నా ముగ్గురు పెళ్లాలు

నా పేరు కీషోర్, నాకు చిన్నప్పుడే అమ్మ నాన్న లేరు. మా బంధువుల ఒక ఆమె నన్ను తీస్కొని పెంచింది. ఆమె పేరు గీత. తనకి ఒక కూతురు, పేరు స్నేహ. నేను స్నేహ చిన్నప్పుడు బాగా ఆడుకునే వాళ్ళం. నన్ను చిన్న అని పిలిచేది నా అత్త. ఒకరోజు సడెన్గా అత్త (నేను గీత ఆంటీనీ అత్త అని పిలుస్తాను) వాళ్ళ మొగుడు, ఆమెను వదిలేసి ఎటో వెళ్ళిపోయాడు. ఇదంతా అత్తకు ఒక షాక్ లాగా తగిలింది. కొన్నాళ్ళు అత్త తేరుకోలేదు. ఇరుగు పొరుగు వాళ్ళు ఆమెను అనుమానంగా చూడటము మొదలు పెట్టారు. అసలే చాలా అందంగా ఉంటుంది నా అత్త. ఇంకా అక్కడ ఉండలేక, నన్నో అనాధ శరణాలయం లో చేర్చి, స్నేహాని తీస్కొని ఎటో వెళ్ళి పోయింది. అప్పుడప్పుడు నా పేరు మీద ఉత్తరాలు వచ్చేవి. కొన్నాళ్లకు అవి కూడా రావటం ఆగిపోంది. ఇలా నేను రెండో సారి నా అనుకున్న వాళ్ళని కోల్పోయాను. అయిన సరే పట్టుదలగా ఆ దేవుడి దయ వల్ల బాగా చదువు కొన్న, డిగ్రీ పూర్తి చేసి మంచి బ్యాంక్ జాబ్ తెచ్చుకొన్న. కానీ ఇన్నేళ్ళు అయినా నా అత్త వాళ్ళు ఎక్కడ ఉన్నారో కనుక్కొవాలని నా ఆశ. ఆ దిశలో ప్రయత్నం చేసి, ఎలాగోలా వాళ్ళ అడ్రెస్ పట్టుకొన్న, అత్త వాళ్ళ ఫ్రెండ్ ఒకామే ముంబై లో ఉందట. అత్త స్నేహ ని తీస్కొని, అక్కడికి వెళ్ళిందట. నేను తన ఫ్రెండ్ అడ్రెస్ సంపాదించా, రేపే ముంబై ప్రయాణం.
సరిగ్గా నిద్ర పట్టలేదు రాత్రంతా. ట్రైన్ పూర్తిగా ఆగిన తర్వాత, నాకు తెల్సిన అత్త వాళ్ళ ఫ్రెండ్ అడ్రెస్ కి వెళ్ళా. ముంబై మహా నగరం ఎంతో పెద్దది, నా దగ్గర ఉన్న అడ్రెస్ తెలుసుకోవటం ఏమంత కష్టం అనిపించలేదు, అత్త వాళ్ళని చూస్తానేమో అనే ఒక ఎగ్సైట్మెంట్ ఎక్కువ అయ్యింది. వాళ్ళ ఫ్రెండ్ ఉండేది ఒక ఆపార్ట్*మెంట్, వాళ్ళ ఫ్లాట్ కి వెళ్ళి కాలింగ్ బెల్ నొక్క. ఎవరో ప్రౌడ స్త్రీ తలుపు తెరిచింది, వయసు సుమారు 40 ఉండొచ్చు, అచ్చం అత్త లాగే ఉంది అటు ఇటూగా నాకు గుర్తున్నంతవరకు. నేను కొంచం ఫేస్ లో స్మైల్ పెట్టి, నన్ను నేను పరిచయం చేసుకున్న. ఆమె పేరు వసంత, తాను పెళ్లి అయిన తర్వాతా ఇక్కడ వచ్చి సెటిల్ అయిపోిందట. నన్ను ఆప్యాయంగా లోపలికి పిలిచి, ఫస్ట్ ఫ్ర్*షప్ అయ్యి టిఫిన్ తినమని చెప్పింది, ఆనక తీరిగ్గా మాట్లాడుకొందాం అని చెప్పింది. ఇంట్లో ఎవరు లేనట్లు ఉంది, సైలెంట్ గా ఉంది. నాకసలె ఎంతో తొందరగా ఉంది ఎప్పుడెప్పుడు అత్తని చూస్తాన అని, ఈవిడెమొ ఇంకా అసలు విషయం తెమాల్చటం లేదు. సరే ఏదైతే ఆది అయ్యిందిలె అని, వెళ్ళి ఫ్రషప్ అయ్యీ వచ్చా.
అప్పటికే తాను టిఫిన్ చేసి టేబిల్ మీద సర్దింది. నేను సైలెంట్ గా వెళ్ళి టేబల్ మీద కూర్చున్న, అసలే ఆకలి మీద ఉన్నానేమో, ఓ ఐదు ఆరు ఇడ్లీలు లాగించా. కాసిని మంచినీళ్ళు తాగిన తర్వాత, కొంచం స్థిమిత పడ్డ.

నేను: ఇంట్లో ఎవ్వరూ లేరా ఆంటీ? వసంత: లేరు వాళ్ళు నిన్ననే వైజాగ్ వెళ్లారు, నేను నీకోసమే ఉన్నాను, ఈ నైట్ కి ట్రైన్ టికెట్ బుక్ చెస్కున్న. కనీసం ఇలాగైన గీత రుణం తీర్చుకుంట. తాను ఎన్ని కష్టాలు పడ్డ, నిజాయితీగా బతికింది. తాను పతివ్రత. నాకు కూడా ఎంతో సహాయం చేసింది. నిన్న నీ స్టోరీ విన్న తర్వాత, నిన్ను తనతో కలపాలని అనుకున్న. అసలు గీతకు ఎవ్వరూ కలవటం ఇష్టం లేదు. అయిన నిన్ను ఆక్సెప్ట్ చేస్తుందేమో అని ఆశిస్తున్న. ఇదంతా విన్న తర్వాతా, నాకు ఎగ్సైట్మెంట్ ఇంకా ఎక్కువ అయ్యింది. అసలు అత్త ఎందుకు ముంబై వచ్చింది? ఎం చేసింది ఇన్నాళ్లు? ఇప్పుడు ఎక్కడ ఉంది? ఈ ప్రశ్నలే నా బుర్రని కిచిడి చేసి పారేస్తున్నై. నేను అవే ప్రశ్నలు వసంత ని అడిగా. “ అసలు అత్త ఎక్కడ ఉంది? నేను వెంటనే కలవాలి ఆమెను.” అని అడిగాను. “మీ అత్త ఇప్పుడు ముంబై లో లేదు.” నాకు పిడుగు పాడినంత పనైంది. వెంటనే కోపం కూడా వచ్చింది, ఎలాగో తమాయించుకుని, “మరి నాకు ఫోన్ లోనే ఎందుకు చెప్పలేదు? ఇక్కడే ఉన్నట్లు అబద్దం ఎందుకు చెప్పారు?” అని అదిగెశ ఆవేశంగా. “హ్మ్.. బాధ పడకు, నీకు గీత గురించి అన్ని విషయాలు చెప్పి చెప్పి, ఆ తరువాత అస్సలు నీకు, ఆవిడని కలవాలని ఉంటే అప్పుడు చెప్తా ఆమె అడ్రెస్. భేషుగ్గా వెళ్ళి కలావొచ్చు” అని అంది నిర్మొహమాటంగా. నేను సరే అని మళ్లీ కూర్చోన్న, చెప్పు అన్నట్లుగా. తను మొదలు పెట్టింది, “అసలు మీ అత్త అంత మంచిది ఈ లోకం లో ఎవ్వరూ లేరు. తను కష్టాలు పడుతున్న, ఇంకొకరి కష్టాలు చూడలేక పోయేది. ఫస్ట్ టైమ్ ముంబై వచ్చి నప్పుడు, తన బిడ్డ తో వచ్చింది” “ఆ అవును స్నేహ” అని నేను ఎగ్సైట్మెంట్ తో గట్టిగా అనేశ. వసంత నవ్వి “ఆ స్నేహ నే, చాలా అందమైన అమ్మాయి. మంచిది కూడా. గీత ముంబై వచినప్పుడు, ప్రెగ్నెంట్. మొగుడు లేకుండా బిడ్దనెల కనటం అని దాని బాధ. అసలు కడుపు తీయించేసుకుంట అని నాతో చెప్పింది. నేను అందుకు వప్పుకోలేదు, జీవితం ఏమీ ఇచ్చిన మనం స్వీకరించాలి, అందులోనే మనకు ఏదైన మంచి జరుగుతుంది అని చెప్పా. తాను సరే అని, కొన్ని నెలలకు పండంటి ఆడ బిడ్డను కన్నది. “పేరేంటీ?” అని అడిగా అన్యామస్కంగా, ఆమె చెప్తుంటే నా కళ్ళ ముందు సినిమా రీల్ కదులుతున్నట్లుగా ఉంది. “అను” షార్ట్ అండ్ స్వీట్ నేమ్, నేనే పెట్టా. ఆది నాకిష్టమైన పేరు. వాళ్ళు మా పై పోర్షన్ లోనే అద్దెకు ఉండే వారు. ఎప్పుడు ఒకరిని సహాయం కావాలని అడగలేదు. ఏదైన ఒక పని చేస్కోని బ్రతకాలని అనుకుంది. ఆమె క్వాలిఫికేషన్ కి తగ్గట్లుగా ఒక మంచి టీచర్ పోస్ట్ మయ అయినకు తెల్సిన ఒక స్కూల్ లో ఇప్పించా. తాను ఎంతో ఆనందంగా తన జాబ్ చేసింది. పిల్లలని చదివించింది. పెద్దవాళ్ళని చేసింది. కానీ విధి ఆమె జీవితం లో ఇంకో షాక్ ని ఇవ్వబోతుందని తెలీదు పాపం”

ఆంటీ చెప్పడం కంటిన్యూ చేసింది, “ స్నేహ ఎంతో మంచి అమ్మాయి. మంచిగా చదువుకుంది. పెళ్లీడుకు వచ్చింది, మంచి సంబంధం చూసి పెళ్లి చేసింది. అతను దుబాయి లో ఉద్యోగం, స్నేహ కూడా వెళ్ళింది. ఇంకా వాళ్ళ కష్టాలు తీరాయి అని అనుకుంది. మూడేళ్లు బానే ఉన్నారు, కానీ ఒక బాబు పుట్టగానే, అతనికి దాని మీద మొహం మొత్తింది. దాన్ని ఇంటికి పంపించి వేసి, విడాకులు ఇచ్చేశాడు. తన బ్రతుకు లాగే తన బిడ్డ బ్రతుకు అయ్యిందని ఎంతో బాధపడింది. ఆమె ఏడ్పు తీర్చే వాళ్ళు ఎవరున్నారు? నేను ఏదో మాట సహాయం చెయగలిగాను అంతే. రెండో అమ్మాయి అను, అప్పుడు స్కూల్ చదువుతుంది. స్నేహ ఇండియా వచ్చినప్పుడు ప్రెగ్నెంట్, పండంటి బిడ్డ పుట్టాడు. అయితే ఎవ్వరి మొహంలో సంతోషం లేదు. ఎప్పుడు నవ్వుతూ ఉండే స్నేహ, అసలు నవ్వటమ్ మానేసింది. మానసికంగా చాలా పోగొట్టుకుంది. తన సంసారం, ఇంకా దిగజారీ పోకుండా ఉండేందుకు, ప్లేస్ మార్చాలని అనుకుంది గీత. అప్పుడు దాకా సంపాయించిన డబ్బుతో, ఆల్*రెడీ ఉన్న దాంతో ఒక ఇల్లు కొనుక్కొవాలని, అను కైనా అది ఉపయోగ పడుతుందని అనుకుంది. మా ఆయినకు తెలిసిన ఒక ఫ్రెండ్, గోవా లో ఒక రెస్టోరెంట్ నడుపుతున్నాడు, అతను దుబాయి వెళ్తూ ఎవరయినా ఉంటే అమ్మమని మా ఆయనకు చెప్పాడు. ఇదే మంచి అవకాశంగా తీస్కొని, గీత రెస్టోరెంట్ కొనేసింది. తన పిల్లల్ని తీస్కొని, గోవా వెళ్లిపోంది. అసలు నాకు కూడా ఆమె అడ్రెస్ తెలిసేది కాదు, మా దగ్గర తీస్కున్న డబ్బులు తిరిగి ఇన్*స్టాల్మెంట్స్ లో కట్టింది. అప్పుడప్పుడు ఇక్కడకు వచ్చి మమ్మల్ని పలకరించేది, అందువల్ల కొంచం టచ్ లో ఉంది. కానీ దేవుడు ఆమెకు మంచే చేశాడు, తాను కొన్న రెస్టోరెంట్ ప్లేస్ లో ఎవరో రియల్ ఎస్టేట్ వ్యాపారి ఒక పెద్ద మాల్ ని కట్టాలనుకుని, తన రెస్టోరెంట్ని మంచి ధరకు కొనేసాడు, అంతే కాదు, రాయల్టీ కింద ఆమెకు సంవత్సరానికి ఇంత అని ఒక పర్సెంటేజ్ ఇచ్చాడు. దీంతో తన డబ్బు కష్టాలు పోయాయి. గోవాలో నే ఊరి చివరగా ఒక ఇల్లు కట్టుకుంది, ఇప్పుడు అందులోనే ఉంటున్నారు వాళ్ళు.” ఇదంతా విని నా కళ్ళు చెమర్చాయి. అత్త ఇన్ని కష్టాలు పడింది అని. నా కళ్ళు చూసి, సునీత ఆంటీ కూడా కళ్ళు వొత్తుకుంది. ఇంకా నేను ఆగలేక పొయ్యాను, వెంటనే వాళ్ళను చూడాలని అనిపించి లేచాను ఛైర్ లో నించి, కానీ ఒక సందేహం వచింది, అసలు అత్తాయ్యకు నేను గుర్తున్నానా.? “ఇంకొక విషయం వసంత ఆంటీ, నా గురించి అత్త మీతో ఎప్పుడైనా చెప్పిందా?” నేను ఎక్స్*పెక్ట్ చేస్తున్న ఆన్సర్ “ఎస్” కానీ టెన్షన్ గా ఉంది. “ఎప్పుడైనా న? అస్సలు ని అత్త నిన్ను మార్చిపోయిన రోజు లేదు. గుర్తు తెచ్చుకుని మరి ఏడ్చేది. వాడికి ఎవరు లేరు, నేను వచ్చేశాను, ఎలా ఉన్నాడో అని తెగ ఏడ్చేది. ఎప్పటికైనా నిన్ను తన దగ్గరకు తీస్కొని వెళ్ళాలని అనుకునేది. కానీ ఇన్ని కష్టాల మధ్య నిన్ను పెట్టటం ఇష్టం లేక ఊరికే ఉంది. ఇన్ని కష్టాలలో కూడా, నీకు తెలియకుండా, డబ్బులు పంపింది మీ అనాధ శరణాలయం కి. కానీ నువ్వు మళ్లీ తన కోసం వస్తావని ఎప్పుడు అనుకోలేదు. పాపం” ఇది విన్న నేను పొందిన ఆనందం అంత ఇంత కాదు. నా ఛాతీ కొంచం ఉప్పొంగింది గర్వంగా, అత్త నా గురించి కూడా ఆలోచించింది అంటేనే, నాకెందుకో ఇంకా ఆగలేను అనిపించింది, వెంటనే వాళ్ళ అడ్రెస్ అడిగా, “మే అత్త అడ్రెస్ ఇవ్వటానికి నాకు ఇబ్బంది ఏమీ లేదు కానీ...” అంటూ నసిగింది. నాకు అర్థం కాలేదు ఆమె అంటున్నదేమిటో. మళ్లీ తానే మొదలు పెట్టింది, “మి అత్త చాలా మంచిది, కానీ కష్టాలు ఆమెను ఒక బండరాయిలా చేశాయి, నువ్వు కొంచం జాగ్రత్తగా వాళ్ళను కలవాలి. పిల్లలని మగ వాసన పడకుండా పెంచింది , సో ఇప్పుడు ఇన్నేళ్ల తర్వాత నువ్వు వెళ్ళి వాళ్ళతో ఎలా ఉంటావో అని?” దానికి నేను, “మీరేమీ బాధ పడొద్దూ, మా అత్త నన్ను బానే చూసుకుంటుందనుకుంటున్న, ముందు అడ్రెస్ ఇవ్వండి నేను అర్జెంట్ గా వెళ్ళాలి” అని అన్న. “అబ్బో ‘అల్లుడుగారికి ‘ అత్తను చూడాలని తొందరెక్కువగా ఉన్న్నట్లుందే?! ‘అల్లుడుగారికి’ అని నొక్కి చెప్పింది. ఆది అర్థం అయ్యి నాకు నవ్వు వచింది, అడ్రెస్ తీస్కొని గోవా కి బయలు దేరాను.

నేను ముంబై నించి బయలు దేరి గోవా వెళ్లా. అత్త వాళ్ళు, సౌత్ గోవా లో మారెగావ్ అనే ప్లేస్ లో ఉన్నారు. సౌత్ గోవా అంటే చాలా కామ్ అండ్ పీస్ ఫుల్ లైఫ్* ఇష్ట పడే వాళ్ళు ఉంటారు. ఆది నార్త్ గోవా అంతగా డెవెలప్ అవ్వలేదు, టూరిస్ట్ స్పాట్స్, రిసార్ట్ ఎక్కువగా ఉంటాయి. అత్త వాళ్ళ, అడ్రెస్ కొంచం దూరమే, దాదాపు ఒక గంట పాటు ప్రయాణం చేస్తే వచ్చింది. అలా చూస్తూ ఉండగానే, ట్యాక్సీ ఒక బంగ్లా ముందు ఆగింది. కొంచెం పెద్దదే అయిన, చుట్టూ ఉన్న ప్రహరీ గోడ చాలా ఎత్తులో కట్టించుకున్నట్లు ఉంది, లోపల ఏమీ జరిగినా బయటకు అస్సలు కనపడదు. ట్యాక్సీ కి డబ్బులు ఇచ్చేసి, గేట్ దగ్గర ఉన్న కాలింగ్ బెల్ నొక్కా. ఎంత సేపైన, సమాధానం రాలేదు, వెంట వెంటనే రెండు మూడు సార్లు నొక్కా, అప్పుడు వచ్చింది ఒక ఆమె, నలభై ఏళ్లు ఉంటాయేమో, బాగా వచ్చింది తెల్లగ, దొండ పండు లాంటి పెదవులు, ఎర్రని చెక్కిళ్ళు, అందమైన కలువల్లాంటి కళ్ళు, వయసు పెద్దది అయిన బాగా మెయింటైయిన్ చెయ్యటం వల్లన, వయసు తక్కువగా కనిపిస్తుంది. ఇంకా మెడ కిందకు వస్తే, ఎద సంపద నిజంగా రెండు కళ్ళు చాలవు. చూస్తేనే ఎవరో పెద్డింటి ఆవిడ లాగా ఉంది ఆమె గేట్ దగ్గరకు వచ్చి,
“ఎవరు?“ అని అడిగింది, నేను ఆ గొంతు గుర్తు పట్టా,
“అత్త! ” నేను గట్టిగా పైకి అనేసా, చెప్పాలంటే అరిచా. తాను షాక్ తింది, ఒక్కసారిగా మొహం లో ఉన్న చిరాకు పోయి, కరెంట్ షాక్ కొట్టిన దానిలా స్థాణువు అయిదిపొయింది. కాసేపటి దాకా తేరుకోలేదు నేనిచ్చిన షాక్ లోంచి.
“అత్త, అత్త నేను కిశోర్ ని, నీ చిన్నా ని వైజాగ్ నించి నిన్ను కలుసుకోవాలని వచ్చానత్త, గేట్ తీయవా?”
కాసేపాటికీ తెప్పరిల్లి, మొహం నవ్వుతో, ఆనందంతో విప్పారింది.
“ఒరేయ్ చిన్న!” ఆశ్చర్యం....
“అస్సలు నమ్మ లేక పోతున్న రా, నువ్వు న చిన్నా వేనా? ఎంత ఎత్తు ఎదిగిపోయావుర, అస్సలు గుర్తు పట్టలేదు నిన్ను” అంటూ గేట్ తెరిచింది.
“కానీ నేను నిన్ను గుర్తు పట్టా అత్త, నేనేపుడు నిన్ను మార్చిపోను” అన్నాను, తన కళ్ళల్లో నీళ్ళు తిరిగాయి. ఎప్పుడో కొల్పొయిన ఆత్మీయూల్ని కలుసుకుంటే, అది కూడా అనుకోకుండా ఎంత బావుంటుంది. వెంటనే నన్ను కౌగలించుకుంది, నుదుటి మీద ముద్దు పెట్టింది. తాను నా భుజాల వరకు వచింది, లావుగా ఉన్న కూడా చాలా అందంగా ఉంది. నా కళ్ళలో కూడా నీళ్ళు...
“ఇంక మిమ్మల్ని చూడలేనేమో అనుకున్న అత్త, ని ఫ్రెండ్ వసంత నాకు సహాయం చేశారు, మెనీ థాంక్స్ టు హర్”. అత్త మాత్రం నన్నే చూస్తూ నిలబడింది, తనకి ఇంకా నమ్మకం కుదరటం లేదు అనుకుంటా. నేను వసంత పేరు చెప్పగానే, తాను అర్థం అయ్యినట్లు తల ఊపింది.
“చాలా సంతోషం రా, నిన్ను మిస్ అయ్యాము మేమందరం, ఇప్పుడు నువ్వు వచ్చావుగా, ఇంక నాకేం భయం లేదు, రా లోపలికి వెళ్దాం “ అంటూ నా చెయ్యి పట్టుకుని దాదాపు లాక్కెళ్ళింది ఇంట్లోకి.

ఇంట్లోకి అడుగుపెట్టగానే, ఇద్దరు దేవకన్యల్లాంటి అమ్మాయిలు కనిపించారు. దాదాపు హిరోయిన్స్ లాగానే ఉన్నారు. ఒకటేమో కొంచం చామన ఛాయగా ఉంది, రెండోది తెల్లగా అత్త లాగానే ఉంది. చూడ గానే నాకు మతి పోయింది, ఏమీ స్ట్రక్చర్స్ ఇద్దరివి!!
ఒకరి కి ఒకరు వేరు వేరు గ్రహాల నుండి వచ్చినట్లు ఉన్నారు....
“ఇతనెవరో తెలుసా మీకు?” నన్ను చూసి అలానే నిలబడి పోయిన ఆ ఇద్దర్నీ అడిగింది.
“హ్మ్ హ్మ్ “ అన్నారు ఇద్దరు, తెలియదు అన్నట్లు ఫేస్ పెట్టారు.
“వీడు చిన్నా, చిన్నప్పటి నుండి మీకు చెప్తూ ఉండేదాన్ని కదా, స్నేహ నీకు గుర్తుండాలే? చిన్నప్పుడు మన ఇంట్లోనే ఉండే వాడు, మీ ఇద్దరు మంచి ఫ్రెండ్స్ కదా? మర్చి పోయావా?” అత్త చెప్తుంటే వాళ్లిద్దరిలో ఎక్స్*ప్రెషన్స్ మారటం చూశాను, కాసేపాటికీ ఇద్దరికి అర్థం అయ్యింది నేనెవరో. స్నేహ అయ్యీతే నన్ను బాగా గుర్తు పట్టింది, అనుకి నేను తెలీదు కదా, అలానే చూస్తూ ఉంది పోయింది.
