఎం ఉంది సోదర, దాని సీటు చూసావా అబ్బః .. ఇక్కడే పడుకోపెట్టేయాలి అని లేదు .. ఇలాంటి అమ్మాయి వస్తా అంటే , మొత్తం నీకే ఇస్తా అంటే .. ఇంకా పెళ్ళాం కావాలి అంటావా.. చూడు నీ వంక చూసి నవ్వుతోంది , "రా బావ !" అనే లాగా..

వాడి మాటలకి కొంచం ఇబ్బంది గా అనిపించినా , ఎందుకో ఆ వయసు అమ్మాయి నన్ను చూసి నవ్వుతున్నందుకు, అసలు చూసినందుకే గర్వం గా ఉంది అందులోను నేను అంతలా తయారు కూడా అవ్వలేదు. అలా వెనక్కి తిరిగి వెళ్తున్నప్పుడు చూసా, వయసుకు మించిన అందాలూ అనే చెప్పాలి.. ఎవడి కష్టమో కాని బాగా కనిపిస్తోంది కళ్ళకి. తెలీకుండానే నా మనసు తనని ఉష తో పోలుస్తోంది..

మీకు కనుక చెప్తున్నా వేరే ఎవరితోనూ అనకండి, ఈ వయసు లో కూడా ఉష తిన కన్నా రెండు రెట్లు అందగత్తె అనాలి.. ఈ అమ్మాయికి తొడకి తగ్గ కొవ్వు సీటు లో లేదు. అదే నా ఉష కి అయితేన... తెల్లని అరటి బొదలు లాంటి తొడలు, ముట్టుకుంటేనే నా వెలి గుర్తులు పడే మెత్తదనం. అలాంటి తెల్లని తోడలని లాలించి, బుజ్జగించి ముద్దు పెట్టుకుందాం అనేలోపే వాటి మీద ఉన్న కల్లు కుండలు, "మొగుడా రారా పైకి, ఎంత సేపు కిందనే.. ఆ అరటి చెట్టులెక్కి మా దగ్గరకి రా..." అంటూ పిలుస్తూ ఉంటాయి , అలా అలా వాటి మీద నా చేతులతో మెత్తగా,మత్తుగా వేసే దరువుకి అప్పుడప్పుడు కుండల మద్య నుంచి కల్లు కారుతుంది అంటూ ఉంటుంది ఉష అప్పుడప్పుడు..హహ..

అలా వచ్చిన ప్రతి ఆడదాన్ని ప్రసాదు బూతులతో వర్ణించటం , నేను ఉష తో మనసులోనే పోల్చుకోవడం నడుస్తోంది ..

ఒక అమ్మాయికి, ఉష కన్నా పెద్ద పెదవులు ఉన్నాయి, ఎర్రగా లిప్స్టిక్ వేసింది ఏమో కళ్ళు ముందు వాటి మీదకే వెళ్ళాయి... చేసుకునే వాడు ఎవడో కాని వాటిని వాడే చోట వాడుకుంటే స్వర్గమే అనిపించింది.. అన్ని ఉన్న అమ్మాయి దొరికితే సరిపోదు , ఆ అందాలని సరిగ్గా వాడుకునే నేర్పు మనకి ఉండాలి ...

ఇంకొక ఆవిడకి ఉష కన్న ఎత్తైన పొంగులు.. చుసిన నాకే నమ్మకం కలగలేదు.. "దినమ్మ చేతిలో సరిపోతాయి అంటావా సోదర ?" అని అడిగాడు ప్రసాదు.. "రెండు చేతుల్లో కూడా చాలవు " అని తెలీకుండానే సమాదానం ఇట్చ ... నా మాటలకి నాకే సిగ్గు వేసింది, ఎం చేస్తున్న అసలు వీడితో కలిసి పరాయి ఆడదాన్ని అలా చూడటం ఏంటి, ఛి అని నాలో నేనే అనుకుని వాడితో

సుధాకర్ : సోదర, ఇంక చాలు రూం కి పోదామా ?

ప్రసాద్ : సరే సోదర, పోసుకుని పోదాం తమ్ముడు తట్టుకోలేకపోతున్నాడు లోపల.

సుధాకర్ : నాకు రావట్లేదు లే, నువ్వు వెళ్ళు.

ప్రసాద్ : సరే ఇప్పుడే వచేస్త

వాడు అలా వెళ్ళగానే నేను మళ్ళి ఆలోచన లో పడ్డ.. ఇంత మంది ఆడవాళ్ళని చూసినా ఒక్కరు కూడా అన్నిటిలో ఉష కన్న అందం గా లేరు , పెదవులు బాగున్న అమ్మాయికి పొంగులు లేవు, పొంగులు బాగున్న ఆవిడకి అందం లేదు.. నేను యెంత అదృష్టవంతుడిని..నా పెళ్ళాం కుందనపు బొమ్మ.. త్వరగా ఈ ట్రైనింగ్ ముగించుకుని ఉష దగ్గరకి వెళ్లి తన అందం మొత్తం తినేయాలి.. మళ్ళి నోటిలోకి ప్రవేశం ఉంటుందో లేదో.. ఈ ఆడవాళ్ళని చుడటమో లేక ఉష ని ఉహించుకోవదమో తెలిదు కాని , నా తమ్ముడు ఆగలేక పోతున్నాడు లోపల, వెంటనే ఉష తో మాట్లాడాలి అనిపించి తనకి కాల్ చేసా..

ఉష : అయ్యగారికి, ఇప్పుడు గుర్తు వచ్చానా ? ఫోన్ మాట్లాడి 4 గంటలు అయ్యింది ?

సుధాకర్ : అమ్మగారి ఉహల్లొ పడి, టైం తెలియట్లు లేదు ఇక్కడ .

ఉష : అబ్బో, జాగర్త ఉహల్లొ పడి వెళ్ళిన పని మర్చిపోయేరు.

సుధాకర్ : వచ్చిన పని మర్చిపోలేదు, వచ్చే ముందు చేసిన పని మర్చిపోలేదు

ఉష : ఛి, సిగ్గు లేకపోతె సరి. ఏమిటి ఆ మాటలు ? ఎవరైనా వింటారు ?

సుధాకర్ : ఇక్కడ వినడానికి ఎవరు లేరు లేవోయ్, అయినా వింటే ఏమిటి అంట. నా పెళ్ళాం నా ఇష్టం.

ఉష : ఆహా మరి పెళ్ళానికి ఇష్టం ఉండక్కర్లేద ?

సుధాకర్ : ఇష్టం లేకుండా చేస్తేనే , స్వర్గం కనిపించింది .. ఇంక ఇష్టం తో చేస్తే తట్టుకోగలన.

ఉష : ఏమిటి చేసేది ?

సుధాకర్ : నీకు తెలిద

ఉష : తెలిదు

సుధాకర్ : అదే, నీ అందమైన పెదవుల మద్య ఉన్న స్వర్గం లోకి మళ్ళి ఎప్పుడు వేల్లనిస్తావో అని...

ఉష : అబ్బహ్హ్ మళ్ళిన

సుధాకర్ : మళ్ళిన కాదు, మళ్ళి మళ్ళి కావాలి.. కాని ఈ సారి,దారి నేను చూపిస్తా, నీ జుట్టు ని ఉత పట్టుకుని...

ఉష : అమ్మో వద్దు, మీరు దారి చూపిస్తే అంతే నా పని.. మీరు నడవరు , పరిగెడతారు..

సుధాకర్ : పరిగెడితే తప్పు ఏమిటి అంట, స్వర్గం ల ఉంటె..

ఉష : ఎప్పుడు వెళ్ళని దారి కదా, కొద్దిగా నెమ్మదిగా వెళ్ళాలి.. కావాలి అంటె తెలిసిన దారి లో మీ ఇష్టం.

సుధాకర్ : అంతేనా నా ముద్దుల పెళ్ళాం కదా ,

ఉష : అంతే నా ముద్దుల మొగుడా .

సుధాకర్ : మరి నిన్ను రుచి చూసే భాగ్యం కూడా ఇస్తే, కిందే నేను ఇల్లు కట్టుకుంటా...

ఉష : అబ్బహ్హ్ ముందు మీరు ఆ ట్రైనింగ్ పూర్తీ చేసుకుని రండి, పాస్ అయ్యి వస్తే చూస్తా..

సుధాకర్ : నువ్వు ఇలాంటి ప్రైజ్ ఇస్తా అంటె , ఏమైనా చేస్తా.. వచెటప్పటికి పొలాన్ని శుబ్రం చేస్తావు కదరా ..( ఇలా మాట్లాడుతున్న నాకు , ఎవరో నా వెనక ఉన్నట్లు అనిపించి వెనక్కి తిరిగా )..

కవిత వేపు ఎం జరుగుతుందో చూద్దాం...

ఎం గిఫ్ట్ కొనాలో తెలియక నడుస్తున్న కవిత కి ఎదురు పడ్డాడు ప్రసాదు.

అప్పలమ్మ కనిపిస్తేనే ఎక్కేద్దాం అని ఉన్న ప్రసాదుకి అప్సరస లా ఎదురైంది కవిత. నిండుగా చీర కట్టుకుని ఉన్నాప్రసాద్ కళ్ళకి మాత్రం నులుపోగు లేకుండా కనిపిస్తోంది.

అంతే మరి మదమెక్కిన గుర్రానికి,మత్తుల్లో ఉన్నమగాడికి నీతి జాతి అంటూ ఉండవు. అప్పటికే కసి మీద ఉన్నాడు ఏమో కవిత ని చూడగానే తను మాల్ లో ఉన్నా అన్న విషయం మర్చిపోయి కవిత వేపు పరుగు లాంటి నడక తో కదిలాడు.

ఇంక కవిత మాటల్లో...

అసలే ఆయనకి గిఫ్ట్ దొరకక నేను ఏడుస్తూ ఉంటె , వీడెవడు మద్యలో చూస్తేనే తెలుస్తోంది తాగి ఉన్నాడు అని.

మత్తు లో కాలు తూలుతున్న ద్రుష్టి మాత్రం అర్జునిడి లా నా వాటి మీదే ఉంది. మాల్ లో ఉన్నా మందు లో ఉన్నమగాడికి ఎదురు వెళ్ళకూడదు , ఎం దారి రా భగవంతుడా అనుకుంటూ ఉంటె నా కోసమే ఉంది అన్నట్లు లేడీస్ ఎక్ష్చ్లుసివె స్టోర్ ఉంది అక్కడ, చటుక్కుమని అందులో దురేసా.

అందరు ఆడవాళ్లే, వాళ్ళని చూసి భయపడ్డాడో ఏమో వేదవ వెళ్ళిపోయాడు.

అక్కడ గిఫ్త్స్ ఏమైనా ఉంటాయి ఏమో అని చూస్తున్న నాకు ఒక చిలిపి ఆలోచన వచ్చింది.

మా వారు ఎప్పుడు అడిగేవారు మోడరన్ డ్రెస్ లు వేసుకోవచ్చు కదా అని,నాకు సిగ్గు అని వద్దు అని చెప్పేదాన్ని.

పాపం ఒక సారి పని ప్రారంబం లో కూడా అడిగారు, బంగారం లాంటి ఈ అందాలకి మరి చవక బ్రా లు ఎందుకు మంచివి కొంటా అని.. "బ్రా ని ముద్దు ఆడే మోఖమా మీది ? ఉన్న వాటినే చిన్చేస్తున్నారు .. చాల్లెండి " అని సర్ది చెప్పా..

నెల రోజుల దూరానికి బదులుగా ఆయన కోరిక తీర్చాలి అనిపించింది.. సరదాకి ఈ మోడరన్ బ్రాలు ట్రైలు వేద్దాం అనుకుని అక్కడ ఉన్న అమ్మాయిని పిలిచా..

సేల్స్ గర్ల్ : నమస్తే మేడం, ఎం కావాలి ?

కవిత : కొత్త మోడల్ బ్రాస్ ఏమైనా ఉన్నాయా ?

సేల్స్ గర్ల్ : ఎలాంటివి కావాలి మేడం, transperant ఆహ pushup ఆహ shelf బ్రా ఆహ ?

కవిత : (transperant ఆంటే అర్థం అవ్వడం వల్ల వద్దు అని చెప్పేస, ఏమి కనిపించకపోతేనే ఆయన్ని ఆపలేను.. ఇంక transperant అయితే అంతే దాని పని..)

కవిత : (అసలే పొంగి ఉన్న వీటికి pushup కూడా తోడూ అయితే , పని ఇక్కడే మొదలు అయ్యి ఇక్కడే అయిపోతుంది,shelf బ్రా అంతే ఏమిటో చూద్దాం అని..)

కవిత : shelf లో కొత్త మోడల్స్ ఉంటె ఇవ్వు , ట్రై చేస్తా

సేల్స్ గర్ల్ : సరే మేడం , సైజు 36 ఎ కదా ?

కవిత : అవును కప్ సైజు d (అసూయతో అంచనా వేసినట్లు ఉంది,కరెక్ట్ గా చెప్పేసింది.. హహ..)

సేల్స్ గర్ల్ : panty కూడా ఇవ్వమంటారా మేడం ? రెండు సెట్ కింద వస్తాయి.

కవిత : సరే ఇవ్వు ( కింద నుంచి ఒక సెట్ తీసి ఇట్చింది)

సేల్స్ గర్ల్ : ఇది ట్రై చేసి చుడండి మేడం.

కవిత : ట్రైల్ రూం ఎక్కడ ?

సేల్స్ గర్ల్ :నేరుగా వెళ్లి రైట్ కి తిరగండి మేడం

సరే అని వాటిని పట్టుకుని లోపలికి వెళ్ళాను.