“చిన్నా, ముందు ఫ్రెష్ అప్ అయ్యీ రా, టిఫిన్ తిందాం“
“లేదత్తా, చాలా ఆకలిగా ఉంది ముందు టిఫిన్ తింటా, నీ చేతి భోజనం చేసి చాలా ఏళ్లు అయ్యింది కదా”
ఆ మాటలకు అత్త కళ్ళు చమర్చాయి, తానే హడావిడిగా అన్ని ప్లేట్లో పెట్టింది, నన్ను చూసిన సంతోషం లో అన్ని ఇడ్లీలు నా ప్లేట్లో బొర్లించేసింది, అందరం నవ్వు కున్నాం,
“అమ్మ, నువ్వు సంతోషం లో ఎన్ని ఇడ్లీలు పెట్టావో చూడు, చిన్నా తినగలడా ఇన్ని ఇడ్లీలు” అని స్నేహ అనింది, అను కూడా స్మైల్ ఇచ్చింది చిన్నగా. ఇద్దరు గుస గుసలుగా నవ్వు కున్నారు.
“సర్లెవే, తినని పాపం ఎన్నాళ్ళో అయ్యింది, ఎన్నో విషయాలు ఉన్నాయి, కనీసం ఒక రోజు పడుతుంది, వాడికి ఎనర్జీ కావాలీలే, అందుకే అన్ని వాడ్నే తినని” అంటూ కవర్ చేసేసింది. మళ్లీ అందరం నవ్వుకున్నాం. టిఫిన్ చేసిన తర్వాత, నేను ఫ్రెష్ అప్ అవ్వాలని చెప్పి, మెడ పైన గదిలో ఏర్పాటు చేసింది అత్త.
“ఫ్రెష్ అప్ అయ్యి, కాసేపు రెస్ట్ తీస్కోరా, మళ్లీ లంచ్ కి కిందకి రావొచ్చు లే”
“అత్త, నువ్వు నాకోసం ఏమీ స్పెషల్ గా చెయ్యొద్దు. మిమ్మల్ని చూడడంతోనే నా కడుపు నిండి పోయింది.”
“ఒరే ఎన్ని మాటలు నేర్చావురా, చిన్నా నిన్ను చూస్తుంటే ఇంకా ఆ చిన్నప్పుడు చిన్నానే గుర్తుకు వస్తున్నాడు , ఎప్పుడు అత్త అంటూ నా వెనుకే తిరిగే వాడివి. కనీసం స్నేహ ని కూడా నా దగ్గిర పడుకో నిచ్చే వాడివి కాదు, అంత అల్లరి చేసే వాడు నా ‘అల్లుడే’ ఇప్పుడు ఇలా సైలెంట్ గా, ఏదో పెద్దమనిషిల మాట్లాడుతుంటే నాకు చాలా ఆనందంగా ఉంది”
నేను చిన్నగా నవ్వాను, “సరే సరే ఫ్రెష్ అప్ అవ్వు, తర్వాత బోలెడన్ని మాటలు మాట్లాడాలి లే” అంటూ కిందకి వెళ్ళిపోయింది.
నేను ఫ్ర్*షప్ అయ్యీ, అలా బాల్కనీ లో కి వెళ్ళి బయటకు చూశా, ఇల్లు బానే కట్టించింది, ఇంటికి బయట పెద్ద లాన్, మధ్యలో స్విమ్మింగ్ పూల్, పక్కనే కొన్ని చేర్స్ , బార్బిక్యూ ప్లేస్, ఫైయర్ ప్లేస్, అంత సినిమాలలో ఇల్లు లాగా కట్టిచ్చిన్ది. ఇంటి చుట్టూ ప్రహరీ పెద్దది, దాదాపు 20 ఫీట్ హైట్, ఇంక బయటి డిస్టర్బెన్సస్ ఏమీ ఉండదు. పైన మరో రెండు పోర్షన్స్ ఖాళీగానే ఉన్నాయి. చుట్టూ ప్రకృతి, చిన్న సైజ్ అడవి లాగా ఉంది, దూరంగా సముద్రం కనిపిస్తోంది, చుట్టూ దాదాపు వేరే మనుష్య సంచారం కనిపించటం లేదు. అంత బానే ఉంది అనుకుంటూ బెడ్ వైపు నడిచా,కాసేపు విశ్రాంతి తీస్కుందామని, అలా పడుకో గానే ఇట్టే నిద్ర పట్టేసింది. ఎప్పుడు నిద్ర పొయనో తెలీదు,
“చిన్నా, చిన్నా “ అంటూ ఎవరో నన్ను కుదిపినట్లుంటే వెంటనే లేచా, ఎదురుగా అత్త,
“ఒరే చిన్నా, ఏంట్రా బాగా అలసి పోయినట్లున్నావ్, నిద్ర బాగా పట్టిందా?”
“ఇప్పుడు టైమ్ ఎంత అత్త?”
“టైమ్ సాయంత్రం నాలుగు అయ్యిందిరా, నువ్వు భోజనం కూడా చెయ్యలేదు, ఇందాక వచ్చి చూస్తే బాగా నిద్రలో ఉన్నావు, ఎందుకులే డిస్టర్బ్ చెయ్యటం అనేసి వెళ్ళి పోయా, ఆకలి అవ్వట్లేదా?”
“లేదు అత్త , చెప్పాగా, కడుపు నిండింది అని”
“భలే వాడివేలే, ని కబుర్*లకేమి గాని, కొంచం సేపు అయ్యాక మళ్లీ పిలుస్తాలే, సాయంత్రం టీ తాగుదాం, ఓకే” అంటూ వెళ్ళి పోయింది. అత్తను అలాగే చూస్తూ బెడ్ మీద వెనక్కు వాలిపోయా, చీర కట్టులో అత్త భలే ఉంది, అచ్చం కన్నడ యాక్టర్ గీత లాగా ఉంది, అలాగే చేతులు తల వెనుక పెట్టుకొని,బెడ్ మీద వెనక్కు వాలా, ఇందాక చూసిన అప్సరసల్ని ఒక్కసారి గుర్తుకు తెచ్చుకున్న, అసలు వాళ్ళ గురించి మర్చిపోయి నిద్ర పోయా..
ఇంట్లోకి అడుగు పెట్టగానే, నేను మొదటి సారి చూసింది అనుని. సన్నగా తీగ లాగా, చాలా ఫేర్ గా ఉంది. షార్ప్ ఫీచర్స్, ఎర్రటి పెదాలు, కలువ కనులు, బాణం లాంటి నాసికం, అందమైన చెవులకు హ్యాంగింగ్స్ పెట్టు కొని మరింత అంతంగా, ఆమె నవ్వుతుంటే అవి గాలికి కదిలి, అటు ఇటు చిన్నగా ఊగుతుంటే, ఇంకా ఇంకా చూడాలనిపిస్తుంది ఆమె మొహం. ఇంకా కిందకు వస్తే శంఖం లాంటి మెడ, దానికి ఆభరణంగా సన్నటి చైన్, ఆది కరెక్ట్ గా ఆమె ఎద పొంగుల మీదకు వచ్చి, ఆమె అటు ఇటు నడిచినప్పుడు, రెండు కోండల్ని ఢీ కొట్టి, వాటిని తప్పించుకోలేక, అలసి రెండు కొండల మధ్య లోయలో విశ్రాంతి తీస్కొంటోంది. ఏద సంపద బానే ఉంది, ఇంకా కాలేజ్ కదా లేతగా ఉంది, నడుమేమో కనిపించదు, ట్-షర్ట్ జీన్స్ వేస్కుందేమో, ఆ జఘన భాగం మాత్రం హైలైట్ గా ఉంది, నడుము వయ్యారంగా తిప్పుతూ, అందుకు తగ్గట్లుగా దరువు వేస్తున్నట్లుగా ఆ సీట్ అటు ఇటు కదులుతుంటే, నాకు మతి పొయ్యింది, ఒక్క క్షణంలోనే ఇంత చూడ గలిగానంటే, మున్ముందు ఇంకెన్ని అందాలను వెలికి తీయాలో అని మనసు గిలిగింతలు పెట్టింది. అనుని చూడగానే లవ్ లో పడిపోయా, ఇలా అనే వాళ్ళలో నేనూ ఒకడినేమో, ఆమె ఫిగర్ అలాంటిది. ఆమె అద్భుతం సింపుల్*గా ఉన్నా, ఏదో తెలీని ఆకర్షణ ఉంది తన దగ్గర, బహుశా ఆ చిలిపి నవ్వులోనే దాగుంది రహస్యం.
ఇంకా పోతే స్నేహ, అందానికి నిర్వచనం లాగా ఉంది. ఎక్కడ ఉండాల్సినవి అక్కడ ఉన్నాయి, చక్కని ముక్కు, కళ్ళు, అందంగా ఉండే నవ్వు, అసలా ఆ అమ్మాయికి నవ్వే అందం. మంచి బాడీ స్ట్రక్చర్, ఎక్కడ ఒక గ్రామ్ ఎక్కువ లేదు తక్కువా లేదు, ఎత్తైన ఎద సంపద రౌండ్ గా ఉన్న సళ్ళు, సల్వార్ వేస్కోని ఉందేమో టైట్ గా ఉంది బ్రా లైనింగ్ కనపడుతోంది. వెనక సీట్ మాత్రం ఇద్దరిది ఒకటే. చూస్తుంటేనే కొరుక్కు తినాలి అనిపిస్తుంది.వాళ్ళమ్మ లాగ కలర్ కాకపోయినా, నలుపు మాత్రం కాదు హస్కీ కలర్. కళ్ళు మాత్రం నిజం చెప్తున్నై, మనిషిలో ఉన్న ఆకర్షణ, కళ్ళలో లేదు, ఆమె ప్రాబ్లమ్ ఆమె కళ్ళలో కనపడుతోంది. లోన్లీ ఫీలింగ్ కొంచం ఎక్కువగా ఉంది తనలో.
ఇలా నేను ఆలోచనల సాగరం లో మునిగి తేలుతున్నప్పుడు, మళ్లీ అత్త పిలిచింది, ఇంక తప్పదు అన్నట్లు పైకి లేచా, అంతే నా టవల్ కింద పడిపోయింది, లోపల నేను ఏమీ వేస్కో కుండానే నిద్ర పోయ, పైగా నాది పూర్తిగా ఆన్ లో ఉంది, చల్లగా ఏసీ ఉండటం వల్లనేమో, గబా గబా నేను వెళ్ళి జీన్స్ వెస్కొన్న. రూమ్ బయటకు వెళ్తున్నప్పుడు ఆలోచన వచ్చింది,
“అవును, నేను నిద్ర పోతుంటే అత్త పైకి వచ్చింది కదా? మరి నన్ను అలా చూసి ఉంటుందా? లేదులే అలా ఏమీ జరిగి ఉండదులే అనుకుంటూ హాల్ లో కి వెళ్ళి కూర్చున్న సోఫా లో. 

సోఫాలో కూర్చొని ఇల్లంతా కలయ చూశా, పెద్ద హాల్, నీట్ గా సర్ది ఉంది.. ఎక్కడవి అక్కడ పెట్టి ఉన్నై, మా అత్త నీట్*నెస్ కి చాలా ప్రాధాన్యత ఇస్తుంది అనుకుంట. ఎక్కడ మచ్చుకయిన మురికి లేదు. గోడల మీద వాల్ పెయింటింగ్స్ అందంగా ఉన్నై. వాటిల్లో కొన్ని రవివర్మ గీచిన పెయింటింగ్స్. ఎంతో అందమయిన ఆడవాళ్ళు, అద్భుతమయిన సౌందర్యంతో ఉన్నారు. న్యాచురల్ బ్యూటీస్. హాల్ ని కనెక్ట్ చేస్తూ, మూడు రూములు ఉన్నై, హాల్ కి అటు చివర కిచెన్, దాని పక్కనే ఒక రూమ్, ఆ రూమ్ కి ఎదురుగా అంటే నేను కూర్చున్న సోఫా వెనుక ఇంకో రూమ్ ఉంది, ఆది సాధారణంగా బయటకు కనిపించదు. సోఫాలో కూర్చొని పేపర్ తిరగ వేస్తున్న, ఇంతలో అత్త రానే వచ్చింది.