ట్రైల్ రూం అయిన నా అంత పొడుగైన అద్దం, అద్దానికి పైన చిన్న చిన్న బల్బులు మూడు పెట్టి ఉన్నాయి, అమ్మడానికి ఎన్ని కిటుకులు అనుకుని నా హ్యాండ్ బాగ్ ని అక్కడ ఉన్న చిన్న కొక్కానికి తగిలించా.

అద్దం లో నాకు నేను చాల తెల్లగా మెరస్తు కనిపించ, కొంచం ఫాస్ట్ గా నడిచా ఏమో చిరు చెమట నుదిటి పైన , అక్కడ ఉన్న ఫ్యాన్ గాలి కి సుఖం గా అనిపించింది.

ముందు వీటిని ట్రై చేసి చూడాలి అని పైట కి పెట్టిన పిన్ను తీసి జాగర్తగా అక్కడ ఉన్న బల్ల మీద పెట్టి చీర విప్పా, విప్పిన చీరని అక్కడే బల్ల మీద పెడుతున్నప్పుడు వెళ్ళాయి అద్దం మీదకి నా కళ్ళు.

ఇక్కడ అద్దాల మహిమో లేక నా అందాలా మహిమో తెలిదు కాని , బలిసిన బంగిరిపిల్లి మామిడి పళ్ళ లా ఉన్నాయి నా ఎత్తులు, మెరుస్తూ ఉన్న వాటిని చుస్తే నాకే రుచి చూడాలి అనిపిస్తోంది ఇంక మగాళ్ళకి రసం చీకాలి అని ఉండదు పాపం.

మనం ఎం చేస్తాం లే అని నవ్వుకుంటూ జాకెట్ హుక్స్ తీసా, తొందరలో బ్రా వేయకుండా వచ్చా ఏమో, హుక్స్ తీయగానే చల్లని గాలికి ప్రాణం పోసుకున్నట్లు బయటకు వచ్చాయి నా బంతులు.

చెమట తడి జాకెట్ పైన మరక లా పడినా,విప్పగానే కమ్మని చెమట వాసనా రూం అంతా గుప్పు మంది.

అదేమిటో నా చెమట వాసన కుడా కాముడు కొట్టిన సెంటు లా ఉంటుంది అంటారు మా వారు , నిజమే అనిపించింది..హహ ..

బయట ఫ్యాన్ చల్లని గాలికో లేక నా ఒంటిలోని వేడి సేగలకో తెలిదు కాని నా ముచ్చికలు రెండు సుదిమోనళ్ళ అయ్యాయి.. వాటిని చేత్తో అదుపు చేస్తూ నెమ్మదిగా shelf బ్రా అంట, దాన్ని తొడిగా

హుక్స్ పెట్టుకుందాం అని చేతులు వెనక్కి పెట్టేలోపే "మేము నీ మాట వినం" అంటూ పొంగుతున్నాయి నా అందాలూ...

ఎం బ్రా వో ఏమో, సగానికి పైన బయటకే ఉన్నాయి, రూపాయి బిల్లల లాగ నల్లని నా చుచకం వాటి మీద అప్పుడే మొలెకెత్తి నట్లు చిన్న బొడిపెలు.. చూస్తున్న నాకే మూడ్ వస్తోంది...

తెలీకుండానే చేతులతో ఒక చిన్న దెబ్బ వేసా "అల్లరి చేయకండి అంటూ "..

ఇంక ఈ panty సంగతి ఏమిటో చూద్దాం అని లంగా బొద్దు విప్పా , కాళ్ళ దగ్గర కుప్పగా రాలింది .. నా అందానికి పాదాభివందనం చేస్తున్నట్లు..

అలా నన్ను నేను చూసుకుని అసూయా పడ్డ , ఎందుకు అంటారా ఇంత అందాన్ని మా వారు అనుభవిస్తున్నారు కాని నేను కాదు కదా ..

నా పాత డ్రాయరు బంగారం మీద మరక లా ఉంటె అడ్డు అని లాగి పారేసిన నాకు దట్టమైన నల్లని మేఘం కనిపించింది.. మేఘం వెనక చినుకు తడి ఎప్పుడు మొదలయ్యిందో తెలిదు కాని,వాన కురిసేలా ఉంది..

అక్కడే ఉన్న panty నీ తీసుకుని కాళ్ళ మీదగా పైకి లాగ , కొత్త మోడేల్లా ఉంది. ముందు ఉబ్బు ని కప్పేసి కిందన లోతు దగ్గర మాత్రం తాడు లా అయ్యింది.. మేఘానికి పోరా కప్పినట్లు తెలిసి తెలియకుండా ఉంటె , వెనక్కి తిరిగి చూసుకున్న..

కింద నుంచి వచ్చిన తాడు ముక్క కొంచం పెద్దది అయిన నా వాటి సైజు ముందు నులు పోగు లా ఉంది.. మెత్తగా ఉగుతున్న రెండు జున్ను ముక్కలు ...చుసిన ఎవడికి అయిన ఆకలి వేస్తుంది అనిపించింది ..

అలా నన్ను నేనే చూసుకుంటూ , ఒక చేతిని బ్రా మీదకి పోనిచ్చి సమ్మగా ఒక నొక్కు నొక్కా..

నిన్ను మర్చిపోతాన అనుకుంటూ నా panty పైన పట్టుకుని లాగ , కిందన ఉన్న దారం అప్పుడే తెరుచుకున్న తడి తలుపుల మద్య దారిని వెతుకుతూ కదిలింది ...

స్స్స్స్ అబ్బహ్హ్ అని చిన్న ములుగు తెలియకుండానే ...

"మేడం ఉన్నారా ?" అంటూ తలుపు కొట్టింది సేల్స్ పిల్ల..

ఆ పిలుపుకి ఈ లోకం లోకి వచ్చిన నేను , ఆ 2 min అని చెప్పి , అక్కడే ఉన్న నా ఫోన్ తో చిలిపిగా పెదవులు కొరుకుతూ ఫోటో తీసుకుని , బట్టలు మార్చుకుని బయటకి వచ్చా, ఆ సెట్ కొనుక్కుని బయటకి వచ్చే లోపు ఫోన్ చేసారు మా వారు వికాస్..

కవిత ని చుసిన కసి లో బాత్రూం లోనే పని కానిచ్చి వచ్చిన ప్రసాదు కి ఫోన్ మాట్లాడుతూ కనిపించాడు సుధాకర్.

ప్రసాదు ని చుసిన సుధాకర్ మళ్ళి చేస్తా అని ఉష కాల్ కట్ చేసాడు.

సుధాకర్ : ఏమిటి సోదరా , ఇంత సేపు ? ఇంక రావు ఏమో అనుకున్న.

ప్రసాద్ : నాకు రావాలి అని లేదు సోదరా, లోపల ఒక్కర్తి ఉంది సోదరా అబ్బహ్హ్.. జీవేతం లో దానితో ఒకసారి పడుకున్నాక చచ్చిన పర్వాలేదు.

సుధాకర్ : (ఉష ఎక్కించిన వేడి అనుకుంటా కుతూహలంగా బయటకి వచ్చింది ) అంత బాగుందా సోదరా ? లేక తాగి వాగుతున్నావ ?

ప్రసాద్ : నిజం సోదరా, నా జీవితం లో అలా చూడగానే కసిక్కించే ఆడదాన్ని చూసిందే లేదు, ఇక చూస్తా అన్న నమ్మకం లేదు.

సుధాకర్ : అవునా, అయితే పద చూసి వద్దాం.

ప్రసాద్ : నువ్వు వెళ్ళు సోదరా నా కామం ఇందాకలే నీరు కారి పోయింది.

సుధాకర్ : ఛి ఇక్కడే ? సరే అగు నేను చూసి వస్తా ...

అలా తెలియకుండానే కవిత ని వెతుకుతూ ప్రసాద్ చూపించిన వేపు కదిలాడు సుధాకర్.

ఈ లోపు వికాస్ కాల్ ని ఎత్తి మాట్లాడుతోంది కవిత.

వికాస్ : ఎక్కడున్నావే ? త్వరగా రా ఫ్లైట్ కి టైం అవుతోంది.

కవిత : అబ్బ పక్కనే మాల్ లో ఉన్నా లెండి , 10 నిమిషాలలో మీ ముందు ఉంటా.

వికాస్ : నెల రోజులు పస్తులు ఉండాలోయి, మంచి భోజనం తిని వెళ్దాం అని ఉంది.

కవిత : రాత్రి తిన్నది చాలలేదు, మళ్ళి ఆకలి అంట సిగ్గు లేకుండా.

వికాస్ : నీకేం తెలుస్తుంది లే నా బాధ.

కవిత : మీకేనేమిటి , నాకు పస్తులే కద.

వికాస్ : నీకేం పోయిన్దోయి, అంతలా ఆకలేస్తే ఏ వంకాయో , కాకర కాయో ఉంటాయి గా.. హహ..

కవిత : ఛి సిగ్గు లేకుండా పోతోంది మీకు , మీకు మాత్రం చేతోడు లేదేమిటి..

వికాస్ : నీ నోటిలో ఉన్న సుఖం నా చేతిలో ఉందా చెప్పు, త్వరగా వస్తే వెళ్ళే లోపు ఒక రౌండ్ అయిన వేసుకోవచ్చు.

కవిత : సరే మహాప్రభో సరే, బయలుదేరుతున్న.

ఇలా వెనక్కి తిరిగిన నాకు నా పిర్రలనే చూస్తున్న రెండు కళ్ళు తారస పడ్డాయి.. మొఖం కిందకి ఉంది ఏమో ఎక్కడ చూస్తున్నాడో యిట్టె తెలిసింది..

నా ధర్మరాజు అనుకుని చిన్న నవ్వు నవ్వుకున్న..వీడి చూపుతో నా లెక్క పూర్తీ అయ్యింది, ఇంక మా వారికీ చెప్పి నా పందెం డబ్బులు తీసుకోవాలి... నా మాటలు విన్నాడు అంటారా?

ఒక సారి మనిషి వంక చూసా, తల దించుకుని ఉన్నా పొడుగ్గా కనిపిస్తున్నాడు. నా అంత తెలుపు కాకపోయినా కొంచం బంగారం పచ్చ లాంటి రంగు, ఎత్తు కి తగ్గట్లు బలమైన బుజాలు.. కసరత్తులు చేస్తాడు ఏమో చేతులు కండలు పట్టి నరాలు కనిపిస్తున్నాయి.

వెనక్కి తిరగడం వళ్ళ నాకు ఎదురుగా ఉన్నాడు , తను చూడటం నేను చూసా అని అర్థం అయినట్లు ఉంది గురుడికి సిగ్గుతో తల దించుకునే ఉన్నాడు.

ఎంతైనా నాకు పదివేలు సంపాదించి పెట్టిన మగాడు, కనీసం మోఖమైన చూద్దాము అనిపించి ఏమండీ అని పిలిచా,తల ఎత్తాక కొంచం పక్కకి జరగండి అని చెప్దాం లే అనుకున్న.

సుధాకర్ మాటల్లో...

ప్రసాదు వర్ణన కో తెలిదు, ఉష తో మద్యలోనే ఆగిపోయిన మాటలకో తెలిదు.. మొదటి సారి ఒక పరాయి ఆడదాన్ని చూడాలి అని వెళ్తున్న.. ఎందుకో నాకే తప్పుగా అనిపిస్తోంది..

"ఆవిడని చూడటానికి ఎవడు వెళ్తున్నాడు, ఉచ్చ పోసుకోడానికి వెళ్తున్న " అని నాలో నేనే సర్ది చెప్పుకుని ముందుకి అడుగు వేసా..

ఇంతలో అక్కడ ఉన్న లేడీస్ షాప్ బయట గోడకి అనుకుని ఎవరో ఆవిడ ఫోన్ మాట్లాడుతూ కనిపించింది.

మాములుగా అయితే చూసే వాడినే కాదు , కానీ మనసు ఆగటం లేదు.. బయట కుర్రాళ్ళ మాటలు ,ఈ ప్రసాద్ గాడి మాటలు గుర్తుకు వస్తున్నాయి..

నిజంగా అంత బాగుంటుందా ఈవిడ గు.. అనుకునే లోపే కళ్ళు కిందకి వెళ్ళిపోయాయి..

గోడకి జబ్బని ఆన్చి అదే చేత్తో ఫోన్ మాట్లాడుతోంది ఆవిడ, ఇంకో జబ్బకి నల్లని హ్యాండ్ బాగ్ తగిలించుకుని ఉంది, అదే చేతిలో ఒక ప్లాస్టిక్ బాగ్ ఉంది ఏమి కొన్నాద అని అ షాప్ వంక చూసా అది ఒక లేడీస్ ఫాన్సీస్టోర్..

అవి చూస్తున్న అన్న మాటే కాని నా కళ్ళు అంత ఆవిడ అందాన్ని గట్టిగ వాటేసుకుని చూపించి చుపించనట్లు ఉన్న చీర మీదే ఉన్నాయి.

వాళ్ళ మాటల్లో నిజం ఉంది అనే చెప్పాలి.. నిండుగా చీర కట్టుకున్నా ఆవిడ అందాలూ ఎక్కడ దాగట్లేదు, నడుముని చీరతో కప్పినా చీర మీదే మడతలు కనపడుతున్నాయి.. వాటిని ముట్టుకోడానికి ప్రయత్నిస్తున్నదా అన్నట్లు ఉంది ఆవిడ జుట్టు..

మరి కిందకి లేదు ఆవిడ జాకెట్టు, అలా అని అంత పైకి లేదు.. మాములనే చెప్పాలి, కాని ఆవిడ అందం ఆ కనిపిస్తున్న చర్మానికే బానిస చేసేలా ఉంది , చెమట పట్టి ఉన్న ఆవిడ వీపుని ముద్దుపెట్టుకున్తున్నాయి ఆవిడ వెంట్రుకలు...

ఫోన్ లో ఎం మాట్లాడుతోందో వినపడట్లే కాని కండ పట్టి ఉన్న ఆవిడ జబ్బ గోడకి అనుకోవడం వళ్ళ కొంచం నొక్కినట్లు అయ్యి కొరుక్కు తినాలి అనిపించేలా ఉంది..

ఇంక అందరు చెప్పిన ఆవిడ కింద బాగం దగ్గర ఆగాయి నా కళ్ళు , చీర కట్టింది అన్న మాటే కాని పొంగుతున్న అందాలని అస్సలు ఆపట్లే ఆ చీర, దాని మీద నుంచే కనిపిస్తుంది గుండ్రని ఆకారం , పని చేసే ఆడదాని లా ఉంది ఒంట్లో కొవ్వు కండ సమపాలలో ఉన్నాయి..

ఒక్కసారి ఉష గుర్తుకు వచ్చింది.. "ఛి అంత అందమైన పెళ్ళాన్ని పెట్టుకుని ఇదిఎమ్ పాడు బుద్ది" అని తిట్టింది మనసు..

అప్పటి వరుకు చుసిన ఆడవాళ్లు ఉష అందానికి దగ్గరగా కూడా రారు, కాని ఇవిడ ఉష కి పోటిగా ఉంది.. ఉష జుట్టు ఇవిడ కన్నా ఒత్తుగా ఉంటుంది అన్న మాటే కాని , ఇవిడ జుట్టు సిల్క్ లా ఉంది.

ఉష కన్నా పెద్దది ఇవిడ కింద బాగం, పోనీ ఉష కన్నా రంగు తక్కువ అంటే అది కాదు.

ఎందుకో మనసులో తొలిసారి ఇవిడ భర్త మీద అసూయా కలిగింది.

ఎవడో తెలిదు కాని అదృష్టవంతుడు , రాత్రి అంత దున్నిన ఆశ తీరని పొలం.. ఇలా ఆలోచిస్తూ ఉండగానే ఎప్పుడు పెట్టేసిందో కాని ఫోన్ పెట్టి వెనక్కి తిరిగింది, సిగ్గుతో తలదిన్చేసుకున్న ..

కాని ఆవిడే "ఏవండి " అని పించింది.. ఇంక చేసేది లేక తల ఎత్తి చూసా .. అప్పటి వరుకు ఆవిడ పిర్రల మీద ఉన్న కళ్ళు ఆవిడ వెనక్కి తిరగటం తో తొడల మద్య చిక్కు కున్నాయి.

సిగ్గుతో దించుకున్న కళ్ళు ఆవిడ వేళ్ళకి తొడిగిన మట్టేలని చూసి " ఛ ఈ అందం వేరే వాడి సొంతం అని బాద పడ్డాయి".

ఆవిడ పిలుపుతో తల పైకి ఎత్తిన నేను నెమ్మదిగా కళ్ళని ఆవిడ బలిసిన తొడల మీద నుంచి నడుము పైకి తీసుకు వెళ్లి ఎక్కడైనా చిన్న చర్మం కనిపిస్తుంద అని వెతిక..

"ఇతరులకి ప్రవేశం లేదు " అని గోడ కట్టినట్లు ఉంది ఆవిడ చీర , అలా నీరాసతో పైకి వెళ్ళిన కళ్ళు ఆవిడ ఎత్తులకి మత్తు ఎక్కాయి .

అబ్బః ఎం పెట్టి పెంచిందో కాని "నువ్వా నేనా రారా చూసుకుందాం " అనేట్లు ఉన్నాయి .. అలాగే పైకి ఎత్తి మొఖం పైకి వెళ్ళాను.

ఇది అంత జరిగింది ఒక సెకను లో అయిన ఆ ఒక్క సెకను గడవడానికి నాకు నిమిషం పట్టింది..

ఆవిడ మొఖం చుసిన నాకు , ఎక్కడో చూసాను అన్న భావన కలిగింది .. ఆవిడ నన్ను అలానే చూస్తూ ఉంది..

కవిత : మీరు సుధాకర్ గారు కదా ?

సుధాకర్ :అవును అండి, మిమ్మల్ని ఎక్కడో చూసినట్లు ఉంది కాని గుర్తుకు రావట్లేదు.

కవిత : నేను అండి కవితని, మీ ఫ్రెండ్ వికాస్ వాళ్ళ భార్య ని.

సుధాకర్ : (ఫోన్లో మాట్లాడినపుడు చెప్పుమ్మ అనే వాడిని, ఇప్పుడు చూసాక యెంత తప్పు చేసాన అనిపించింది )

సుధాకర్ : ఓహ్ అవును గుర్తుకు వచ్చింది, మీ పెళ్లి ఫోటోలలో చూసాను, బాగా మారారు అందుకే గుర్తు పట్టలేకపోయాను. సారీ అండి.

కవిత : ఛ, అందులో ఎం ఉంది లెండి. ఇంతకీ మీరు ఏమిటి హైదరాబాద్ లో ? మీరు వస్తున్నారు అని ఆయిన ఒక మాట కూడా అనలె నాతొ.

సుధాకర్ :అది ఆఫీసు పని మీద వచ్చా అండి, వాడికి చెప్దాం అనుకున్న కాని క్యాంపు హడావిడి లో ఉంటాడు అని చెప్పలేదు.

కవిత : బలే వారే, మీరు మరీను, క్యాంపు ఎప్పుడు ఉండేదే లెండి. మంచి సమయానికి కలిసారు. ఆయిన ఇంకో గంటలో బయలుదేరుతారు క్యాంపు కి.రండి నాతొ పాటు ఒక సారి కలిసి వెళ్దురు ఆయన్ని.

సుధాకర్ : ఓహ్ అవునా, నేను ఫ్రెండ్ తో వచ్చాను అండి ఇక్కడకి. తనని వదిలేసి వస్తే బాగోదు.

(ఎందుకో ప్రసాద్ ని ఇవిడకి పరిచయం చేయడం నాకు అస్సలు నట్చలేదు , ఎలా అయిన ముందు వాడిని ఇక్కడ నుంచి తీసుకు వెళ్ళాలి అనుకున్న .)

కవిత : అలాగా !! అయితే ఒక పని చేయండి, మీ ఫ్రెండ్ కి చెప్పేసి ఎయిర్ పోర్ట్ కి రండి, నేను ఆయనకి మీరు కలిసారు అని చెప్పకుండా అక్కడకి వస్తా. ఆయన్ని సర్ప్రైసు చేద్దాం .

(అప్పుడే మనసులో తట్టింది, ఇప్పుడు ఇయినని ఇంటికి తీసుకువెళ్తే మా అయనతో చేయాలి అనుకున్న పని అవ్వదు అని )

సుధాకర్ :సరే అండి , నేను వాడికి చెప్పి ఎయిర్ పోర్ట్ కి వస్తా. ( ఆవిడా దగ్గర ఫ్లైట్ డీటెయిల్స్ కనుకున్న)

కవిత : ఎందుకైనా మంచిది , నా ఫోన్ నెంబర్ రాసుకోండి. మళ్ళి ఆయనకి చేస్తే మీరు వచ్చారు అని తెలిసిపోతుంది.

సుధాకర్ : సరే ఇవ్వండి , కావాల్సి వస్తే మీకు ఫోన్ చేస్తా.

కవిత : 860-xx - xxxx .

సుధాకర్ : అని చెప్పి అక్కడ నుంచి కదిలాను.

వచ్చే పోయే ఆడవాళ్ళని చూస్తూ కూర్చున్నాడు ప్రసాద్ , అప్పుడే కొంచం మత్తు దిగినట్లు ఉంది. నన్ను చూడగానే.

ప్రసాద్ : ఏమి సోదర, నీకు రావాలి అనిపించలేద ?

సుధాకర్ : అదేమీ కాదులే, ఉచ్చ పోసుకోడానికి వెళ్ళ.

ప్రసాద్ : ఉచ్చే పోసుకున్నావా లేక నాల ఆ ఆవిడ అందాన్ని తట్టుకోలేక పని కానిచ్చి వచ్చావ ?

సుధాకర్ : (అప్పటి వరుకు వాడి మాటలు బరించా కాని , తను ఎవరో తెలిసాక , అందులో నా ప్రాణ స్నేహితుడి భార్య అని తెలిసాక .. అలాంటి మాటలు వినాలి అంటేనే కంపరం గా ఉంది.)

సుధాకర్ : ఛి ఏంటి ఆ మాటలు, ఆవిడ వేరే వాడి భార్య . నీ పెళ్ళాం కోసం ఇలా అనుకుంటే నువ్వు ఉరుకుంటావా ?

ప్రసాద్ : దానికి ఉన్నంత అందం నా పెళ్ళానికి ఉంటె ఇంకేం ? అయినా ఆవిడని అంటే నీకు ఏమిటి అంట ?

సుధాకర్ : పరాయి ఆడదాన్ని అనడానికి సిగ్గు లేదా అని ?

ప్రసాద్ : అబ్బో అంత నీతి ఉన్నవాడివి , దాని పిర్రల వెనకే ఎందుకు పరిగేట్టావ్ అంట ?

సుధాకర్ : (నిజమే వికాస్ పెళ్ళాం అని తెలియక ముందు నేను వీడిలాగే కదా ఆలోచించ.. అంటే ఆ అదృష్టవంతుడు నా ఫ్రెండ్ నా.. ఏ మాటకి ఆ మాటే కవిత పిర్రలు.. ఛి ఛి ఇలా ఆలోచిస్తూన్న ఏంటి.. ఇలా నాలో నాకే ఘర్షణ జరుగుతోంది..ఇంకా మాట మార్చాలి అని ..)

సుధాకర్ : సరే వదిలే సోదర , నాకు ఆఫీసు నుంచి కాల్ వచ్చింది. నేను అర్జెంటు గా వెళ్ళాలి పద రూం కి .

ప్రసాద్ : తాగింది నేనో , నువ్వో తెలియట్లే సోదర, ఒక్కోసారి ఒకోల మాట్ల్డుతున్నావ్.. సరే పద..

అల రూం కి వెళ్ళిన నేను ప్రసాదు తో ఉంటె కవిత గురించి మళ్ళి ఎక్కడ తప్పుగా మాట్లాడాల్సి వస్తుందో అని మొఖం కడుక్కుని బట్టలు మార్చుకుని బయటకి వచ్చా, ఎయిర్ పోర్ట్ కి బస్సు పట్టుకుని బయలుదేరా...

సుధాకర్ ని కలిసి బయట ఆటో ఎక్కిన కవిత కూడా ఆలోచన లో పడింది..

కవిత మాటల్లో...

బలే చిత్రం గా ఉంది కదా అండి , మా వారి స్నేహితుడే నా పందాన్ని గెలిపించడం..

కాని పందెం గెలిపించాడు అంటే నన్ను అలా చూసాడు అనే కదా..

ఛి ఛి సుధాకర్ అలాంటి వారు కాదు, ఏదో నేనే పొరపడి ఉంటాను...

కాని సుధాకర్ ని కలవగానే అయన మొఖం లో వెలుగు చూడాలి.. అసలు ముందు ఎం మూడ్ లో ఉన్నారో అయ్యగారు.. ఇలా అనుకుంటూ ఉండగానే మా ఇల్లు వచ్చింది.

ఆటోకి డబ్బులు ఇత్చి లోపాలకి వెళ్ళిన నాకు పాప హాల్ లో సోఫా మీద పడుకుని కనిపించింది .

అత్తయ్య భక్తి ఛానల్ లో ఎవరో స్వామిజి మాటలు వింటున్నారు, నా స్వామి ఎం చేస్తున్నాడో అని మెట్లు ఎక్కి పైన ఉన్న మా రూం కి వెళ్ళాను.

ఇలా అడుగుపెట్టానో లేదో , తలుపు వెనకే పిల్లిలా నక్కి ఉన్న మా వారు వెనక నుంచే గట్టిగ పట్టు పట్టారు..

"అబ్బః వదలండి " మొహమాటానికి అన్న కాని ఆయిన వదలాలి అని నాకు లేదు..

నా మాటే విననట్లు ఉన్నారు ఆయిన .. వెనక్కి చూడ కుండానే తలుపు దగ్గరకి వేసారు..

మొదటి పలకరింపు నా మెడకి దక్కింది..

నా మెడ మీద ఆయిన పెదవులతో ముద్దు పెడుతూనే, నా చేతిలో ఉన్న కవర్ నీ అందుకుని కింద పడేసారు..

నా హ్యాండ్ బాగ్ నీ జబ్బ మీద నుంచి తీస్తూ వేల్లతోనే నా జబ్బని రుద్దుతున్నారు.. కింద పడిన హ్యాండ్ బాగ్ శబ్దం తప్ప ఇంకేం వినిపించట్లేదు మా రూం లో..

అప్పటి వరుకు పలకరిస్తున్న ఆయిన పెదవులు ఇంక అల్లరి చేయడం మొదలు పెట్టాయి..

నా చెవి కింద ఉన్న మెడ పైన ముద్దు పెడుతూ నా మెత్తని చర్మాన్ని కొంచం కొంచం గా చప్పరిస్తున్నారు..

అబ్బహ్హ్ ఒక ఆడదానికి కసి ఎక్కేది ఇక్కడే..

"నేను నీ దాన్ని , నీ ఇష్టం వచినట్లు వాడుకో నన్ను " అన్నట్లు నేను మెడని అవతలి పక్కకి వంచి ఇంకొంచం చోటు ఇట్చ ..

ఇప్పుడు ఆయిన నాలుక దిగింది రంగం లోకి...