పొద్దున లాగా చీరలో లేదు, పల్చని స్యాటిన్ నైటీ వెస్కున్డి, ఆది కాస్త వంటికి అతుక్కు పోయింది, ఇంకా అత్తయ్య అందాలు ఓహ్, వర్ణ రంజితాలు. అసలే తెల్లగా ఉంటుంది, ఆపయిన ఫుల్ గా మేంటేయినన్స్ చేస్తుందేమో, మీస మీస లాడి పోతుంది. ఆమె నడిచి వస్తుంటే, ఎద ఎత్తులు కొంచంగా ఎగిరి పడుతున్నై, బాగా కండ పట్టి ఉన్నై, ఆడ వాళ్ళు వయసు పెరిగే కొద్ది అందం పెరుగుతుంది అంటారు, అందుకే మనకు కాలెజ్ పొరిలకన్నా ఆంటీలే ఎక్కువగా నచ్చుతారు. ఆడ వాళ్ళకు అసలే బ్యూటీ కాన్షియస్ ఎక్కువ, వయసు ఎక్కువ అవుతున్న కొద్ది, వాళ్ళ టెన్షన్ ఎక్కువ అవుతుంది, అందుకే కొంచం ఎక్కువ జాగ్రత్తలు తీస్కుంటారు, ఇంకా అత్త విషయానికి వస్తే, అబ్బా ఎమున్నై ఆ సల్లు, పెద్ద పెద్ద కొబ్బరి బొండాల్లాగా, చూస్తుంటేనే పిచ్చెక్కి పోతుంది. లోపల బ్రా వేస్కుందేమో, స్యాటిన్ నైటీ తన బ్రా లైనింగ్ ని కవర్ చెయ్యలేక పోతుంది...
“ఏంట్రా అలా చూస్తున్నావ్?” అంటూ నవ్వుతూ నా దగ్గర వచ్చి కూర్చుంది. నా ఊహ లోకం లోంచి ఒక్కసారిగా, ఎవరో కిందకు తోసేసినట్లు ఫీల్ అయ్యా, కొంచెం తమాయిన్చుకుని ఈ లోకంలో పడ్డ.
“ఎం లేదత్తా, నిన్ను చూస్తుంటే, ఇంకా చూడ బుధ్ధేస్తుంది. ఏన్నెళ్ళో అయ్యింది కదా.” నాకు వచ్చిన ఆలోచనలకు నేను లో లోపలే సిగ్గు పడ్డ.
“ఛ, నువ్వు అసలు వచ్చిన పనేన్టి? ఆలోచిస్తున్న విషయాలు ఏమిటి? సిగ్గు పడాలి నువ్వు” అంటూ నా అంతరత్మా తిట్టి పోసింది.
“ఇంట్లో ఎవరు లేరా అత్త? స్నేహ ఇంకా అను ఎక్కడకు వెళ్లారు?”
“అను కాలేజ్ కి వెళ్ళింది, వచ్చే టైమ్ అయింది. స్నేహ షాపింగ్ కి వెళ్ళింది, ఇంట్లో కి వస్తువులు అవి తేవడానికి.”
“ఓ అవునా, మరి చన్టి గాడు ఎం చేస్తున్నాడు?”
“వాడు నిద్ర పోతున్నాడు కానీ, ఇంతకీ నీ సంగతులు ఏమీ చెప్పలేదు నాకు? ఇన్నాళ్లు ఎక్కడ ఉన్నావు, ఏమీ చేశావ్, నువ్వు చదువుకోవటానికి డబ్బులు ఎలా వచ్చాయి... అన్ని విషయాలు వివరంగా చెప్పు”
“నువ్వు చేర్పించిన అనాధశరణాలయం లో వార్డన్ ఒక పశువు. వాడు కొట్టే దెబ్బలకు, ఎవ్వరూ తాళలెరు, చాలా మంది పారి పోతూ ఉండేవారు, అలా పిల్లల్ని పంపించి వేసి, ప్రభుత్వ డబ్బు కాజేసే వాడు. నన్ను ఒక సారి కొట్టాడు తీవ్రంగా,నాకు జ్వరం కూడా వచింది. ఆ రోజు నైట్ నేను నా ఫ్రెండ్స్ కొంత మంది పిల్లలు కలిసి, ఆ నైట్ వెళ్ళి పోదాం అని డిసైడ్ అయ్యం... నేను వైజాగ్ నించి హైదరాబాద్ పారిపోయాను. ఎం చెయ్యాలో తెలీదు, అప్పటికే నేను 9త్ పాస్ అయ్యీ, 10త్ కి వచ్చా, నాకు చదువు కోవాలని ఎంతొ ఇష్టం, ఎందుకంటే నన్ను ఈ కష్టాలనించి బయట పడవేసే ఒకే ఒక ఆయుధం “ఎడ్యుకేషన్” అని చిన్నప్పుడు మా సైన్స్ మాష్టారు చెప్పారు. ఆయనకు నేను ప్రియ శిష్యుడని. నాకు బాగా చదువు చెప్పారు, హైదరాబాద్ లో నాకు ఎలాంటి సహాయము అందలేదు, రేల్*వ్వే ప్ల్యాట్*ఫార్మ్ మీద పడుకున్న, అక్కడే హోటెల్ లో టీ కప్పులు కడిగాను, వాళ్ళు పెట్టే మిగిలిన అన్నం తిన్నాను, ఎదేమయిన నేను చదవాలి అనే కోరిక చచ్చిపోలేదు నాలో. అప్పుడే నేను పనిచేసే కాక హోటెల్ యజమాని, హకీమ్ భాయి, మనిషి చూడడానికి ముసలివాడుగా ఉంటాడు కానీ మంచి తెలివి కల వాడు, అతనికి 10 మంది సంతానం, నన్ను కూడా తన పిల్లవాడిలాగనే చూసుకున్నాడు. నాకు చదువుకోవటం అంటే ఇష్టం అని తెలిసి, తనకు తెలిసిన ఒక టీచర్ ని అడిగి, ప్రైవేట్ గా నేను 10త్ పరీక్షలకు ప్రిపేర్ అయ్యేటట్ట్లుగా ఏర్పాటు చేశాడు. నేను కూడా బాగా చదివి, ఫర్స్ట్ క్లాస్ మార్క్స్ తో పాస్ అయ్యా, మొదటగా హకీమ్ భాయి కే చెప్పా న్యూస్ పేపర్ తీస్కు వెళ్ళి, ఆయన ఎంతో సంతోషించాడు,
“ఆ అల్లాః దయ వలన నువ్వు పరీక్షలు ఫర్స్ట్ క్లాస్ లో పాస్ అయ్యావు చిన్నా, ఇంకా నీకు అంతా వియజయమే కలుగు తుంది..” అంటూ తాను కూర్చున్న కుర్చీలోంచి లేచి పెద్దగా తన కెఫే లో ఉన్న కస్టమర్స్ అందరికి వినబడేలా “ఇవ్వాళ నా బిడ్డ చిన్న 10 క్లాస్ పరీక్షలు ఫర్స్ట్ క్లాస్ లో పాస్ అయ్యాడు, అందుకే ఇవాళ మన కస్టమర్స్ అనదరికి ఫ్రీ ఛాయీ ఇస్తున్న” అని అన్నాడు. అందరు నాకు ముబారక్ చెప్పారు. అన్నిటి కన్నా “నా బిడ్డ “ అని ఆయన అనటం నాకు కళ్ళల్లో నీళ్ళు తెప్పిచ్చాయి. అప్పటి దాకా అసలు నేను మీ గురించి మర్చిపోయాను. ఆ క్షణం లో, నేను డిసైడ్ అయ్యా, విధి ఆడిన వింత నాటకం లో నేను గెలిచి తీరాలి అని. గెలిచిన తర్వాతే మిమ్మల్ని కలవాలని అనుకున్న.” ఇదంతా వింటున్నా అత్త కళ్ళల్లో నీళ్ళో ధారగా కారుతున్నై, తాను ఇంకా కంట్రోల్ చెసుకోలెక,
“చిన్నా!? అంటూ నా దగ్గరిగా వచ్చి, నన్ను హత్తుకుంది. ఎన్ని కష్టాలు పడ్డావురా నా వల్ల, నిన్ను కూడా నాతో పాటే తీస్కు వస్తే బాగుండేది, ఛ, నేను పెద్ద తప్పు చేసారా నీ విషయంలో”
“లేదత్తా, జీవితం అనే పుస్తకం, కష్టాలు అనే భాషతోనే వ్రాసి ఉంటుంది, ముందు ఆ భాష అర్థం కావాలి, అప్పుడే మనకు జీవితం అర్థం అవుతుంది. నాకు అన్ని కష్టాలు ఉండటం వల్లనేమో, ఏదయినా కష్ట పది సాధించాలీ అనే పట్టుదల నాలో వచ్చేసింది. ఆ తరువాత ఇంక నేను వెనక్కు చూసుకోలేదు,డిగ్రీ దాకా ప్రైవేట్ గానే చదివా, ఇటు భాయి కెఫే లో పని చేస్తూ, అటు చదువుతూ నన్ను నేను మార్చిపోయా. డిగ్రీ అయిన తర్వాత, వెంటనే బాంక్ జాబ్స్ కి ట్రై చేస్తే, మొదటి అటెంప్ట్ లోనే వచింది. జాయిన్ అయిపోయ. కొన్నాళ్ళు బానే నడిచింది, కానీ నా జీవితంలో ఏదో వెలితి. ఎవ్వరూ లేని నాకు ఆ దేవుడే సహాయాలు అందించాడు, బాంక్ జాబ్ వల్ల అన్ని ప్రదేశాలు తిరిగే అవకాశం వచింది, పూణే లో కొన్నాళ్ళు నేను పని చేశాను. తర్వాత హైదరాబాద్ కి ట్రాన్స్ఫర్ అయ్యింది. అప్పుడే నాకు ఇంకా మీ గురించి వెతకాలి అని పెట్టుకున్న. వెజాగ్ వెళ్ళి మీ ఫ్రెండ్స్, ఇంటి చుట్టూ పక్కల ఉన్న వాళ్ళని అడిగి చూశా, చివరికి ఇంకా లాభం లేదు అనుకోని వెళ్ళబోతూ అనుకోకుండా ని ఫ్రెండ్ లత ఆంటీ ని బాస్ స్టాప్ లో కలిసా. తనని నేనే గుర్తు పట్టా, నాతో అన్ని విషయాలు చెప్పి, లాస్ట్ గా నువ్వు ముంబై లో ఉన్నావని, మీ ఇద్దరి క్లోజ్ ఫ్రెండ్ వసంత అడ్రెస్ ఇచింది. మిగతా అంత నీకు ఆల్*రెడీ చెప్పాను... ఇదత్త జరిగిన విషయం...”
అత్త నన్నే చూస్తూ ఉండి పోయింది నేను చెప్తున్నంత సేపు, ఇద్దరం సోఫాలో కూర్చున్న పక్కపక్కనే, తన పర్సన్యాలిటీ కొంచం ఎక్కువ అవ్వటమ్ వల్ల క్లోజ్ గా కూర్చున్నాం. నా మీద ఉన్న ప్రేమ వల్ల, నా భుజాల పయిన తన ఎడమ చెయ్యి వేసింది, అందువల్ల నా కుడి భుజం, మోచెయ్యి ఆమె ఎదకు టచ్ అవ్వుతున్నై. నేను టీ కప్ టేబిల్ మీద నించి ఎత్తినప్పుడల్లా, నా మోచేయి తన ఎడమ సల్లని లోపలికి మెత్తగా నొక్కుతుంది. ఆ ఫీలింగ్ ఎంతో హాయిగా ఉంది, ఏదో మెత్తటి దూది ని పత్తుకున్నట్టు, బెలూన్ లో వాటర్ నింపి దానిని చేతిలో పట్టుకుంటే ఉండే మెత్త దనమ్ లాగా ఉంది. నాకు పై ప్రాణాలు పైనే పోతున్నై. కింద భాగంలో ఏదో అలజడి. ఇంకో వైపు నా అన్తరాత్మ ఘోష, ఇవన్ని తట్టుకోలేక పోయా, పాపం తాను మాత్రం, ఏదో గిల్టీ ఫీలింగ్ లో ఇవన్ని పట్టించుకోవట్లేదు, ఇక లాభం లేదు అనుకోని,
“అత్త కొన్ని మంచినీళ్ళు ఇస్తావా” అని అడిగా. తాను తీస్కు రావటానికి పైకి లేచింది, సోఫా మున్దల ఉన్న సెంటర్ టేబిల్ ని తప్పిచ్చుకోబోయి, కుడి కాలు ముంది పెట్టింది, అంతే తాను వేస్*కున్న నైటీ టైట్ గా తన కాళ్లకు అడ్డం పడటం వల్ల, పట్టు తప్పి ముందుకు పదబొయిన్ది, నేను వెంటనే సూపర్*ఫాస్ట్ స్పీడ్ తో లేచి, నా ఎడమ చెయ్యితో ముందునుంచీ ఆమెను పడకుండా ఆపాను, నా కుడి చెయ్యి ఆటొమాటిక్గా తన ఎడమ జబ్బ పట్టుకుని ఇవతలకు లాగింది, అంతే అదాటున అత్త నా పయిన పడిపోయింది. నేను కింద తాను పైన వెల్లికిల సోఫాలో కువార్చండీ పోయాం, నా చెయ్యి ఇంకా ముందునుండి ఆమెను పట్టుకునే ఉన్న, ఇందాక తగిలిన మెత్తటి కాటన్ బాల్స్, ఇప్పుడు రెండు నా బలమయిన చేతికింద నాలుగుతున్నై. నేను పడిపోతుందేమో అని గట్టిగా పట్టుకుని, ఆమెను పైకి లాగుతున్నట్లుగా, చేతిని కిండనుంది పైకి జరిపా, నా చేతి కింద ఉన్న ఆమె సల్ల మీద నాకు మంచి గ్రిప్ దొరికింది అలాగే పట్టుకున్న.స్యాటిన్ నైటీ కావటంతో అసలు బట్టలు లేని ఫీలింగ్ వచింది. తన బ్రా లైనింగ్ నా చేతికి తగిలింది, తాను వాడుతున్న డియొ నాకు మత్తు ఎక్కించింది.నాకు ఇంకా కాసేపు అలాగే ఉందామనిపించింది, కింద నేను ఆల్*రెడీ ఫుల్ వోల్టేజ్ లో ఉన్న, పైన అత్త పడటంతో, మావాడు లేచి గోల పెడుతున్నాడు, అత్త సుతి మెత్తని సీట్ నా మీద పడటంతో, కొద్దిగా జర్క్ ఇచ్చింది నా నడుము క్రింద భాగం. నా చెయ్యి ఆమె ఎద మీద, ఆమె సీట్ ఏమో న వొళ్లో, ష్! ఎమా క్షణం.. జీవితాంతం మార్చిపోలేను.
ఇదంతా క్షణాలలో జరిగింది, అత్త తేరుకుని పైకి లేచింది కష్టపడి.
“సారీ రా, ఏంటో ఇవాళ అంత అయోమయంగా ఉంది, దెబ్బలేమయిన తగిలాయా?”
“ఎం లెదత్తా” నాకు ఇంకా కాసేపు అలాగే ఉంటే బాగుణ్ణు అనిపించింది లోపల.
“చాలా థాంక్స్ రా చిన్నా, నన్ను ఓ పెద్ద ప్రమాదంలోంచి బ్రతికించావు, ఇప్పుడు కింద పడి ఉంటే, నాకు మంచి దెబ్బలే తగిలేవీ, ఉండు నీకు మంచినీళ్ళు తెస్తా” అంటూ కిచన్ వైపు తిరిగింది, “సరే అత్త..” అని నేను అటు వైపు తీరగ్గానే, కనిపించిన దృశ్యం నాకు మతిపోయింది, నా మీద పడటం వల్ల, అత్త స్యాటిన్ నైటీ, తన రెండు పిర్రల మధ్యలో చిక్కుకు పోయింది. ఆమె నడుస్తుంటే, ఇప్పుడు కరెక్ట్ షేప్ కనిపిస్తుంది. రెండు బాగా పెద్దగా ఉన్న పుచ్చకాయలు కదులుతూ వెళ్తున్నట్లు ఉంది. అసలే స్యాటిన్ నైటీ కావటం వల్ల, షేప్ మరింతగా కనపడుతుంది, నైటీ ఉన్నా లేనట్లే ఉంది. లోపల వేస్*కున్న ప్యాంటీ లైన్ క్లియర్గ, తన పిర్రల కిందగా కనపడింది.నా కళ్ళు ఆమె సీట్ కి అతక్కుపాయినయై.అలా చూస్తుంటే నాకు పిచ్చెక్కిపోంది, లేచి వెనక నిండి అలాగే పెట్టేసి, అక్కడే దున్నేద్డామని పించింది. ఇంకా ఆగలేక పోతున్న, వెంటనే నన్ను నేను కూల్ చేసుకోవాలనిపించి,
“అత్త, నేను పైకి వెళ్తున్న, నీళ్ళు అక్కడే తాగుతాలే”
“సరే రా, పిల్లలు వచ్చింతర్వాత పిలుస్తాలే, నీకు కావాలంటే అలా కాసేపు గార్డెన్ లో కూర్చో”
“సరే అత్త అలాగే” అంటూ ఆల్*మోస్ట్ పైకి పరిగెత్త, వెంటనే బాత్*రూమ్ లో కి వెళ్ళి తలుపు వేస్*కున్న. అప్పటికే నా ప్యాంట్ టైట్ అయ్యిపొఇన్ది, అసలే జీన్స్ కావటం వల్ల జిప్ తీయటం కష్టం అయ్యింది. ఎలాగోలా బయటకు తీశా నా అస్త్రాన్ని, పొడుగ్గా 6 ఇంచస్, నా చేతికి పని చెప్పా. ఎవరిని ఊహిస్తున్నానో చెప్పక్కర్లేదు అనుకుంటా !!!!! ఆహ్.... అత్తా!!! నా అందాల అత్తా.... ఆహ్ ఆహ్....  

 “చిన్నా, చిన్నా.. హ్మ్.... చిన్నా బావ?” అంటూ నన్ను కుదూపినట్లు అయ్యింది. నేను సడ్డెన్గా లేచా, అంత అయోమయం గా ఉంది.. సరిగ్గా కళ్ళు తెరవలేక పోతున్న, అంత మసక మాసగ్గా ఉంది, కళ్ళు నులుపుకుంటూ చూశాను, ఎదురుగా అను, చన్టి గాడిని ఎత్తుకుని ఉంది, ఇప్పుడే కాలేజ్ నించి వచ్చినట్లుండి, ఇంకా జీన్స్ ట్-షర్ట్ లోనే ఉంది.
“చిన్నా బావలే, అమ్మ నిన్ను కిందకు పిలుస్తుంది, టీ తాగుదాము రా.”
“ఇప్పుడు టైమ్ ఎంత అయ్యింది??” నేను అయోమయం లో అడిగా, అసలు ఎం జరుగుతుందో అర్థం కాలేదు కాసేపు.
“ఇప్పుడు టైమ్ సాయంత్రం ఆరు.. అంటే ఇందాక అమ్మ నిన్ను నిద్ర లేపింది అన్టగదా? బహుశా మళ్లీ పడుకుండిపోయావేమో?” అంటూ చిన్నగా నవ్వింది. దాని పలు వరుస, తళుక్కు మని మెరిసింది, తాను ఎత్తుకున్న చన్టి గాడికి ఏడాది వయసు ఉంటుందేమో, తెగ గోల పెట్టేస్తున్నాడు.
“అయితే ఇదంతా కల అన్నమాట..” అని గబుక్కున పైకి అనేశ. తర్వాత నాలికారుచుకున్న, ప్రశ్నార్ధకంక అను వైపు చూశా..
“తనకేమైన అర్థం అయివుంటుందా..” అని నా అంతరాత్మలో అనుకున్న.
“ఏమీ కల వచ్చింది నీకు?” పట్టేసింది వెంటనే...
“హ.. ఏమీ లేదులే, ఒక మంచి కల, ఆది నిజమైతే బాగున్డు..” అని ఏదో ఆలోచిస్తూ నాలో నేను నర్మగర్భంగా నవ్వుకున్నా.
“ నువ్వు బాగా అలసి పోయినట్లు ఉన్నావ్ చిన్నాబావ , అందుకే నీకు అమ్మ ఫ్రెష్ గా కాఫీ గాని టీ గాని పెట్టిస్తుంది, ముందు పద కిందకు అందరు నీకోసం వేట్ చేస్తున్నాం”
తాను అలా మాట్లాడుతూ ఉంటే తన చెవికి పెట్టుకున్న లోలాకులు, కదులుతూ నన్ను గిలిగింతలు పెట్టాయి. తెల్లని పలువరుస, ట్యూబ్ లైట్ లైటింగ్లో మరింత తెల్లగా, ఆ గులాబీ పెదాల మధ్య మరింతగా ఎలివేట్ అవుతున్నై. చిన్ని గడ్డం, బూరెలాంటి బుగ్గలు, బాగా పండిన రెండు బంగీనపల్లి మామిడికాయల్లాంటి అమృత భాండాలు, వాటి బరువు మొయలేక పోతున్న సన్నని నడుము, దానికి సపోర్ట్గా వెదల్పాటి జఘన భాగం, వాటి వెనుక రౌండ్గా ఉన్న పిరుదులు... ఇలా వర్ణిస్తూ పోతే... ఓ పెద్ద గ్రంథమే రాయొచ్చు అని అనిపించింది. ఇంతలో తాను ఎత్తుకున్న చన్టిగాడి చేతిలో ఉన్న ఆడుకునే ప్లాస్టిక్ బొమ్మని సడ్డెన్గా తన వైపు కేసి కొట్టాడు.
“అబ్బాః!”అంటూ తన నుదురు కేసి చేత్తో రుద్దుకుంది, ఇంకా నొప్పి పోయినట్లు లేదు, వాడేమొ ఆది అలా నొప్పితో చేతిని రుద్దుకుంటుంటే నవ్వుతున్నాడు అమాయకంగా, ఇంకో సారి తన బలం చూపిద్డాము అనుకునే లోపల,
“చిన్నా బావ ఒక్కసారి వీడిని ఎత్తుకో, నాకు బాగా తగిలింది, చూడు వెధవ ఎలా నవ్వు తున్నాడో.. “ అంటూ నాకు వాడిని ఇవ్వటానికి నా బెడ్ మీదకు వంగింది, అప్పుడు కనిపించాయి రెండు బాగా కండ పట్టిన పూర్ణ కుంభాలు, తెల్లగా పాల కలర్ లో ఉన్నై, లోపల వైట్ బ్రా వేస్కుందేమో, బ్రా స్ట్రిప్స్ కనపడ్డాయి, ఆ మొమెంట్ ఎంత స్లో గా నడిచిందంటే, మొత్తం టైమ్ ఆగిపోయిందేమో అనిపించింది. కానీ నిజానికి రెప్పపాటులో ఆది జరిగిపోంది, వాడిని నేను అలవోకగా తీస్*కున్నా, కొత్త మనిషిని కదా వెంటనే ఏడుపు మొదలు పెట్టాడు,
తాను ఇంకా తల రుద్దుకున్టూనె “చిన్నా బావ చూడు నా తల ఏమైనా బొప్పి కట్టిందా?”
లైట్ తన వెనుకగా ఉండటం వల్ల, నాకు ఆ రిఫ్లెక్షన్ కళ్ళలో పడి తన ఫేస్ సరిగ్గా కనపడలేదు.
“లైట్ కి ఎదురుగా తిరుగు, చూస్తా” అని అన్నా...