నా మెడ మీద ఉన్న వెంట్రుకలు చెమటకి తడిసాయో లేక ఆయిన పెదవుల వలనో తెలిదు కాని ,వాటి తడి నాలో ఉన్న వేడికి ఆవిరిగా అవుతోంది ...

అలా నాకుతూనే నా పైటకి పెట్టిన పిన్ను లాగేసారు మోటు గా, పిన్ను కింద పడిన శబ్దం వినేలోపే ఆయిన చేతులు నా జబ్బలని పిసికేస్తున్నాయి.. నొప్పికి పళ్ళ కింద పెదవిని కొరికి పెట్టి ఒక వేడి నిట్టుర్పు వదిలా...

ఆయిన కుడి చేత్తో నా జుట్టుని వీపు పై నుంచి ముందుకి జరుపుతూ , చెమట కి తెల్లని నా వీపు మీద చిక్కుకున్న వెంట్రుకలని ముద్దు ఆడుతున్నారు

నాలో వేడికి ప్రతిక గా నా ముచ్చికలు నా జాకెట్టు ని పొడుస్తూ నిల్చున్నాయి..

వాటిని చూసారో ఏమో ... ముందుకి నెట్టిన జుట్టు మీద నుంచే నా కుడివైపు రొమ్ము మీద చేయి వేసి కింద నుంచి లేపుతున్నట్లు ఒక్క నొక్కు నొక్కారు..

అబ్బహ్హ్ అక్కడే ఇంకా లొంగిపోయా ఆయనకి..

కింద రెండు వెళ్ళు నా రోమ్ముని లేపుతూ ఉంటె , ఆయిన బొటకన వేలు చూపుడు వేలు నా ముచ్చికని దగ్గరకి తీసుకుని నా జుట్టుతో పాటే నలిపెస్తున్నాయి...

"స్స్స్స్ అహ్హ్హ్హ్ అమ్మా ... " ఈ మాటలే గుర్తు ఉన్నాయి నాకు అ క్షణం లో...

నా ములుగులకి అలిగినట్లు ఉన్నారు, ఒక్క సారి చేతిని నా రొమ్ము మీద నుంచి తీసి నా మొఖాన్ని ఆయిన వేపు తిప్పుకుని నా పెదాలని ఆయిన పెదాలతో అందుకుని మళ్ళి చేతిని రొమ్ము మీదకి వేసారు..

ఈ సారి మెత్తగా లేదు ఆయిన నొక్కుడు , బలం పెంచి జాకెట్టు మీద నుంచే పిసుకుతున్నారు..

ఆయనకి నా ఒళ్ళు అప్పగించి దొరుకుతున్న సుఖానికి బానిస లా నిల్చుని ఉన్న , ఇంతకన్నా సుఖం ఉంటుందా అనుకునే లోపే ఆయిన ఎడం చేయి నా జబ్బని వదిలి నా నడుము మీదకి వెళ్ళింది ..

ఆయిన చల్లని చేయి నా నడుము మీద వెయ్యగానే ఒక్క సారి కదిలా...

అదేమీ పట్టని ఆయిన నా పెదవుల మద్య ఆయిన నాలికకి చోటు చేసుకుని నెమ్మదిగా లోపలికి నాలిక ని తోసారు..

ఎన్ని సార్లు రుచి చుసిన కొత్తగా, మత్తుగా ఉంటుంది ఈ అనుభవం.. ఆయన ఉమ్ము నా నోటికి ఉప్పగా తగులుతోంది..

వెనక కాలుతున్న ఇనప కడ్డి లా ఉంది మా వారి మగతనం..

లుంగీ మీద నుంచి నా పిర్రల మద్య పొడుస్తూ దారి వెతుకుతోంది.. దాని వేడికి నా చీర కాలుతుంద అనిపించింది..

నా చీరని ఎడమ చేత్తో లాగేసి మంచం మీదకి విసిరేశారు , నా లంగాని పైకి ఎత్తడానికి తెగ ప్రయత్నిస్తున్నారు..

"దేవుడు రెండు చేతులే ఇట్చాడే " అని ఆయిన బాద.. నా లంగా ని పిర్రల వరుకు ఎత్తి ఆయిన దాన్ని నా పిర్రల మీద గుచ్చుతున్నారు...

ఇంకాగాలేక అలానే నా చేతిని వెనక్కి పోనిచ్చి దాని నా చేతిలోకి తీసుకున్న..

వెచ్చగా ఉంది బుజ్జిముండ.. దాని మీద ఉన్న చిన్న తడిని నా పిర్రాలకి తుడిచి ..దాని మొఖానికి ఉన్న ముసుగుని వెనక్కి లాగుతూ గుండు ని బయటకి లాగ .. గాలి పోసుకున్నట్లు ఇంకొంచం గట్టి పడింది..

నా చర్మం ఆయిన గుండుకి తగలగానే రెండు చేతులు నా రోమ్ములని ఒడిసి పట్టుకున్నాయి..

మా వారి కోరికల కసి పెరిగి , మళ్ళి ఎడమ చేత్తో నా నడుము ని చపాతీ పిండి నలిపినట్లు నలిపెస్తున్నారు.. మత్తుఅయిన బాధ... ఆయిన కుడి చేయి,ఎడమ చేతికి పోటిగా నా రెండు రోమ్ములని పిసికేస్తూ ఉంది..

అక్కడే ఆయిన దాన్ని నా లోపల దాచుకోవాలి అన్నంత కసిగా ఉంది ..ఆయనకి నా కసి తెలిసేలా అయన దాన్ని ఆడిస్తూ,నా పిర్రాలకి గుచ్చుతు నేను నా నాలికతో ఆయిన మీద యుద్ధం ప్రకటించా..

"నాకే పోటి ఇస్తావే " అన్నట్లు ఆయిన ఇంకా రచ్చిపోయి నా పెదవులని కోరికేస్తున్నారు..

"ఇంతేనా నీ ప్రతాపం" అని రేచ్చకోడుతూ నేను ఆయిన దాన్ని ఆడిస్తూ, దాని యెర్రని గుండు మీద నా వేళ్ళతో రుద్దుతూ ఒక చిన్న నొక్కు నొక్క.. అంతే అయన చేయి నా నడుము మీదగా లంగాని తోసుకుంటూ నా ఆడతనాన్ని అందుకుంది..

ఓటమిలో కూడా ఇంత సుఖం ఉందా అనేట్లు అహ్హ్హ్ అని తల వెనక్కి వాల్చ..

ఆయిన గర్వం గా , నా చిట్టడవిలో దారి వెతుకుతూ పువ్వు ని చేరుకున్నారు..

ఆయిన దాడికి అప్పటికే తడిసి ఉన్నాయి నా పూరేకులు , వాటిని పలకరిస్తూ తన వేళ్ళతో నిలువుగా ఒక రుద్దు రుద్దారు.... " అమ్మాఅహ్హ్హ్...."అన్న ములుగు నా నోటి నుంచి

ఇంతలో పానకం లో పుడకలాగా మా అత్తయ్య తలుపు కొట్టారు.

"ఏరా ఏమి చేస్తున్నావ్ ? ఫ్లైట్ కి టైం అవుతోంది"

నా బాధ పట్టనట్లు మద్యలో వదిలేసి నన్ను, "ఆ తయారు అవుతున్న అమ్మ" అన్నారు ఆయిన..

నా వంక చూసి సారీ అన్నట్లు మొఖం పెట్టారు , చేసింది ఎం లేక నేను చిన్న నవ్వు నవ్వా..

నా చేతిలో ఉన్న అయన మగతనం వంక చూసి , ప్లీజ్ అన్నట్లు నా వంక చూసారు.

సరే అన్నట్లు ముందుకి తిరిగి రెండో చేతిని కూడా కూడా పనిలోకి దించా...

కింద ఉన్న నిమ్మకాయలని నా ఎడమ చేతిలోకి తీసుకుని రసం పిండేలాగ రుద్దుతూ ... నెమ్మదిగా నొక్కుతున్న...

కుడి చేయి పైన ఉన్న కడ్డిని ముందుకి వెనకకి ఆడిస్తూ ఉంది...కాలిపోతున్న ఆయిన దాని వేడి నా చేతికి వెచ్చగా తెలుస్తోంది..

ముందుకి వెనకకి ఉగుతున్న నా గాజుల చప్పుడు.. నా పనితనానికి పొగడ్తలలా మా వారి సన్నని మూలుగులు తప్ప రూం లో ఇంకేం వినపడట్లే...

ఆయనకి నా నోటిలో దాన్ని తోసేయాలి అన్నంత కసి ఉంది , కాని సమయం లేదు..

ఆయిన దాని మీద పొంగి ఉన్న నరాలకి మాటలు వస్తే.."అబ్బహ్హ్ ఎం చేస్తున్నావే..." అనేవి ఏమో..

వాటి బాధ అర్థం చేసుకుని వేగాన్ని పెంచిన నా చేతికి , రసం కిందనుంచి పైకి వెళ్ళడం తెలుస్తోంది ..

యెగిరి యెగిరి పడుతున్న ఆయిన దాన్ని నా వేలితో అదుపు చేస్తూ.. యెర్రని గుండు పైన వేళ్ళతో చుట్లు చుడుతూ ఒకే సారి .. కింద వాటిని వత్తి పైన గుండుని నొక్కా..

"అహ్హ్హ్హ్ కవితా " అంటూ నా చేతిలోనే రసం కార్చేసారు..

అలసిపోయి అలా నా బుజం మీద వాలిపోయిన ఆయిన బుగ్గ మీద చిన్న ముద్దు పెట్టి, తయారు అవ్వండి టైం అవుతోంది అని అన్నా... చేతిని కడుక్కోడానికి బాత్రూం లోకి వెళ్తూ..

చేయి కడుక్కుంటున్న కవిత ఆలోచనలో పడింది..

కవిత మాటల్లో..

చేతికున్న జిగురు వదులుతుంటే మనసు కాలిపోతోంది.. కుంపటి లో కర్ర తోసి నిప్పు చల్లారడానికి నీళ్ళు కారకుండానే ఆపేశారు మా వారు. పోనీ చేత్తో నిప్పు అర్పెద్దమా అనుకుంటూ ఉంటె "త్వరగా రావొఇ , అవతల ఫ్లైట్ కి టైం అవుతోంది " అంటూ తలుపు తట్టారు.

ఈ మగవాళ్ళు అందరు ఇంతేనా ? మీ పని అవ్వగానే సరా ? మాకు అవ్వక్కర్లేదు ? పెళ్లి అయిన కొత్తలో వద్దు అన్న నా బావిలోంచి నీళ్ళు తోడే వారు ఇప్పుడూ అయన గిలక కదలడమే కాని నా బావి లో నీళ్ళు బయటకే రావట్లేదు.

అయినా మీకు చెప్పుకుని ఎం ప్రయోజనం లెండి , మీరు మగవాళ్ళే కద హహ..

బయటకు వచ్చిన నాకు సూట్ వేసుకుని కనిపించరు ఆయిన, ఎం జరగనట్లే ఉన్నారు. పట్టరాని కోపం వచ్చినా వెళ్ళే ముందు ఎందుకు అని ఏమి అనలేదు. నేను ఇందాకల విప్పిన చీరె కట్టుకుందాం అనుకుంటుండగా...

వికాస్ : అబ్బః వెళ్ళే ముందు కూడా ఈ చీరెన , నాకోసం ఆ ఆకుపచ్చ చీర కట్టుకోవయి .

కవిత : (ఆకుపచ్చ చీర పేరుకు తగ్గట్లే పలచనిది , ఇప్పుడు అది కట్టుకుని వస్తే అమ్మో సుధాకర్ గారు ఉంటారు అక్కడ)

కవిత : నాకు ఓపిక లేదు లెండి , మీరు చేసిన పనికి కాళ్ళు అలసిపోయాయి. (వ్యంగ్యంగా అన్న).

వికాస్ : నీ బాధ నాకు అర్థం కాలేదు అనుకుంటున్నావా, పిల్లలు పుట్టాక నిన్ను నేను అస్సలు సుఖ పెట్టలేదోయి అందుకే

ఆయిన అలా అంటూ నా చేతికి ఏదో పేపర్ ఇట్చారు, చుస్తే అందులో 2 వారాలకి ఉటికి టికెట్స్ ,హోటల్ డీటెయిల్స్ ఉన్నాయి .

హనీమూన్ సూట్ అని ఉంది, నా కళ్ళల్లో నీళ్ళు తిరిగాయి. అలాగే జాకెట్టు తో ఆయన్ని కౌగలించుకున్న.

వికాస్ : మరి ఆకుపచ్చ చీరో.

కవిత : మీకోసం.

అంటూ ఆకుపచ్చ చీర కట్టుకున్న, కట్టుకున్తున్నత సేపు మా వారు నన్నే చూస్తూ కూర్చున్నారు, పెళ్లి అయ్యాక మొగుడు ముందు సిగ్గు ఉండదు అంటారు , కాని మొగుడు అయినా మగాడే కద.

నా చేతులతో కడుతున్న చీరని ,ఆయిన కళ్ళతో విప్పుతూ ఉంటె అసలే కసి మీద ఉన్నా ఏమో ఆయన్ని అక్కడే పడుకోపెట్టి కొరుక్కు తినాలి అనిపించింది. కాని టైం లేదు .

బయటకి వచ్చి పడుకున్న పాప కి ముద్దు పెట్టి అత్తయ్యకి దణ్ణం పెట్టి బయలుదేరం ఇద్దరం ,మా కార్ లో.

మా ఆర్థిక స్తోమత గురించి చెప్పాలి అంటే , కొంచం డబ్బు ఉన్నకుటుంబం అనే చెప్పాలి. మాది ఒక duplex హౌస్.