తాను కొంచం దగ్గరకు, అంటే నేను బెడ్ మీద కూర్చున్న, తాను నాకు దగ్గరిగా వచ్చి వంగోని తన నుదురు చూపేడుతుంది. ఇద్దరి మొహాలు ఎంత దగ్గిరగా వచ్చాయంటే, ఒకరి ఊపిరి ఒకరికి తగిలెంత గా, కావాలని జరిగిందో, లేక యాదృఛ్ఛికంగా జరిగిందో కానీ, మళ్లీ తన బంగీనపల్లి మామీళ్ళు దర్శనం ఇచ్చాయి, టీ-షర్ట్ లూజ్ గా వేసుకుంది, అందుకే మాటి మాటికి దివ్య దర్శనాలు అవుతున్నాయి. నేను తన నుదురు చూస్తున్నట్లుగా, కొద్దిగా చూపు మరల్చా, ఎంత ట్రై చేసుకున్నా చూడకుండా ఆగలేక పోతున్న, తనేమో అమాయకంగా ఒంగుని చూడమంటోంది, ఏమీ చెయ్యాల్రా దేవుడా..
“ఏమీ తగలలేదులే అను ” అంటూ, చన్టి గాడిని రెండు చేతుల్తో పైకి ఎత్తుకుని, “రేయ్! చంటింగా పిన్నిని కొట్టావా నువ్వు..” అంటూ ముద్దు ముద్దు గా అడిగి వాడిని చిన్నగా షేక్ చేసా, అప్పటి దాకా ఏడుస్తున్నవాడు కిల కిలా నవ్వటమ్ మొదలు పెట్టాడు. నేనెంతగా షేక్ చేస్తే అంత నవ్వు తున్నాడు.
“సరే బావ, నువ్వు ఫ్రెషుప్ అయ్యీ కిందకురా అందరు వేయిట్ చేస్తున్నాం..”అని చెప్పేసి చన్టి గాడిని తీస్కొని వెళ్ళింది.
నాకు ఇందాక వచ్చిన కలని ఆలోచిస్టూంటే, మతి పోయింది. అబ్బో, ఎమీ కల అది, ఎంత రియాలిటీ గా ఉంది? బాబోయ్, నాకేమయ్యింది, నిన్నటి దాకా బానే ఉన్న కదా? సడ్డెన్గా వీళ్ళని చూస్తుంటే నాకేమవుతుందో అర్థం కావట్లేదు? నాతో ఇంత అమాయకంగా క్లోస్గా ఉంటున్న వీళ్ళ మీద చెడ్డ చెడ్డ ఆలోచనలు ఎందుకు వస్తున్నై? అసలవి చెడ్డ ఆలోచనలే ఎన్దుకవ్వాలి? నా మరదలిని నేను చూస్తే టప్పు ఏంటి?? ఇలా నా ఆలోచనలు సాగిపొయాయి. నన్ను నేను సమాధాన పర్చుకున్నాక, ఇందులో తప్పేమీ లేదు అనిపించింది. అంత నార్మల్, నేనే అనవసరంగా ఎక్కువ ఆలోచిస్తున్నాను, అనుకుంటూ బాత్*రూమ్ వైపు నడిచా.

ఫ్రషప్ అయ్యీ కిందకు వెళ్ళా, కింద అందరు సోఫాలో కూర్చొని ఉన్నారు. స్నేహ సెపరేట్ గా సోఫా ఛైర్ లో కూర్చుంది తాను షాల్ కప్పుకొని ఉంది. అత్త ఇంకా అను త్రీ సీటర్ లో కూర్చొని ఉన్నారు. నేను మెట్లు దిగి వస్తుండగానే నన్ను చూసి, అత్త,
“రా రా, నీకోసమే ఎదురుచూస్తున్నాం అందరం” టీవీ చూస్తున్న స్నేహ నా వైపు చూసింది, నేను చిన్నగా నవ్వా, అను కూడా చూసి నవ్వి మళ్లీ టీవీ వైపు తిరిగింది.
“నేను వెళ్ళి టీ తీస్కువస్తాను, మీరు మాట్లాడుతూ ఉండండి..” అంటూ సోఫా లోంచి లేచింది. అత్త ఇంకా సారీ లోనే ఉంది, ఇందాక నాకు వచ్చిన కల గుర్తుకు వచ్చి, నర్మగర్భంగా నేను నవ్వుకున్న ఎవరికి కనపడకుండా.
నేను వెళ్ళి అను పక్కన కూర్చోన్న, ఎవరితో ఎం మాట్లాడాలో తెలీటం లేదు, స్నేహ వైపు చూశా, తానేందుకో అసహనంగా కదులుతుంది, సోఫా ఛైర్ లో బాసిమ్పట్లు వేస్కుని కూర్చుంది. షాల్ కప్పుకుని, చిన్నగా ఊగుతోంది. నాకు మొదట అర్థం కాలేదు, అంత చల్లగా కూడా లేదు? తాను షాల్ ఎందుకు కప్పుకుంది? ఏమో నాకుందుకులే అనుకుంటూ,
“చన్టి గాడు ఏది?” అని అనుని అడిగా.
“వాడు పాలు తాగుతున్నాడు అక్క దగ్గర...”అని చాలా తాపీగా సమాధానం ఇచ్చింది, కనీసం టీవీ నుండి తల అయిన తిప్పకుండా. నేను గత్తుక్కుమన్నా, అప్పుడు వెలిగింది ట్యూబ్ లైట్. స్నేహ ఎందుకు షాల్ కప్పుకుందా అని. నేను స్నేహ వైపు చూశా, తాను నా వైపు అదొల చూసింది, ఇబ్బందీగాన? లేక నేను ఏమనుకుంటున్నానో అనా? ఆ చూపుకు అర్థం నాకు తెలిలెదు. ఇంతలో అత్త టీ తీస్కు వచ్చింది,
“చిన్నా, నీకు టీ ఇష్టమా? కాఫీనా?”
“ఏదయినా పర్లేదు అత్త, నీ చేత్తో ఎమిచ్చినా పుచ్చుకుంటా...” అని ఒక చిన్న డైలాగ్ ఇచ్చా.
“ఎమిచ్చిన తీస్కుంటాడన్టా అమ్మ” అని ఆను నవ్వింది కీలా కీలా, తన నవ్వు చూసినప్పుడల్లా నాకు చిన్నగా కరెంట్ పాసస్ అవుతుంది లోపల. చిన్నగా ఏదో అలజడి. హార్ట్ బీట్ స్కిప్ అవుతుంది. అందరం కూర్చొని టీ తాగాం.
“ఇంకా ఏంట్రా విశేషాలు, నీ గురించి ఏమీ చెప్పలేదు మాకు. అసలు ఏమీ చదువుకున్నావ్? ఎం చేశావ్ ఇన్నాళ్లు?” అని అత్త అడిగింది.
“నేను డిగ్రీ కంప్లీట్ చేశానాత్త. బ్యాంక్ జాబ్ కూడా వచ్చింది. ఇన్నాళ్లు మీ గురించి, ఆలోచిస్తూ గడిపాను. ఇప్పుడు మీ దగ్గర ఉన్నా. నాకదే చాలు, గతం గతహా, అందులో తవ్వుకోవటానికి, గుర్తుపెట్టు కోవడానికి తీపి స్మృతులు ఏమీ లేవు అత్త”
“హ్మ్.. సరే ర మరి జాబ్ పోస్టింగ్ ఎక్కడ ఇచ్చారు?”
“ఎక్కడైనా తీస్కో వచ్చు, ఇంటర్*వ్యూ అటెండ్ అయ్యాను, సెలెక్ట్ చేశారు, వేటింగ్ లిస్ట్ లో పెట్టారు, ఒక్క సారి కన్ఫర్మ్ అయితే, నేను లోకేషన్ సెలెక్ట్ చేసుకోవచ్చు..”
“ఓ హో అలాగా..మంచిది..ఇంకా ఎన్ని రోజులు అవుతుంది సెలెక్షన్?”
“ఏమో తెలీదు అత్త వాళ్ళు మేయిల్ చేస్తారు డేట్ ని, అప్పుడు వెళ్ళి ఆఫీస్ లో మాట్లాడుకోని, అపాయంట్*మెంట్ ఆర్డర్ తీస్కొని రావాలి.”
“ఓకే, అప్పుడు దాకా ఇక్కడే ఉండరా, నిన్ను చూసి ఎన్నాళ్లు అయ్యింది. మనిషివి మారి పోయావు బొత్తిగా..” అంది నవ్వుతూ. స్నేహ ఇంకా ఆను మా వైపే చూస్తున్నారు. “ఇక్కడే ఉండ్ర...” అని అత్తయ్య అన్నప్పుడు అను కళ్ళల్లో అదో రకమైన మెరుపూ ఇలా వచ్చి అలా మాయం అయ్యింది, ఆది నేను గమనించకుండా పోలేదు.
“సరే మా అయితే ఇవ్వళ చిన్నా బావ వచ్చిన సందర్భంగా, మనం పార్టీ చేస్కుందాం, నువ్వు ఎం ట్రీట్ ఇస్తున్నావ్?” అని సరదాగా అడిగింది అను.
“అబ్బో అప్పుడే బావ మరదళ్ళు అయిపోయారా?” అంటూ నవ్వింది అత్త. తన నవ్వు ఎంత లైవ్లీ గా ఉంటుందంటే, చూస్తుంటేనే ఆ రెండు గులాబీ రెక్కలని పట్టుకొని, గట్టిగా నా నోటితోటి మూసెయ్యాలని అనిపిస్తుంది.
“సరే మంచి బిర్యానీ చేస్తా లే ఇవ్వాళ..అయితే నాకు ఎవరయినా హెల్ప్ చెయ్యాలి, కుకింగ్ లో..”
“నాకు చదువుకోవటానికి ఎంతో ఉంది ఇవ్వాళ” అంటూ అను తప్పిచ్చుకుంది.
స్నేహని అదిగేది లేదు, తాను ఎప్పుడు మంచి మూడ్లో ఉంటుందో ఎవ్వరికీ తెలీదు.
“నేను హెల్ప్ చేస్తాలే అత్త..”
“ఒరే, నువ్వెందుకుర, నేనే మొత్తం చేసేస్తాను, పర్లెదులె నువ్వు రెస్ట్ తీస్కో..”
“ఊహు, అదేం కుదర్దు, నాకు వంట చెయ్యటం వచ్చు, హైదరాబాద్ చికెన్ బిర్యానీ నేను అద్భుతంగా వన్డుతా.. నేను పనిచేసిన హోటెల్ ఓనర్ నాకు నేర్పాడు, వాళ్ళ ముత్తాతలు నిజాం నవాబు దగ్గర వంట వాళ్ళుగా పనిచేశారు, తరతరాలుగా అది వాళ్ళ ఇంట్లో ఆచారంగా వస్తుంది. ఇప్పటికీ హైదరాబాద్ లో హకీమ్ భాయి బిర్యానీ అంటే పాతబస్తి లో ఎంతో ఫేమస్..కాబట్టి నేనే ఇవ్వాళ మీ అందరికి బిర్యానీ వన్డుతా ఓకే” అంటూ హుషారుగా సమాధానం చెప్పా.
“నువ్వు హోటెల్ లో కూడా పని చేశావా, చెఫ్ లాగానా? “ అని ఆశ్చర్య పోతూక్ అడిగింది అణు.
“అవును, మరి బ్రతకడానికి ఏదో ఒకటి చెయ్యాలిగా..”
ఇంతలో చన్టి గాడు ఏడుపు వినపడింది, వెంటనే అందరం స్నేహ వైపు చూశాం, అప్పటికే తాను పాలు ఇవ్వటం అయిపొఇన్దెమో, తాను లోపల సర్దుకుంటుంది, బయట షాల్ కవర్ చేసి ఉండటం వల్ల, ఏమీ కనిపించటం లేదు, కానీ చేతి మొమెంట్ బట్టి తాను ఎం చేస్తుందో అర్థం అయ్యింది, ముందు కుడి చేత్తో, చన్టి ని బయటకు పెట్టి, రెండో చేత్తో, పక్కనే ఉన్న టిష్యూ పేపర్ తీస్కొని, షాల్ లోపల చెయ్యి పెట్టింది, తర్వాత చెయ్యి రౌండ్ గా తిరగటం చూశా, అంటే తాను తన సన్ను ని క్లీన్ చేస్తోంది, మళ్లీ వెంటనే టిష్యూ పక్క పెట్టి, ఇప్పుడు రెండు చేతులు లోపల పెట్టి, జీప్ లాగి నట్టు లాగింది అడ్డంగా, ఇప్పుడ్ షాల్ తీసేసింది. అప్పుడు అర్థం అయ్యింది, ఆది జిప్డ్ నైటీ, అంటే చిన్న పిల్లలు ఉండే వాళ్ళు మాటి మాటికి నైటీ విప్ప కుండా, సళ్ళ దగ్గిరే రెండు జిప్పులు లు ఉన్నై. కావలసినప్పుడు ఈజీ గా తీయ్యొచ్చు, మూయ్యొచ్చు.
ఇప్పుడు తన ఎద ఇంకా బాగా ఎలివేట్ అయ్యింది, సళ్ళ షేప్ రౌండ్ గా కొంచం బౌన్సీ గా ఉన్నట్లు బాగా తెలుస్తుంది, ఎందుకటే లోపల తాను ఏమీ వెస్కొలేదు. నాకు ఇంకా ఆగలేక పోతున్న, ఇదంతా క్షణాలలో జరిగింది, కానీ కన్నుల పండుగగా జరిగింది.
“నేను రూమ్ లోకి వెళ్తున్న అమ్మ, కొంచం ఫ్రషప్ అయ్యీ వస్తా, హేయ్, అను కొంచం చన్టి గాడిని తీస్కోవే” అన్తో చన్టి గాడిని అను కిచ్చి, పైకి లేసింది, అలా లెచేప్పుదు తన స్తన ద్వయం ఒక దానితో ఒకటి ఢీ కొట్టుకుని రెండు పక్కలకి షేక్ అయ్యాయి. ఆ దృశ్యం నా కల్లలో ప్రింట్ అయ్యీపోింది, అసలే పొద్దున నుండి, కళ్ళు తెరిచినా, కళ్ళు మూసిన ఈ ముగ్గురే కనబడుతుంటే, ఇంకా ఆగలేనో అనిపించింది. ఆ మొమెంట్ లో డిసైడ్ అయ్యా, ఎలాగయినా పిట్టల్ని బుట్టలో వెయ్యాాలీ. మంచి సమయం కోసం వేచి చూడాలి.
“సరే అత్త, నాకు కిచెన్ ఎక్కదున్దో చూపెట్టూ, మిగతావన్నీ నేను చూస్కుంట”
“ఓకే రా, నీ ఇష్టం, నాకు ని ‘బిర్యానీ’ రుచే చూడాలని ఉంది. పద నీకు అన్ని చూపేడత...” అత్త లేచి కిచన్ వైపు వెళ్ళింది, నేను తన వెనకే వెళ్ళా, కిచన్ చాలా మోడర్న్ ఉంది. అన్ని సదుపాయాలు ఉన్నై, అన్నిటికి మషీన్స్ ఉన్నై, ఫ్రీజర్ నిండా తినుబండారాలే..చిన్న సైజ్ సూపర్ మార్కెట్ లాగా ఉంది.
“ఇదేరా మా వన్టిల్లు, ఇంకా ఇప్పుడు ఇది నీది, నీకేం కావాలో అన్నీ ఇక్కడ ఉంటై, నీకు...” ఏదో చెప్పబోతుంటే, ఫోన్ మోగింది,
“అమ్మ నీకు ఫోన్... “ అని అణు పెద్దగా చెప్పింది హాల్లోన్చె,
“చిన్నా నువ్వు అన్ని చూస్తూ ఉండు, నేనిప్పుడే వస్తా, ఓకే...”అంటూ వడి వడిగా హాల్లోకి వెళ్ళింది.
ఇంతలో అత్త వడి వడిగా ఫోన్ తీస్కొని, తన రూమ్ లోకి వెళ్ళింది, తన రూమ్ కిచన్ పక్కనే కావటం, వాళ్ళ కిచన్ ఓపెన్ కిచన్ కావటం తో, నాకు అన్ని కనిపించినై. అత్త మొహం లో ఏదో ఆన్దొళన, తన రూమ్ లోకి వెళ్తూ, నా వైపు, నేను గమనిస్తున్నానేమో అని చూస్కుంటూ వెళ్ళింది. నా మనసుకేదో కీడు శంకించింది. మళ్లీ నేను నా వంటా వార్పూ కార్యక్రమంలో మునిగిపోయాను.

ఒక గంట సేపు నేను పూర్తిగా నా వంట కార్యక్రమములో మునిగి పోయా. బిర్యాని చాలా బాగా వచ్చింది. సువాసనలు ఘుమ ఘుమ లాడుతున్నాయి ఇల్లంతా.హాల్లో వున్న, అను వెంటనే కిచెన్ లోకి వచ్చింది,
“వావ్, బావ, వాసనలు అధిరాయి. ఎలా వండావు?”
ఇంతలో స్నేహా కూడా వచ్చింది.
“వావ్, ఏంటి ఈ వాసనలు, నాకు ఆకలి వేస్తోన్ది.” అంటూ ఇద్దరు నా పక్కన నిలబడ్డారు. ఇద్దరూ అందమయిన అమ్మాయులు, నా చెరో పక్క నిలబడి ఉంటె, నాకు ఫుల్ గా కిక్ ఇచ్చింది.స్నేహ వాడిన సెంట్* నన్ను ఉక్కిరి బిక్కిరి చేసి మూడ్ తెప్పిస్తోన్ది. ఇద్దరిని చెరో పక్క నిలబెట్టి కిచెన్ లోనే పని కానిచ్చెద్దాం అనిపించింది. కాని కంట్రోల్ చేస్కున్నా. స్నేహ ఇంకా లోపల ఏమి వేస్కొ లేదు అనుకుంటా, తన సళ్ళు ఇంకా లూజ్ గా ఊగుతూనే ఊన్నాయి. అబ్బా! రౌండ్ గా మంచి ఏపుగా పెరిగిన బంగిన పల్లి మామిడి పళ్ళ లాగా నన్ను ఊరిస్తూ ఉన్నాయి.
“అంతా రెడీ, మీదే ఆలస్యం. కానివ్వన్డి...” అంటూ వాళ్ళకి ప్లేట్లు అందించా. ఇద్దరు ఆకలి మీద ఉన్నారేమో, వాళ్ళే వడ్డించుకుని స్పూన్ తొ కొంచం నోట్లో వేస్కున్నారు.
“అబ్బా ఏముంది బావ, సూపర్ గా వన్డావ్ బిర్యానీ, ఇదిగో నువ్వు టేస్ట్ చెయ్యి..” అంటూ స్పూన్తో నాకు పెట్టింది అను. తాను తిన్న స్పూన్ తో నాకు పెట్టింది, అప్పుడే తన ఎంగిలితో తడిచిన స్పూన్ని, నేను వెంటనే నా నోట్లో పెట్టుకున్న, బిర్యానీ సన్గతేమొ గాని, నాకు తన పెదాలనని జుర్రుకున్నట్లె ఉంది.
“థ్యాంక్ గాడ్, బానే వచ్చింది..” అని నేను అన్న. అను తన స్పూన్ వెనక్కు తీస్కొని మళ్లీ తినడం మొదలు పెట్టిన్ది.
“బిర్యానీ, అధిరిన్ది చిన్నా.. నిజంగా నువ్వు మంచి చెఫ్ అవ్వుతావ్, ఆ బ్యాంక్ జాబ్ వదిలేసి ఓ మంచి రెస్టోరెంట్ పెట్టుకో బాగా సంపాదిస్తావ్..”అని కాంప్లిమెంట్ ఇచ్చింది స్నేహ, తన అందమయిన నవ్వుతో.
“ఓ పని చేయి, నువ్వే ఓ రెస్టోరెంట్ పెట్టు, అన్దులో నేను చెఫ్ అవ్వుతా..” అని నేను కౌంటర్ ఇచ్చా.
“హ్మ్.. ఇప్పుడు నిన్ను చెఫ్ చేయడానికి నేను రెస్టోరెంట్ పెట్టలేనులె..” అంటూ హాల్లోకి వెళ్లిపోయింది, పోతూ పోతూ ఇంకొంచెం పెట్టుకున్ది ప్లేట్లో. అను కూడా తన అక్కని ఫాలొ అయ్యింది. ఇద్దరు సోఫా లో కూర్చున్నారు, నేను కూడా ఓ ప్లేట్లో బిర్యానీ పెట్టుకుని, హాల్లోకి వెళ్ళా. సోఫాలో ప్లేస్ లేక పోవటం వల్ల, నేను ఇందాక స్నేహ కూర్చున్న ప్లేస్ లో కూర్చున్న. అందరం బిర్యానీ ఎంజాయ్ చేస్తున్నాం, అత్తేమో ఇంకా రాలేదు.
“ఏంటి అత్త ఇంకా ఫోన్ మాట్లాదుతున్దా..” అని నేను అడిగా.
“ఆ అవుననుకున్టా.. “ అని స్నేహ చెప్పింది, అను మాత్రం తన బిర్యానీ ని బాగా ఎంజాయ్ చేస్తూ తింటుంది. బిర్యానీ బాగా వచ్చింది, కానీ చాలా స్పైసీ గా వచ్చింది, అందుకే అందరం తెగ మన్చినీళ్ళు తాగుతున్నాం, నేను వాటర్ బాటల్ లో నీళ్ళు తాగినపుడు కొద్దిగా నీళ్ళు దొర్లాయి, నేను వెంటనే తుడుచుకోవడానికి, అటు ఇటు చూస్తే, పక్కనే టేబల్ మీద ఒక టిష్యూ కనిపించింది, వెంటనే నేను ఆలోచించకుండా తీస్కోని తుడుచుకున్నా, మొహం దగ్గరకు పెట్టుకోగానే, అదో రకమైన వాసన, ఎంటా అని చూస్తే పచ్చి పాల వాసన, ఎక్కడిది ఇది అని నేను ఆలోచిన్చె లోపె, టక్కున గుర్తుకు వచ్చింది, ఇందాక స్నేహ తన సన్నులు తుడుచుకున్న టిష్యూ పేపర్ ఇదేనా? నాకు సర్ర్ మని బ్లడ్, నడుము క్రింది భాగం లోకి పాకింది. నా అండరర్*వేర్ లో చిన్న అలజడి, జర్క్ లాంటిది వచ్చింది. అవునో కాదో చిన్న డౌట్ వచ్చింది, వెంటనే నేను ముక్కు దగ్గరిగా పెట్టుకుని గట్టిగా పీల్చ, మరింతగా పచ్చి పాల వాసన నా ఊపిరితిత్తులని నింపేసింది. రెండో సారి అలా పీల్చినపుడు ఆ వాసన బాగుంది, ఇంకా ఇంకా పీల్చాలనిపిస్తుంది. నేను సైలెంట్ గా దాన్ని నా జేబిలొ పెట్టుకునేసి, ఏమీ తెలినట్లు మళ్లీ టీవీ వైపు చూడటం మొదలు పెట్టా. కానీ నా మనసు మనసులో లేదు. కొద్దిగా చూపు తిప్పి స్నేహ వైపు మరల్చా, తాను సైలెంట్ గా బిర్యానీ తింటుంది కిందకు చూస్తూ, అబ్బా ఎమున్నై దాని పెదవులు, వాటిని గట్టిగ నా పెదవులతో సీల్ చేసెయ్యాలి, లోపల ఇంకా ఏమీ వేస్కోలెదనుకుంటా, అను ఏదో జోక్ చెప్తే, తాను నవ్వుతోన్ది, అలా నవ్వి నపుడు తన సళ్ళు కూడా బరువుగా పైకి కిందకి ఎగురుతూ ఉన్నై. నా గుండె ఒక్క సారి కొట్టుకోవటం ఆగి, మళ్లీ కొట్టుకున్ది. ఎప్పుడెప్పుడు వాటిని, వాటి లో ఉన్న పచ్చి పాలని జుర్రు కుంటానా అని నా మనసు తెగ ఆరాటం పడిపోయింది. తగిన సమయం రావాలీలే అని నాకు నేనే సర్ది చెప్పుకున్న.
“బిర్యానీ సూపర్ బావ.. నువ్వు బాగా వండావ్..”అని అను కాంప్లిమెంట్ ఇచ్చింది.