కిందన హాల్ అక్కడే 48ఇంచ్ samsung టీవీ , హాల్ కి పక్కనే రెండు బెడ్ రూమ్ లు ఒకటి అత్తయ్యకి ఒకటి పిల్లలకి .

పిల్లల బెడ్ రూమ్ ని అనుకుని పక్కగా ఉంది కిచెన్ , అత్తయ్య బెడ్ రూమ్ ని అనుకుని పూజ గది.

ఇంక మా బెడ్ రూమ్ , రతి మదనుల నిలయం లా కట్టించారు ఆయిన, హాల్ నుంచి మెట్లు ఎక్కుతూ పైకి వెళితే మా బెడ్ రూం. ప్రతి రూం కి అనుకుని బాత్రూం కూడా కట్టించారు. మీతో మాటల్లో పడి మర్చిపోయాను, మా ఇల్లు ఎయిర్పోర్ట్ కి 10 నిమిషాల దూరమే. ఇంతలోనే ఎయిర్పోర్ట్ కి వచ్చిన నాకు సుధాకర్ గారు ఎక్కడ ఉన్నారా అన్న కుతూహలం. మా వారికీ కనిపించకుండానే కళ్ళతో వెతుకుతున్న ఆయన్ని.

సుధాకర్ మాటల్లో..

బస్సు ఎక్కి ఎయిర్పోర్ట్ వరుకు వచ్చిన నేను ,సెక్యూరిటీ టికెట్ కొనుక్కుని లోపలకి వెళ్ళాను కవిత చెప్పిన ఫ్లైట్ ఏ గేటు ఓ చూసుకుని అక్కడకి వెళ్లి కూర్చున్న .

వస్తు పోతున్న అమ్మాయిలని , ఎయిర్ హోస్టెస్ నీ చూస్తున్న ఏ మగాడి మనసు అయినా అదుపు తప్పడం కాయం.

అసలే వేడి మీద ఉన్నాఏమో మనసు మెదడుని, పైన తల నుంచి కింద తమ్ముడికి దింపింది. బుద్ది వద్దు అంటున్న మనసు ఆగట్లేదు.

అప్పుడే నా ముందు వత్చి కుర్చ్చుంది ఒక అమ్మాయి , మాట్లాడుతున్నది మలయాళం లా ఉంది .

అరేబియన్ గుర్రం లా ఉంది అనే వాక్యానికి నిదర్సనం అని చెప్పాలి.

చక్కగా దువ్విన తలని ముడిలా వేసి పిన్ పెట్టుకుంది , మేకప్ వేసుకున్న మొఖం ఎయిర్పోర్ట్ లైట్లకి మెరుస్తూ ఉంది.

అంత అందమైన అమ్మాయిని నా జీవితం లో చూడలేదు. ఉష , కవిత ల అందాలూ కూడా తిన మొఖం ముందు చాలవ అనిపించింది. (కసిగా ఉన్నప్పుడు ప్రతి ఆడది అందం గానే ఉంటుంది ఏమో )

అలా చూస్తూ ఉన్న నా కళ్ళు గుచుకున్నాయో ఏమో , లేచి తన బాగ్ తీసుకుని నడవడం మొదలు పెట్టింది .

ఆ నిమిషం ప్రియురాలు వదిలి వెళ్ళిన ప్రియుడిలా కుర్చుని తననే చూస్తూ ఉన్న, వెనక కొంచం కూడా చర్మం కనిపించకుండా ఉంది తన కట్టు. అలా ముందుకి వెళ్ళిన తను , ఒక్కసారి ఆగి నా వంక చూసి నవ్వి నవ్వనట్లు ఒక నవ్వు నవ్వింది.

ఎ మగాడాకి అయినా అంతకంటే ఘన విజయం ఉంటుందా చెప్పండి.

ఒంటి మీద ఒక చిన్న వెంట్రుక కుడా లేదు , నున్నని స్వర్గం . అలా చుసిన నేను తన పురేకులని ఉహించుకున్న . అక్కడ వెంట్రుకలు ఉంటాయా ? అన్న ఆలోచన.

నా ఆలోచనలని మారుస్తూ కనిపించింది తన నడుము.

లేత నడుము ఒక్క మడత కూడా లేదు, ఏ మగాడు ఎక్కని శిఖరం లా ఉంది. దాన్ని ఎక్కి నా జెండా పాతలి అనిపించింది.తన పొంగులు తన వయసుకి , సోగాసుకి తగ్గట్లు ఉన్నాయి. చేతిలో ఇమిడి ఎంతో సుఖాన్ని ఇట్చేలా..

తనని చుస్తే ఇంకా ఎ మగాడి చేతికి చిక్కని పువ్వు లా ఉంది, అలాంటి ఆడదాని మొదటి అనుభవం నేను అయితే , ఆ అరుపులు , గొల్ల రక్కుల్లు , పెదవి కోరుక్కుల్లు , యెగిరి పడుతున్న తన నడుముని ఒడిసి పట్టి నా మగతనం తో సమాధానం చెప్తూ...

ఈ పడక గది కి నేనే రాజు ని నువ్వు నా బానిసవి అని తనకి చెప్పేల తన జుట్టుని లాగి పట్టి వెనక నుంచి దండ యాత్ర చేస్తూ ఉంటె ..ఇలా నాలో పిత్చి కోరికలు లేపి నవ్వుతు వెళ్ళింది ఆ మలయాళం కుట్టి ... అగ్గి లో ఆద్యం పోయడం అంటే ఇదే ఏమో.

అలా బాధతో కూర్చున్న నాకు ఎదురుగా నిల్చుని కనిపించారు వికాస్ , కవిత . వాళ్ళు ముందు చూడటం వల్ల నేను వాళ్ళకి కనిపించట్లేదు .

వాళ్ళ పక్కనే కొంచం దూరం లో ఉన్న నాకు వాళ్ళు కనిపిస్తున్నారు, లేచి వాళ్ళ వంక అడుగులు వేస్తున్న నాకు కొంచం దగ్గరలో కవిత ని చూసి మతి పోయింది .

ఇందాకల నేను కలిసిన కవిత , ఇప్పుడూ నా కళ్ళ ముందు ఉన్న కవితా ఒకరేన అనిపించింది. అసలే ఎర్రని పెదాలు వాటిని మరింత కంటికి దగ్గర చేస్తూ లిప్ స్టిక్ వేసుకుంది. వాటిని చూస్తూ ఉన్న నాకు , ఈ పెదువుల రంగు ని నా ఒళ్ళంతా పూసుకుంటే బాగుండును అనిపించింది .

ఇందాకల లా కాకుండా చీరని నడుము కనిపించేలా కట్టింది , వికాస్ కి బహుమతి ఏమో . చూస్తున్న నాకు తప్పుడు ఆలోచనలు ప్రవాహం లా వస్తున్నాయి . మా వాడు ఎంత అదృష్టవంతుడు , తామరాకు లాంటి నున్నని చర్మం. నీటి బొట్టు వేస్తె జారుతుంద అనే నడుము , "మరి ఆ బొట్టు ?" అంటూ మనసు వెక్కిరించింది.

ఇంకా పల్చని జాకెట్టు అక్కడ ఉన్న లైట్ల వెలుగుకి బ్రా ని చూపిస్తూ ఉంది .యెంత అదృష్టం చేసుకుంది ఆ బ్రా ? నలుగురి ముందు కూడా తన అందాలని ఒడిసి పట్టుకుని ముద్దాడే అవకాసం.ఈ క్షణం కూడా తన ముచ్చికలని ముట్టుకుంటుంది కదా, " ఆ బ్రా కి బదులు నీ చేతులు ఉంటె " మళ్ళి నా మనసు వెక్కిరింపు..."ఆహా తప్పు తప్పు, పెదవులు ఉంటె ?"

"ఇంత తప్పుగా ఆలోచిస్తున్నావ్ ఏమిటి , తను నీ స్నేహితుడి భార్య.. ఛి " నిద్రపోతున్న నా బుద్ది అప్పుడే లేచింది.

బుద్ది మాట వింటూ ఆలోచనలని ఆపి తన వెనక్కి వెళ్లి నాకు, నా బుద్దికి చెంప దెబ్బలా ఉంది తన అందం.

వెనక నుంచి తనని చుసిన ఎవడైనా ఉరుకుంటాడా మీరే చెప్పండి.

సంపెంగ పువ్వు వాసనా వత్చేలా ఉన్నాయి తన కురులు, వెనకన ఉన్న తన వీపు అందాన్ని మేము ఇంక కాపలా కాయలేము అన్నట్లు ముందుకి వెళ్ళాయి.

నున్నని వీపు కండ పట్టి తెల్లగా కనిపిస్తూ ఉంటె , మనసు ఆగట్లేదు.

నన్ను ఉడికించడానికే అన్నట్లు తన వీపు మధ్యలో కనిపిస్తున్న గీత మీదకి చేరింది ఒక చెమట బొట్టు, "ఎం చూస్తున్నావ్ రా , నువ్వు చేయలేనిది నేను చేస్తా చూడు " అంటూ అలా తన వీపు ని ముద్దాడుతూ కిందకి జారి తన జాకెట్టు లోకి దూకి ఆత్మహత్య చేసుకుంది, " ఆహా యెంత సుఖమైన చావు " మళ్ళి నా మనసు వెక్కిరింపు..

ఇంక తన పిర్రలని చుస్తే నన్ను నేను ఆపలేను అని అర్థం అయ్యి..తనని దాటుకుని ముందు ఉన్న వికాస్ కళ్ళు ముసా వెనక నుంచి . అప్పుడు నన్ను చూసింది కవిత. నవ్వుతు పలకరించింది .

వికాస్ : ఎవరు ? కవితా నువ్వేనా ?

సుధాకర్ : ఏరా తను తప్ప ఇంకెవ్వరు లేరా ఈ లోకం లో ?

వికాస్ : సుధా ? నువ్వా ?

సుధాకర్ : అబ్బః వెంటనే గుర్తు పట్టేసావే .(నా మాట గుర్తు పట్టాడు అనుకుంటా, స్నేహం అంటే అంతే మరి )

వికాస్ : ఒర్ బావ నువ్వెంటిర ఇక్కడ , వాట్ ఎ surprise ? బలే ఉంది రా నిన్ను చూస్తూ ఉంటె. ఎ కవిత వీడు సుధాకర్. నేను చెప్తూ ఉంటా కద.

సుధాకర్ : (కవిత నాకు తెల్సు అన్నట్లు నవ్వుతు ఉంది , అబ్బః ఆ నవ్వు కూడా యెంత అందం గా ఉంది )

తనకి తెల్సు రా , తనే నన్ను మాల్ లో గుర్తు పట్టి ఇక్కడకి రమ్మంది నీకు surprise ఇద్దాం అని .

వికాస్ : అవునా , కవిత నీ పని చెప్తా వచ్చాక . అయినా నువ్వెంత్ర వస్తున్నట్లు ఒక్క మాట కూడా చెప్పలే. చెప్తే ఈ క్యాంపు మళ్ళి పెట్టుకునే వాడి గా . పోన్లే ఇప్పుడూ ఎం అయ్యింది కాన్సుల్ చేస్తా అగు.

సుధాకర్ : ఇదిగో ఇందుకే చెప్పనిది , నేను ఆఫీసు పని మీద వచ్చా . నువ్వు కాన్సుల్ చేసిన నీతో ఉండడం అవ్వదు . అందుకే నీకు చెప్పలే.నా మాట విని నువ్వు వెళ్ళు, తర్వాత కలుద్దాం లే.

వికాస్ : సరేలే కాని నువ్వు మా ఇంట్లోనే ఉండాలి నీ పని అయ్యేంత వరుకు , అమ్మ నిన్ను చుస్తే చాల సంతోష పడుతుంది.

సుధాకర్ : వద్దు రా బావ , ఈ సారి వచినప్పుడు ఉంటాలే . ఇప్పుడు వద్దు .

వికాస్ : ఎంటిరా వద్దు , అయినా నిన్ను పర్మిషన్ ఎవడు అడిగాడు అంట. కవిత వీడిని మన ఇంటికి తీసుకు వెళ్ళే పూచి నీది . లేదా నా మీద ఒట్టే.

కవిత : అయ్యో ఇంక అంత మాట అన్నాక నేను వదులుతాన , తప్పకుండ తీసుకు వెళ్త. మీరు మా ఇంటిలోనే ఉంటారు అంతే.

ఎం జరుగుతుందో తెల్సే లోపే అంతా జరిగిపోయింది.

వికాస్ మాటల్లో అభిమానినికో లేక కవిత అందాలకో తెలిదు వాళ్ళు అడగగానే బెట్టు చేయకుండా ఒప్పేసుకున్న .

అలా కుర్చుని కబుర్లు చెప్పుకున్న మేము తన ఫ్లైట్ ఎక్కెంత వరుకు వెయిట్ చేసి బయలుదేరం, మద్యలో కవిత ని పక్కకి తీసుకుని వెళ్లి ఏదో మాట్లాడాడు వికాస్ .

ఎం మాట్లాడాడో తెలియదు కాని కవిత వెనకే వెళ్తున్న నేను తన నడుముని తడుముతున్న నా చూపులని అదుపు చేస్తూ ఉన్న .

కవిత కధనం..

వెళ్ళే ముందు నన్ను పక్కకి పిల్చిన ఆయిన , సుధాకర్ గారిది ఒకప్పుడు బాగా బతికినా కుటుంబం అని . చదువుకున్న రోజుల్లో ఆయినకి సుధాకర్ గారు చాల సాయం చేసేరు అని . అసలే మొహమాటస్తుడు అయినా సుధాకర్ గారికి ఎం కావాలో దగ్గర ఉండి చూసుకోమని చెప్పి వెళ్లారు..డబ్బులకి ఆలోచించకు అంటూ తన కార్డు నాకు ఇత్చి మరి వెళ్లారు.

ఒక ఫ్రెండ్ మీద మా వారు చూపిస్తున్న ప్రేమ చుసిన నాకు చాల అసూయా కలిగింది , మా వారు అంటే ప్రేమ ఇంకా పెరిగింది..

పార్కింగ్ దగ్గరకి నడుస్తూ ఉన్న ఇద్దరు మౌనమ్ గా ఉన్నారు. మళ్ళి నిశబ్దాన్ని చేదిస్తూ కవితే మాట కలిపింది..

కవిత : ఇంతకీ ఎం పని చేస్తూ ఉంటారు అండి మీరు.

సుధాకర్ : నేను మనప్పురం బ్రాంచ్ లో సీనియర్ మేనేజర్ ని అండి . ఇప్పుడూ డివిజన్ మేనేజర్ కి ట్రైనింగ్ కి వత్చాను.

కవిత : అవునా దానిలో మా బాబయి పనిచేస్తున్నారే , మీకు రాఘవ రావు తెలుసా.

సుధాకర్ : రాఘవ రావు గారు అంటే , దులపుడి రాఘవ రావు గార ?

కవిత : ఆ ఆయనే , మీకు తెల్సా ?

సుధాకర్ : ఆయన మొత్తం ఆంధ్రా , తెలంగాణా డివిజన్ లకి మేనేజర్ అండి .

కవిత : ఓహ్ అవునా , నాకు తెలిదే అది. నాకు మాత్రం మా బాబాయ్ లెండి. సరే ముందు మీకు కార్ నడపడం వట్చ అది చెప్పండి , హహ ?

సుధాకర్ : (మళ్ళి అదే నవ్వు, ఎం ఉంది ఈవిడ నవ్వులో ముసలాడి మగతనానికి కూడా ప్రాణం పోసేలా) ఆహ వత్చు అండి .

కవిత : పోనీ లెండి , నాకు ఓపిక లేదు మీరే నడపాలి. మీరు ఎక్కడ ఉంటున్నారో చెప్తే అక్కడకి వెళ్లి మీ సామాన్లు తీసుకుని వెళ్దాం ఎం అంటారు.

సుధాకర్ : తప్పదు అంటారా , మీకు ఇబ్బంది అనవసరం గా.

కవిత : తప్పదు, మా వారికి ఒట్టు కూడా వేసా పదండి , ఇంక మన ప్రయాణం మొదలు పెడదాం.

మౌనంగా ఎం మాట్లాడకుండా నడుస్తున్నాడు సుధాకర్,తన ఆలోచనలు ఈ లోకం లో లేవు.

కవిత నడుము మడతల్లో ముత్యాల్ల మెరుస్తున్న చెమట బోట్ల లెక్క కడుతున్నాయి అతని కళ్ళు..

అవి ఏమి తెలియని కవిత తన భర్త జాగరత్తగా ఊరు చేరుకోవాలి అని అనుకుంటుంటూ అడుగు వేస్తోంది.

తన భర్తకు నెల రోజులు గుర్తుగా ఉండాలి అని కట్టుకున్న ఆ చీర, తన అందాలని వేరే మగాడికి విందుగా ఇస్తోంది అని తెలిదు పాపం కవిత కి.

ఇలా ఎవరి ఆలోచనల్లో వాళ్ళు ఉంటూ , నెమ్మదిగా కార్ దగ్గరకి చేరుకున్నారు ఇద్దరు .

సుధాకర్ మాటల్లో మొదలు పెడదాం ...

నడుస్తున్న అన్న మాటే కాని నా నడక నా అధినం లో లేదు, తన నడుముకి నా కళ్ళతో తాడు కట్టి లాగుతున్నట్లు తన వెనకే వెళ్తున్న...అలా వెళ్తున్న నేను తను ఆగగానే తన వెనకే ఒక అడుగు దూరం లో ఆగ..

వెనకకి తిరిగిన తను నన్ను చూస్తూ..

"ఇదిగో అండి కార్ కీ "అంటూ నవ్వుతు కార్ కీ ని నా చేతికి ఇత్చింది.

ఆ నవ్వు నత్చని మనిషి ఉంటాడా అసలు ?

అందమైన పళ్ల వరస , వాటి తెల్లదనాన్ని ఇంకా చూపిస్తూ యెర్రని పెదాలు, గాలికి ముందుకు వచ్చి పడిన తన జుట్టు..

తన యెర్రని పెదాలు, ఉష పెదవులు కన్నా కొంచం బొద్దు గా ఉన్నాయి.

"వికాస్ మగతనానికి వీటి మధ్య ప్రవేశం ఉందొ లేదో ? ఉంటె ? అబ్బహ్హ్ ఎంత అదృష్టం.."

"తన జుత్తు లోకి దూర్చిన చేయీతో దురుసుగా తన మొఖాన్ని దగ్గరకి లాగి, స్స్స్స్స్స్ అని తను నొప్పితో అన్నప్పుడు తనకి నిశబ్ద్దాన్ని నేర్పించేలా నా దాని చివరని..."

కవిత : సుధాకర్ గారు ఈ లోకం లోనే ఉన్నారా ?

సుధాకర్ : ఆ సారీ అండి ఏదో ఆలోచనలో పడిపోయాను.

కవిత : కార్ నడుపుతూ ఉన్నప్పుడు పడకండే.. హహ..

నేను నవ్వుతు డ్రైవెర్ వేపుగా , తను పాసింజెర్ వైపుగా ఎక్కాం కార్ లోకి..

వాళ్ళ కార్ కొత్త మోడల్ లా ఉంది, లోపలకి ఎక్కుతూనే లెథర్ సీట్ల వాసన ముక్కుకి తగిలింది.

కవిత : ఇంతకీ మీరు ఏ హోటల్ లో దిగారు ? ముందు అక్కడకి వెళ్లి మీ సామాన్లు తెచ్చుకుందాం.

సుధాకర్ : అది హోటల్ కాదు అండి , ఒక లాడ్జి. స్టేషన్ కి దగ్గర లో ఉంటె అక్కడే దిగా.

కవిత : సరే స్టేషన్ కి GPSపెడతాను అండి, అక్కడ నుంచి మీరు వెళ్ళగలరు కదా ?

సుధాకర్ : హ వెళ్ళగలను అండి.

కవిత : సరే

GPS లో అడ్రస్ పెట్టింది కవిత. అలా సెట్ చేసిన GPS ని కార్ అద్దానికి పెట్టడానికి ముందుకు వంగింది కొంచం.

సాయంత్రం చీకటిని పోగట్టడానికి అప్పుడే వేసిన లైట్ల వెలుగు తన పల్చని జాకెట్టు మీద పడి, నా కళ్ళకి తన బ్రా దర్శనం ఇత్చింది.

తన నడుముని కప్పుతూ తన పైట ని లాక్కున్న , నన్ను ఉడికిస్తున్నట్లు తెల్లని చందమామ లా తన నడుము చిన్నగా నాతొ దాగుడు మూతలు ఆడుతోంది.

అంతటి అందగత్తెని అలా చుస్తే నీతులు బుతులుగా మారక తప్పుతాయ.

GPS ని ఆన్ చేసి నా వంక చూసింది. తత్తర పడుతూ చూపుని GPS వేపుకి మార్చాను.

తను అలాగే సీట్ బెల్ట్ పెట్టుకుని ఇక పదండి అంది.

సరే అని కార్ స్టార్ట్ చేసి GPS చూపించిన దారిలో వెళ్ళడం మొదలు పెట్టాను,ప్రయాణం మొదలు అయిన కొంచం సమయానికి..

కవిత : సుధాకర్ గారు , మీరు ఎం అనుకోను అంటే నేను కొంచం సేపు నిద్రపోతా అండి, ఉదయం నుంచి తిరగడం వల్ల అలసి పోయి ఉన్నా కొంచం మగత గా ఉంది. ఎలాగో గంట పైన ప్రయాణం కదా ప్లీజ్.

సుధాకర్ : (అంత అందగత్తె నోటిలోంచి ప్లీజ్ అన్న మాట వస్తే యుద్దాలే జరుగుతాయి, నేనో లెక్క ?) అయ్యో పడుకోండి , హోటల్ కి వెళ్ళాక నేను లేపుతా..

కవిత : థాంక్స్ అండి.

అలా నవ్వుతు నాతొ చెప్పి, తన అందమైన కళ్ళను మూసుకుంది కవిత.

అప్పటికే ట్రాఫిక్ ఎక్కువ ఉండటం వళ్ళ నా దృష్టి అంతా రోడ్ మీద ఉంచా.

కొంచం దూరం వెళ్ళాక బయట ట్రాఫిక్ జోరు తగ్గటం తో మనసు లో కోరికల జోరు పెరిగింది.

మనసు మంచి ఆలోచనలకి మెత్తగా ఉన్నా, పాడు ఆలోచనలకి మంచి స్పీడ్ గా ఉంటుంది.

కొంచం కొంచం గా కార్ వేగాన్ని తగ్గించి ఓర కంటగా తనని చూసా.

విండో నుంచి వస్తున్న చల్ల గాలికి ఎగురుతున్నాయి తన వెంట్రుకలు.

అప్పుడప్పుడు బుగ్గల్ని ముద్దాడితే అప్పుడప్పుడు తన పెదవులని..

కొన్ని నుదురుకి అంటుకుంటే కొన్ని తన మెడకి...

తనని అలా చూస్తున్న ఒక్కో క్షణం నాలోని చెడు ఆలోచనలకి ఒక్కో ఉపిరి లా ఉంది..

కానీ నా కళ్ళు వెతుకుతున్నవి తన పెదవులని కాదు, ఇంక ఆలస్యం చేయకుండా చూపులని తన ఎత్తుల వైపుకు మార్చాను..

తన ఉపిరి కి నాట్యం చేస్తున్నట్లు ఉన్నాయి తన ఎత్తులు...

పైన సగాన్ని పైట దాచేస్తే కింద సగాన్ని సీట్ బెల్ట్ కప్పేసింది.. అయినా వాటి పొంగు కనిపిస్తూనే ఉంది..

"ఎత్తుకు తగ్గట్లు మెత్తగా ఉంటాయ ? వికాస్ ని అడిగితె పోయే ? ఛి వాడిని అడగడం ఎందుకు నువ్వే నొక్కి చూడు ?" నా మనసు అడుగుతున్న ప్రశ్న,

"నీకెందుకు శ్రమ నేను ఉన్నా " సమాధానం గా నా మగతనం.

"కామమ లేక స్నేహమా ? "నాలో నాకే యుద్ధం జరుగుతున్నాది, నా బాధ చూడలేక అనుకుంటా దేవుడు త్వరగానే హోటల్ దగ్గరకి తీసుకువచ్చాడు..

హోటల్ దగ్గర బ్రేక్ వేయగానే కళ్ళు తెరిచింది కవిత, నన్నే చూస్తూ..

కవిత : వచ్చేసామా సుధాకర్ గారు ?

సుధాకర్ : అవును అండి, మీరు ఇక్కడే ఉండండి నేను నా సామాన్లతో వస్తా.

కవిత : సరే అండి.

కార్ లోంచి బయటకి వచ్చిన నేను ముందుగా నా ప్యాంటు ని సర్దుకుని లాడ్జి వేపు అడుగులు వేసాను. ఈ ప్రసాదు గాడికి ఎం చెప్పాలో అనుకుంటూ మా రూం కి వెళ్లి తలుపు తీశాను.

ప్రసాద్ కనిపించలేదు, ప్రసాదే కాదు నా బట్టల బాగ్ కూడా లేదు. ఎం జరిగిందో అర్థం అవుతున్న నా మనసు ఒక్కసారి కనుక్కోమని బలవంతం పెడుతోంది.

కిందకి వెళ్లి రిసెప్షన్ లో అడిగిన నాకు , ప్రసాద్ సాయంత్రమే వెళ్ళిపోయాడు అని తెల్సింది.

అంటే ఈ ప్రసాదు గాడు నా బాగ్ పట్టుకుని పారిపోయాడు అన్నమాట, చూడడానికి మాములుగా ఉన్నా వాడు ఒక దొంగ.

బాగ్ లో నా బట్టలు ,కంపెనీ కి చూపించాల్సిన నా ప్రమోషన లెటర్ పెట్టా అని గుర్తు వచ్చింది,లక్కి గా ఫోన్, పరసు నా దగ్గరే ఉన్నాయి.

డీలా మొఖం తో వచ్చిన నన్ను చూసి ఎం అయ్యింది అని అడిగింది కవిత.

జరిగిన కథని తనకి చెప్పిన తర్వాత , నా పెట్టె లో అంత పెద్ద వస్తువులు లేవు కనుక పోలీస్ కంప్లైంట్ ఇవ్వాలి అన్న ఆలోచన మానుకున్నాం.

మా మేనేజర్ గారు సంతకం పెట్టిన ప్రమోషన లెటర్ లేకుండా నాకు ట్రైనింగ్ ఇవ్వరు అని తెలుసు కనుక ఆయనకి కాల్ చేశాను.

ఆయిన వేరే ఊరు వెళ్లారు అని, నెల వరుకు రారు అని చెప్పింది వాళ్ళ శ్రీమతి అది విన్న నాకు కాలు చేయి ఆడలేదు.

ఇంక తీరుగు ప్రయాణం చేద్దామ అన్న ఆలోచనలో ఉన్న నేను "హలో పిన్ని " అని వినిపించిన కవిత మాటలకి తన వేపు చూసా..

"బాగున్నా పిన్ని నువ్వు ఎలా ఉన్నావ్ ?" "ఆ బాబాయి కోసం చేసా" "అవునా ఎప్పుడు వస్తాడు ? ఎల్లుండా ? సరే అయితే మళ్ళి చేస్తా " అని ఫోన్ పెట్టింది కవిత.

తననే బిత్తర పోయి చూస్తున్న నను చూసి నవ్వి..

కవిత : మీరే చెప్పారు కద మా బాబాయి మీ అందరికి మేనేజర్ అని , ఎల్లుండి ఆయన వచ్చాక మాట్లాడి ఎం ట్రైనింగ్ లేకుండా మీకు పోస్ట్ వేయించే బాద్యత నాది .. సరేనా ..

నాకు ఎం అనాలో తెలియలేదు, తన మీద అప్పటి వరుకు ఉన్న గౌరవమ్ అభిమానం గా మారింది.

అంత మంచి మనిషి గురించా ఇంత సేపు చెండాలంగా ఆలోచించాను, ఛి నా మీద నాకే సిగ్గు వేసింది.

ఇంకేమి మాట్లాడకుండా అలాగే కార్ లో కుర్చుని వాళ్ళ ఇంటికి తను చూపించిన దారి లో వెళ్ళాను.

వాళ్ళ ఇంటి లోపలకి వచ్చిన నన్ను చాల ఆప్యాయంగా పలకరించారు వికాస్ వాళ్ళ అమ్మ గారు.

వాళ్ళు నా మీద చూపిస్తున్న అభిమానానికి ఒక పక్క ఆనందం గా ఉన్నాఇంకో పక్క సిగ్గు గా ఉంది.

రాత్రి బోజనాల తర్వాత పిల్లల గది నాకు ఇత్చి, పిల్లలని తనతో పాటు మెడ మీద వాళ్ళ గదిలోకి తీసుకు వెళ్ళింది కవిత.

వేసుకోవడానికి వికాస్ లుంగీ ఇట్చారు వాళ్ళ అమ్మగారు, స్నానం చేసి వచ్చి మంచం మీద పడుకుని జరిగిన రోజు కోసం ఆలోచిస్తూ ఉష కి ఫోన్ చేసాను.

ఉష లేకుండా ఇలా ఒంటరిగా రాత్రి గడిపి సంవత్సరాలు అయ్యింది, అక్కడ తన పరిస్తితి ఏమిటో ?

కవిత మాటల్లో..

ఉదయం నుంచి తీరగడం వళ్ళ ఒళ్ళు హూనం అయ్యింది అండి, కొంచం సేపు ఆగండి వేడి నీళ్ళతో స్నానం చేసి వచ్చి కబుర్లు చెప్పుకుందాం.

హా వచ్చేస , చెప్పండి.. నేనే చెప్పాలి అంటారా ? హహ సరే..

నా ఆలోచనలు అన్ని ఆయన మీదే ఉన్నాయి, భర్త ఉరు కి బయలుదేరితే ఏ భార్య పరిస్తితి అయినా ఇదే.. వాళ్ళు క్షేమంగా చేరే వరుకు మా మనసు మాలో ఉండదు..ఆయన చేరాక ఎలాగో కాల్ చేస్తారు.

సుధాకర్ గారిని కలవడం వళ్ళ అనుకుంటా చాల అనందం గా ఫ్లైట్ ఎక్కారు,

ఆయన కోసం తీసిన నా ఫోటో కూడా పంపించేస్తే ఇంకా ఆనందపడే వారు ఏమో ?!

ఇంతకీ ఆ ఫోటో ఎక్కడ..అని సెల్ ఫోన్ తీసి నా ఫోటో ని నేనే చూసుకున్న.

అబ్బహ్హ్ ఎం ఉన్నా కద, నాకే నన్ను చుస్తే మూడ్ వస్తోంది..ఇక ఈ ఫోటో మా వారు చుస్తే అంతే ఏమో.. హహ..

వయసుకి తగ్గట్లు పెరిగాయి నా రొమ్ములు, తెల్లగా బలిసి నన్నే చూస్తున్నాయి.. "నొక్కే వాడు ఎక్కడే ?" అని అడుగుతున్నట్లు..

ఈ క్షణం ఆయన ఇక్కడ ఉంటె , ఆ రెండింటిని ఆయన చేతికో లేక నోటికో అప్పగించి కళ్ళు మూసుకుని స్వర్గం అనుబవిన్చేదాన్ని..

ఆయన నాలిక నా ముచ్చిక ల మీద చేసే అల్లరి.. అబ్బహ్హ్.. ఇక పళ్ళతో వాటి కోసరనీ ఆయన లాగేతప్పుడు.. స్స్స్స్స్... తెలియకుండానే నాకు తడి మొదలు అయ్యింది..

ఒక చేత్తో ఫోన్ పట్టుకున్న, నా రెండో చేయి నా నైటి మీదగా నా కుడి రోమ్ముని పలకరించింది...

నా రొమ్ము బరువు ఎక్కటం , నా ముచ్చికలు గట్టి పడటం నా చేతికి తెలుస్తూనే ఉంది..

నా ఫోటో ని చూస్తూ నేనే ఇలా చేస్తున్న అంటే దిన్ని చూసాక మా వారి పరిస్తితి ఏమి అవుతుందో..

నెమ్మదిగా నా రోమ్ముని పైకి ఎత్తుతూ చిన్నగా ఒక నొక్కు నొక్కుకున్న ,నా వేళ్ళు ముచ్చిక ని లాగుతున్నాయో రుద్దుతున్నాయో నాకే తెలిదు.. అదొక మత్తు అయిన స్పర్స ..

ఆయన ఉంటె బాగుండును, తడి ఆవిరి అయ్యే వరుకు పని చేసే వారు.. అలా ఆలోచిస్తున్న నాకు వెళ్ళే ముందు మా వారు చేసిన పనులు గుర్తుకు వచ్చాయి..

ఆయన వేలు నా కింద పెదవులు మద్య చేసిన అల్లరి గుర్తు రాగానే నన్ను నేను ఆపుకోలేకపోయా..

నా ఫోన్ ని పక్కన పెట్టి ఎడమ చేత్తో రెండు రోమ్ములని పిసకటం మొదలు పెట్టా, మగాడి పిసుకులో ఉన్నంత సుఖం లేకపోయినా .. ఇప్పటికి ఇదే దిక్కు...

కుడి చేతిని నెమ్మదిగా నా రొమ్ముల పక్కగా రాస్తూ నా తోడ మీదగా , నా దిమ్మె మీద వేసా..

ఆకలి మీద ఉంది ఏమో బుజ్జి ముండ , చేయి పడగానే ఉబ్బు గా అయ్యింది..

నైటి మీదే తెలుస్తున్నాయి నా వెంట్రుకలు, వాటిని సవరిస్తూ రెండు వెళ్ళని తోడలకి మధ్యలో పనికి పురమాయించ..

"ఇంకా ఇంకా..." అంటూ విడుతోంది నా ఆడతనం, దాని చెమ్మ కి ఆపలేను అన్నట్లు మరకగా మారుతోంది నా నైటి , నెమ్మదిగా నైటిని తొడల వరుకు ఎత్తుదామా అనుకుంటూ కాళ్ళని కదిపినప్పుడు పాప కాళ్ళు తగిలాయి..

పక్కన పిల్లలు కిందన సుధాకర్ గారు ఎందుకో మనసు ఒప్పుకోవట్లేదు..తప్పు అనిపిస్తోంది..

ఒంటి వేడిని చల్లార్చు కోడానికి చల్లని నిల్లు తాగుదాం అని కిందకి వచ్చిన నాకు చిన్నగా మాటలు,సన్నగా ములుగులు వినిపించాయి...

ఆ ములుగుల వెనక కారణం అర్థం అయ్యేటప్పటికి గుండె జల్లుమంది.. అంటే సుధాకర్ గారు చేతి పని .. ? మాట్లాడుతున్నది ఎవరితో ? వాళ్ళ శ్రీమతి ఆహ ? ఇలా నాలో కుతూహలం, ఒక పక్క నా ఇంట్లో ఏంటి ఈ పని ఈయన అన్న కోపం..

నీళ్ళ కోసం వెళ్దాం అంటే fridge కూడా ఆయన రూం కి పక్కనే ఉండటం తో కొంచం గుండె అదురుతొనె అడుగు వేసా.

నా ప్రతి అడుగుకి ఆయన మాటలు స్పష్టత పెరుగుతూ వినిపిస్తున్నాయి..

ఫోన్ ఎత్తిన ఉషకి జరిగిన కధ సాంతం చెప్పాను..

ఉష : పోనీ లెండి వేదవ బట్టలే కద, మొత్తం మీద మంచే జరిగింది.

సుధాకర్ : అవునే, అంతా కవిత గారి మంచితనం.

ఉష : నిజమే, ఒక సారి వాళ్ళని మన ఇంటికి పిలవాలి.

సుధాకర్ : తప్పకుండ పిలుద్దాంలె కాని, పాప తిన్నాదా ?

ఉష : ఎప్పుడో తిన్నాది మహాప్రబో, యువరాణి గారు నిద్రపోతున్నారు..

సుధాకర్ : మరి రాణి గారి మాట ఏమిటో ?

ఉష : నాది అయ్యింది కాని , మీరు తిన్నార ?

సుధాకర్ : అన్నం అయితే తిన్నాను కాని నీ అందం తినాలని ఆశ గా ఉన్దొఇ..

ఉష : అబ్బహ్హ్ ఉరుకొండి , ఎప్పుడు అదే ధ్యాసా ? అసలే వేరే వాళ్ళ ఇంటిలో ఉన్నారు .. వాళ్ళు వింటే..

సుధాకర్ : వినడానికి ఇక్కడ ఎవరు లేరు లే , అందరు పడుకున్నారు.. చెప్పవే ఎం ఆలోచిస్తున్నావ్..

ఉష : ఎం ఉంటాయి మీరు లేకుండా, ఇందాకలే వేడి నీళ్ళతో స్నానం చేశా..ఇప్పుడు మీతో మాటలు..

సుధాకర్ : అబ్బహ్హ్ అది కాదు , ఎం వేసుకున్నావ్..

ఉష : నైటి

సుధాకర్ : మరి లోపల ? (లుంగీ అంచులని తప్పించి , డ్రాయర్ మీదగా నా మగతనాన్ని నొక్కుతున్న )

ఉష : అబ్బహ్హ్ ఏమిటి అండి మీ బాధ

సుధాకర్ : నువ్వు లేవు కద బాధ తీర్చడానికి అందుకే... చెప్పవే , లోపల ఏమైనా వేసావ.

ఉష : హ, మీరు లేరు కద అందుకే బ్రా వేసా

సుధాకర్ : నేను ఉంటె ఎందుకు వెయ్యవే.

ఉష : మీకు తెలిదా ?

సుధాకర్ : అహ తెలిదు చెప్పు.

ఉష : నువ్వు ఉంటె వేసినా బ్రా విప్పి పారేసి , వాటిని పిండేస్తావు కనుక రా మొగుడా

సుధాకర్ : నేనే ఉంటె వాటిని ఒక చేత్తో కసిగా పిసుకుతూ నా నోటితో ముద్దాడుతూ.. కనికరం లేకుండా కోరికేసేవాడిని.. పెళ్లి అయిన రోజు నుంచి ఇప్పటి వరుకు బలుపు తగ్గలేదే నీ రొమ్ములలో

ఉష : నువ్వు తగ్గనిచ్చావ , ఏ రాత్రి వదిలావు కనక వాటిని .. ఈ రాత్రి మాత్రమే సెలవు వాటికీ..

సుధాకర్ : అబ్బహ్హ్ ఉష , తట్టుకోలేక పోతున్నానే.. కింద నా తమ్ముడు యెగిరి యెగిరి పడుతున్నాడు.. నీ దాని కోసం..నా కన్నా పొడవు కాదా నా మాట వినడం లేదు ..

కాని కవిత కి మాటలు బాగా వినిపిస్తున్నాయి ..

సుధాకర్ మాటలు వింటున్న కవితకి పై పెదవుల మద్య ఆరిన తడి , కింద పెదవుల మధ్యకి పాకింది.. తెలియకుండానే తన మనసు అతని మాటలని తన కళ్ళ ముందు చిత్రికరిస్తోంది..

తన మాటల్లోనే ఎం అవుతుందో చూద్దాం...

మంచి నీళ్ళ కోసం కిందకి వెళ్ళిన నాకు ,మంచి సంబాషణ వినిపించింది.. ముందు కోపం వచ్చిన అది నెమ్మదిగా కుతూహలం గా మారి ఆ తరువాత తాపం గా తయారు అయ్యింది..

అసలు నన్ను కట్టిపడేసెలా చేసిన మాట "కింద నా తమ్ముడు యెగిరి యెగిరి పడుతున్నాడు.. నీ దాని కోసం..నా కన్నా పొడవు కద వేదవ , మాట వినట్లేదు.." ఈ మాట విన్న నా గుండె వేగంగా కొట్టుకోవడం మొదలు పెట్టింది..

ఆయిన మాట్లాడుతున్నది తన మగతనం కోసమా ?

దాని కోసమే అయితే అతని పొడుగు ఆరు అడుగులు అంటే ఆయిన మగతనం ఏడు అంగుళాల ?

అంత కన్నా పెద్దది అయితే ? అమ్మో ఉష ఆడతనానికి రోజు రాత్రి అలుపు ఆ సుఖానికి పొద్దంతా సలుపు ..

ఛిఛి నేను ఏమిటి ఇలా ఆలోచిస్తున్న చెండాలంగా ఆయన మా వారి ఫ్రెండ్ అంతే.. ఇక్కడ ఉంటె నాలో ఇంకెన్ని ఆలోచనలు వస్తాయో అని ముందుకి అడుగు వేసే లోపే ఇంకో మాట..

"ఇంకోక్కసారి నీ నోటిలోకి పెట్టనివ్వ బుజ్జి.. ఈ సారి నాలికని వాడితో ఆడనివ్వు రా" ...

అంటే ఈయనకి పెళ్లి అయ్యి ఇన్నాళు అయిన కింద రంద్రమే కాని పైన ద్వారం లోకి ప్రవేశం లేదు అన్నమాట.. తెలియకుండానే నాకు చిరు నవ్వు వచ్చింది ..

మా వారికి నేను ఇట్చే సుఖం తెలిస్తే ఈయన పరిస్తితి ఏమిటో.. అలా ఆలోచిస్తూ ఎండిన నా పెదాలని నాలికతో తడి చేసుకున్న.. ఎందుకో మత్తుగా అనిపించింది..

తప్పు అని తెలిసిన ఆయిన మాటలు వినాలి అని అనిపించింది, ఇందులో తప్పు ఎం ఉంది .. ఒక సినిమా చూసినట్లు ఆయిన మాటలు వింటున్న , అంతే కాని ఆయనతో ఎం చేయట్లే కదా అని నాకు నేను సద్ది చెప్పుకున్న..

"ఇస్స్స్స్ ఉషా.. నా కళ్ళ ముందు నీ పిర్రలే కనిపిస్తున్నాయి రా.. నేను రాగానే నా ముందు దాసోహం అనేలా నువ్వు వంగుంటే.. నీ తెల్లని వీపు మద్యలో పడిన నల్లని జుట్టుని బిగించి నీ పిర్రల మద్యలో దూరి.. నిన్ను స్వారి చేయాలనీ ఉంది రా "

అబ్బహ్హ్ ఆయిన చెప్తున్న మాటలకి నా కళ్ళ ముందు తెలియకుండానే ఒక చిత్రం ఏర్పడింది..

అప్పటివరుకు మాటలే విన్న నా మనసు ఇంకా ఏదో కావాలి అన్నట్లు , ఆయన మాటలకి రూపాన్ని ఇస్తోంది..

ఆరు అడుగుల అందగాడు సుధాకర్, అంత తెలుపు కాకపోయినా బంగారు రంగు చర్మం..

ఆయన చాతి మీద వెంట్రుకలు ఉంటాయా ? " నీకెందుకే.. ఇది తప్పు" అని నా బుద్ధి అనేలోపే.. దట్టమయిన నల్లని వెంట్రుకలతో తన చాతి ని బొమ్మగా గీసింది నా మనసు..

ఆయన ఎత్తుకు తగ్గట్లే వేడుల్పాటి భుజాలు..నరాలు తేలిన కండలు.. నెమ్మదిగా నా మనసు గీస్తున్న బొమ్మని చూస్తూ , నన్ను నేను తమాయించు కుంటున్న...

ఆయన అన్నట్లు ఆయన మగతనం.. ఏడు అంగుళాలు అయితే , ఎత్తుకు తగ్గ వెడల్పు కుడా ఉంటుంది కదా.. నా కళ్ళ ముందు దాని రూపం, కాళ్ళ మద్య తడి ఒకే సారి మెదిలాయి..

బలిసిన ఇనప కడ్డి లా నా కాళ్ళ ముందు కనిపిస్తోంది ఆయిన మగతనం ఉహచిత్రమ్..

ఆయన రంగు మల్లె రంగు, ముందు యెర్రని గుండు..

దాని మీద కూడా ఉబ్బి ఉంటాయా నరాలు ? అడగక ముందే నరాలతో దర్శనం ఇప్పించింది నా మనసు..

అలా ఒక పరాయి మగాడి సొత్తుని ఉహించటం నాకు మొదటి సారి..ఛిఛి ఇలా అవుతోంది ఏమిటో..

మరి ఉష ? నేను ఎప్పుడు చూడలేదు తనని..

తన అందాలూ ఎలా ఉంటాయి..? నాలా ఉంటాయా ?

" నీలా ఎందుకు, నిన్నే ఉహిస్తె పోయే..." అంటూ నాకు తెలియకుండా నన్నే ఆయన ముందు ఒంగో పెట్టింది నా మనసు .. ఒక్క క్షణం ఆయనకి నాకు మద్య జరుగుతున్న పోరు కళ్ళ ముందు ఉహ గా కనిపించింది...

నా ఆడతనం తడి ని ఆవిరి చేసేలా ఆయన వెచ్చని మగతనం పోట్లు..

ఆయన దాని దెబ్బలకి సమాదానం లా కదులుతున్న నా పిర్రలు....

కనికరం లేకుండా కసిగా నా జుత్తుని లాగి పట్టుకుని ఆయన చేస్తున్న పనికి... తట్టుకోలేక ఉతం గా దుప్పటిని ఒడి పట్టుకుని "అమ్మాఆఅ.. ఇస్స్స్స్స్.." అంటూ నా మలుగులు..

ఇలా నా కళ్ళ ముందు వచ్చిన ఉహని చుసిన నేను ఏ పరిస్తితిలో ఉన్నానో నాకు అర్థం అయ్యింది..

ఇక్కడే ఉంటె ఇంకేం ఆలోచిస్తా అన్న భయం తో fridge తలుపు తీసి , నీళ్ళు తీసుకున్న..

తొందరగా అడుగు ని పరుగు చేసి నా రూం లోకి వత్చి , నీళ్ళు తాగి మంచం మీద పడుకున్న..

యెంత వద్దు అనుకున్న మనసు కింద జరుగుతున్న భాగోతం కోసమే ఆలోచిస్తోంది..

ఎప్పుడు లేనిది ఏమిటి ఇలా పరాయి మగాడి కోసం ఆలోచిస్తున్న.. ఛి నా మీద నాకే చిన్న చూపు కలిగింది.. వెంటనే నా ఫోన్ తీసి వికాస్ కి కాల్ చేశా.. సిగ్నల్ లేదు.. నిరాశ..

నా ఒంటిలోని వేడి , ఈ ac గాలికి కాని ఆ చల్లని నీళ్ళ కి కాని తగ్గేది కాదు.. అది తెలిసి ఇంక ఆగలేక బాత్రూమ్లోకి వెళ్ళా...

లోపలకి వెళ్ళిన వెంటనే అద్దం లో నన్ను నేను చూసుకుంటూ నా నైటి బటన్స్ విప్ప...

నా ఒంటి బరువుకి సమానం గా ఉన్నాది నా రొమ్ముల బరువు..

బలిసిన బంతులు,, కసిగా కొవ్వు పట్టి , మద్యలో గోధుమ రంగు ముచ్చికల తో ఊగుతూ దర్శనం ఇట్చాయి.... పరుగు వళ్ళ పట్టిన చెమటకి కొంచం మెరుస్తూ ఉన్నాయి..

నా రెండు చేతులతో నా రోమ్ములని పైకి లేపి సైతగా చిన్న నొక్కు నొక్కా.. "ఇస్స్స్ " అని నా నోటిలోంచి వేడి నిట్టుర్పు..

నా ముచ్చికలని వేళ్ళతో లాలిస్తూ నన్ను నేను అద్దం లో చూసుకున్న..

అద్దం లో నాకు కనిపిస్తున్నది సమాజం లో గౌరవమ్ ఉన్న ఇద్దరు పిల్లల తల్లి కాదు , ఒక మంచి ఇంటి కోడలు కాదు..

కళ్ళ నిండా కామం , ఒంటి నిండా తాపం తో రగిలిపోతున్న ఒక మదం ఎక్కిన ఆడది..

ఈ క్షణం లో నాకు కావలిసింది మొగుడు కాదు , ఒక మగాడు..

ఎవడు వత్చినా కాళ్ళు చాపెంత బలిహినమైన పరిస్తితి లో ఉన్నా..

నాలోని నీతులు, నియమాలు అన్ని నీరు కారి నా ఆడతనం లోంచి బయటకి వస్తున్నాయి..

నెమ్మదిగా నా రోమ్ములని ఒక చేత్తో నొక్కుతూ , రెండో చేతిని నా మదన మందిరం మీదకి పోనిచ్చా..

వర్షం చినుకులలో తడిసిన మొక్కల్లా ఉన్నాయి నా దాని మీద వెంట్రుకలు..

తడి పైనుంచే తెలుస్తోంది..

నా దాని ఉబ్బు నాలోని కసికి సమానం గా ఉంది..

బొటకన వేలు , చిటికన వేలుని వదిలి .. మిగిలిన మూడు వేళ్ళతో నా దాన్ని బుజ్జగించటం మొదలు పెట్టా..

చూపుడు వేలు , ఉంగరం వేలు నా కింద పెదవుల మీద నిలువుగా రాస్తూ దానిలోని తడిని నిండా పుసుకుంటూ ఉంటె ..

నా మద్య వేలు మాత్రం నా గ్రుహ ముందు ప్రవేశాన్ని నలిపి నాశనం చేస్తోంది..

అవును మరి మా వారి దంపుడు వళ్ళ దీనికి ఛాన్స్ దొరికి కొన్ని ఏళ్ళు అయ్యింది.. వచ్చిన ఛాన్స్ ని వదులుతుందా ?

ఆ క్షణం ఒక మగాడి కింద మల్లె పువ్వు లా నలిగి పోవాలి అన్నంత కసి..

నా మదాన్ని అణిచి పెట్టి నన్ను తన కింద బానిస లా పాలించే రాజు కోసం నా ఆడతనం ఉవ్విర్లు ఉరింది..

ఆ ఆకలిని ఆపటానికి నా మద్య వేలు ఒక్కటి చాలలేదు .. సాయానికి నా చూపుడు వేలు కూడా బయలు దేరింది..

మగాడి కోసం తపిస్తున్న నన్ను, నేను అలా చూడటం ఇదే మొదటి సారి..

ఎందుకో ఇలా బలిహినం గా ఉండటం మత్తుగా ఉంది ...

ఎప్పుడు గౌరవమ్ గా బతకటం వళ్ళ కాబోలు, నన్ను నేను చౌకగా చూసుకోవటం ఒక మత్తు లా అనిపిస్తోంది..

కిందన రెండు వెళ్ల పోట్లు కుడా నా లోని కోరికల పోరుని అపలేకున్నాయి..

వాటిని బయటకి తీసి చూసుకున్న నాకు యుద్ధం లో తగిలిన గాయాలకి రక్తం తో ఉన్న సైనికుల్ల.. నా ఆడతనం లోపల జరిగిన పోరుకి కారిన రసాలతో తడిసి ఉన్నాయి...

ఎప్పుడు మా వారి రసాన్ని రుచి చూసే నేను మొదటి సారి నా రసాన్ని నా పెదువులకి రుచి చూపించ..

నేను దిగజారుతున్న ఒక్కో మెట్టు నాకు మత్తుని ఇస్తోంది ఏమిటో కొత్తగా...

ఉప్పగా కొంచం తియ్యగా ఉన్నాది నా రసం..

దాహం తో ఉన్న మనిషి లా, కామం తో ఉన్న నేను రెండు వెళ్ళని మొత్తం గా రుచి చూసా..

"అబ్బహ్హ్హ్ ఎవడైనా వత్చి నన్ను నలిపేయండి రా..." ఎవ్వరు లేని ఆ బాత్రూం లో నా మనసు చేస్తున్న గోల ఇది..

పక్కనే ఉన్న షవర్ ని ఆన్ చేశా...

నా జుట్టుని తాకి నా ఒంటి మీద పడ్డ మొదటి చినుకు నా వేడికి ఆవిరై ఉంటుంది ఏమో..

నా ముచ్చికలు అ చల్లదనానికి ఇంకా గట్టిగ అయ్యాయి.. నా చేతి తో నొప్పి వత్చేలా పిసుకుతున్న వాటిని , కాని వస్తోంది నొప్పి కాదు సుఖం.. నీటి జాతి లేని సుఖం..

నా ఆడతనాన్ని ఇంకా వేగం గా నలుపుతూ షవర్ ని అక్కడే పెట్టి నీళ్ళని నా కింద పెదువుల మద్య గా పోనిచ్చా..

"ఇస్స్స్ అమ్మా .. " యెంత సుఖం...

జోరుగా వస్తున్న నీటి దార నా గ్రుహ లోపలి గోడని తాకినా క్షణం ..

"ఇస్స్స్స్ " నీటి చుక్క తగిలితేనే తట్టుకోలేని నేను , మగాడి పోటు తగిలితే..?

అందులో అంతలా బలిసిన సుధాకర్ గారి పోటు తగిలితే..

"సుధా.. ఎం ఉన్నాది రా నీది.. అబ్బహ్హ్హ్ .. నెమ్మదిగా రా.. అహ్హ్హ్హ్ సుధాఆఆఆఆఆఅ ...." జరిగిన యుద్ధం లో ఓటమిని ఒప్పుకుంటూ రసాన్ని కార్చింది నా ఆడతనం..

ఒంటిలోని కామాన్ని పడుతున్న నీళ్ళు కడిగేయగానే.. అప్పటి వరుకు ఎక్కడో ఉన్న బుద్ది చెంతకి వత్చింది..

ఇలా చేశాను ఏమిటి ఛి ఛి...మా వారిని మోసం చేసాన ?

అసలు ఒక పరాయి మగాడికి ఉహల్లొ లొంగిపోయి , తనని నా రంకుమొగుడు చేసుకున్నాన ?

ఇక పైన సుధాకర్ గారికి దూరంగా ఉండాలి అనుకుంటూ.. నా ఒంటిని తుడుచుకుని నైటిని వేసుకుని బయటికి వత్చ..

ఒంటిలోని పోరు తగ్గటం వళ్ళ కాబోలు , హాయిగా నిద్ర పోయా...

                                                                            THE END