“థ్యాంక్ యూ అను డియర్.. నాకు బిర్యానీ నే కాదు, ఇంకా చాలా వచ్చు, కావాలంటే నీకు నేర్పిస్తా, నేర్చుకుంటావా?” అని డబుల్ మీనింగ్ తో అన్న.
“అబ్బో.. నీకు ఇంకా ఎమేమి వచ్చు?” అని స్నేహ కళ్ళు ఎగరేస్తూ అనింది, దానికి కొంచం అర్థం అయ్యింది అనుకుంటా.
“నీకేమ్ కావాలో అడుగు, నాకు వచ్చో రాదో చెప్తా..” కౌంటర్ ఇచ్చ..
ఇప్పుడు పూర్తిగా అర్థం అయ్యింది దానికి, వెంటనే సన్నగా నవ్వి సైలెంట్ అయిపోయింది. నేను కూడా సైలెంట్ అయిపోయ. ఇంకేం మాట్లాడకుండా కిచెన్ లో కి వెళ్లారిద్దరు, ప్లేట్స్ కడిగి, వాళ్ళ రూమ్స్ లోకి వెళ్తూ,
“గుడ్ నైట్..” చెప్పారిద్దరు. నేను కూడా “గుడ్ నైట్.. “ చెప్పి సొఫాలోనె అలా కూలబడ్డా. అత్త ఇంకా రాలేదు, నాకేమో అత్తని చూసి వెళ్దామని, ఏమైన ప్రోబ్లెమా లేక ఇన్కేమన్నా నా? ఇలా ఆలోచిస్తూ ఉంటే, సడ్డన్గా గా, టిష్యూ పేపర్ గుర్తుకు వచ్చింది, వెంటనే జాబు లోంచి తీసి, మెల్లగా ఓపెన్ చెయ్యటం మొదలుపెట్టా, కొద్దిగా వీడినా తర్వాత, తెల్లగా ఏదో అంటింది. పచ్చి పాలు అనుకుంటా, వెంటనే తల ఎత్తి చూశా, ఎవరు లేరు హాల్ లో, మళ్లీ ఒకసారి దాని వాసన చూసి, కొద్దిగా నాలుక చివారతో నాకీ చూశా, టేస్ట్ ఏమీ లేదు, చప్పగా ఉంది, అయిన ఇలా చెయ్యటం థ్రిల్లింగ్ గా అనిపించింది.ఇంకొంచం అలాగే నాకీ, పక్కన పెట్టేసా. నాకు ఇవన్ని చేసిన తర్వాత, నా మిసైల్ బాగా లేచి పోయింది. ఇక దాన్ని కంట్రోల్ చెయ్యటం నా వల్ల కాదు అనుకుంటూ, నా రూమ్ లోకి పరుగెత్తా. వెంటనే బాత్*రూమ్ లోకి వెళ్ళి, జీప్ తీస, నిటారుగా లేచి ఉంది, వెంటనే నా చేతికి పని చెప్పా, కాసేపు అలానే కళ్ళు మూస్కోని, స్నేహాని, దాని చెల్లి అను ని మార్చి మార్చి చేశా. ఈసారి నాకు ఇంతకు ముందు కంటే త్వరగా అయ్యింది, నా లోడ్ చూసి నాకె ఆశ్చర్యం వేసిన్ది, ఎప్పుడు ఇంతగా కార్చలా.. ఇవ్వాళన్తా నాకు జరిగిన అనుభవాలతో, పిచ్చెత్తిపోయా. ఎలాగైనా స్నేహ తో రొమ్యాన్స్ చెయ్యాలి అని మనసులో ధృడంగా అనుకున్నా, ఇంకా కడిగేసుకుని బయటకు వచ్చి బాల్కనీలో నిలబడ్డ. చుట్టూ చీకటి, అక్కడెక్కడో స్ట్రీట్ లైట్ వెలుగుతుంది, మనుష్య సంచారం లేదు అస్సలు, సముద్రపు హోరు మాత్రం వినిపిస్తుంది బాగా. మంచి క్లైమేట్, ఎంజాయ్ చేస్తూ అలాగే నిలబడ్డ.

నేను అత్త వాళ్ళ దగ్గరకు వచ్చి చాల రోజులు అయ్యింది. ఈ మధ్యలో వాళ్ళందరూ నాకు దగ్గరయ్యారు ఒఖ్ఖ స్నేహ తప్ప. అది అసలే మామూలుగానే కోపిష్టి, ఇంక నేనంటె ఇంకా కోపం దానికి. అయినా అత్త ఉన్నంతసేపు నన్ను ఏమి అనదు.ఒక వేళ అత్త లేకపోతే నన్ను ఇండైరెక్ట్~గా నన్ను ఏదో ఒకటి అంటూ ఉంటుంది. నేను ఇవన్ని ఏమి పట్టించుకోను. అను చాలా దగ్గర అయ్యింది నాకు. ఇద్దరి భావాలు ఒక్కటే. అనుని నేను వాళ్ళ కాలేజ్ దగ్గరకు కూడా వదిలిపెట్టే వాడిని. తన స్నెహితులు అందరు నాకు పరిచయం అయ్యారు. ఎన్నో సార్లు నేను అను దగ్గర నా మనసులో ఉన్న మాట చెబుదామని అనుకున్నా, కాని సమయం సందర్భం లేకుండా చెబితే అసలుకే మోసం వస్తుందేమో అనేసి నేను మిన్నకుండిపోయా. ఒక మంచి రోజు చూసి వెంటనే వెళ్ళి చెప్పేస్తా. ఇలా నా జీవితం లొ రక రకాలయిన మలుపులు వస్తున్నాయి. ఈ మధ్యలో నాకు రోజూ, అత్త వాళ్ళింటి దగ్గర ఉన్న బీచ్~కి వెళ్ళటం అలవాటు అయ్యింది. సాయంత్రాలు అలా బీచ్ దగ్గర గడపటం నా మనసుకి చాల నచ్చిన విషయం. ఏది మిస్ అయినా సాయంత్రాలు బీచ్ మాత్రం మిస్ అవ్వను. ఇదిలా ఉండగా నా మనసులో ఉన్న కోరికలు రోజు రోజుకి పగ్గాల్లేని గుఱ్ఱాల్లా పరుగులు పెడుతూనే ఉన్నాయి. అవకాశం కోసం చూస్తున్నా. ఒక రోజు ఆ అవకాశం రానే వచ్చింది.
ఆ రోజు పొద్దున్నే అత్త నా రూంకి వచ్చింది. అప్పుడె నేను స్నానం చేసి ఫ్రషప్ అవుతున్నా. పెద్ద రాచకార్యాలు ఏమి లేకున్న, అనుని కాలేజ్ దగ్గర విడవటం మాత్రం ఓ పనిగా పెట్టుకున్నా. ఎవరూ చెప్పలేదు నాకు, నాకె అను దగ్గర కొంచెం చనువు పెరుగుతునదని పధకం వేశా.
"చిన్నా, రెడీ అవుతున్నావా?"
"అవునత్తా..." అంటూ తల తుడుచుకుంటున్నా త్వర త్వరగా. అత్త నైటీలో ఉంది.
"ఇటివ్వరా, నేను తుడుస్తా.."అంటూ చొరవగా నా దగ్గర టవల్ తీస్కుని తుడవటం మొదలు పెట్టింది.
"ఇలా మంచం మీద కూర్చోరా, బాగ ఎత్తు ఎదిగావ్, నాకు నీ తల అందటం లేదు.."
నేను బెడ్ మీద కూర్చున్న, అత్త నా ముందరికి వచ్చి తల మీద టవల్ పెట్టి తుడవటం మొదలు పెట్టింది.. కొంచం గట్టిగానే చేస్తుంది. అలా చేస్తున్నప్పుదు, తను లోపల బ్రా వేస్కోలేదేమో, తన బోండాల్లాంటి సళ్ళు కదలటం మొదలు పెట్టాయి.కింద నాకు లేచి పోతుంది.అసలే టవల్ కట్టుకుని ఉన్నా, తను నా తల తుడవటంలో నిమగ్నం అయిపోయింది పూర్తిగా,
"అత్తా, ఇంకా చాలులే, నేను తుడుచుకుంటానులే.."
"అబ్బ నువ్వు ఉండరా, చూడు జుట్టు ఎల తడిగా ఉందో.. నేను బాగ తుడుస్తాను, చిన్నప్పుడు నీకు నేనేగా రోజూ స్నానం చెయించిందీ..."
"అవునా, అత్తా అత్తా నాకు మళ్ళి అలా స్నానం చేయించవా??"
"ఛీ పాడు పిల్లోడా, సిగ్గు లేదూ.. ఇంత పెద్దా వాడివి అయ్యావు, నీకు స్నానం చెయ్యటం రాదా ఏం?" అంటూ సిగ్గులొలకబోస్తూ నా బుగ్గ మీద పొడిచింది..
అల చేస్తుందని నేను అస్సలు అనుకోలేదు..ఇప్పుడు అత్త నా తల అడ్డంగా తుడుస్తుంది..దానికి లయబద్దంగా తన సళ్ళు, బాగ పండిన మామిడి కాయల్లాగా, అటూ ఇటూ ఊగుతున్నాయి. అడ్డంగా తుడిచినపుడు రెండు కొండలు ఒకదానితొ మరోకటి ఢీకొంటున్నాయి..అత్త నా రెండు కాళ్ళ మధ్యలో నిలబడి నా తల తుడుస్తుంది.. నాకయితే, తనని అలాగే నా రెండు కాళ్ళ మధ్యలో బిగించి ఆ రెండు సళ్ళని గట్టిగా పిసికెయ్యాలని ఉంది. ఎంతో ప్రాక్టీస్ ఉంటే కాని ఇలాంటి సందర్భంలో మనసుని అదుపులో పెట్టుకోవటం సాధ్యం కాదు. నా టవల్లొ మా వాడు రెచ్చిపోతున్నాడు, అసలే నా దగ్గరిగా ఉంది, దాదాపు తన సళ్ళు నా మొహానికి తగులుతున్నాయి.. వాటిని అలానే రెండు చేతులతో పట్టుకుని, చీకిపారెయ్యాలీ అని నా మనసు ఒకటే పోరు. ఎలాగోలా తప్పించుకోవాలి, లేకపోతే అత్త దగ్గర చెడ్డ పేరు వస్తుందని..
"ఇంక చాల్లే అత్తా, టైం అవుతుంది, అను వేట్ చేస్తుంటుంది కింద.." అంటూ తన చెతులలొ ఉన్న టవల్ని నా చేతులలోకి తీస్కున్న. ఒడుపుగా తన చేతులని పట్టుకుని, ఆ మెత్తదనాన్ని ఆశ్వాదించిమరీ చేతుల్లోకి తీస్కున్నా, అత్త ఇవేమి పట్టనట్టు,
"సరే రా, కిందకు రా టిఫిన్ పెడ్తా, నాకూ చాలా పని ఉంది.." అంటూ తన వయ్యరాల నడుముని ఊపుకుంటూ, బాగ ఏపుగా పెరిగిన పిరుదులని లయబద్దంగా ఊపుకుంటూ వెళ్ళిపోయింది.
"స్స్.. అబ్బా.. అత్తా ఏమున్నావే,నిన్ను ఎలాగైనా ఒక్కసారైనా సరే దెంగాలి, ఆ గుద్ద ఊపుడులు, నడుము వొంపులు రోజూ నాకు పిచ్చెకిస్తున్నాయి. ఇంక అనవసరంగా లేట్ చెయ్యటం వ్రుధా.." అని గట్టిగా నిర్నయించుకున్నా మనసులో. నా చెయ్యి ఆటోమేటిగ్గా నా దండం మీదకు పోయింది. అత్తను పట్టుకున్న చేతులతో నా మొడ్డ కొట్టుకోవటం నాకు భలే నచ్చింది. వడి వడిగా రెడీ అయ్యి కిందకు వెళ్ళా..
కిద అను రెడీగా ఉంది, నాకోసం వేట్ చేస్తూ ఉంది, ఈరోజు యెల్లో కలర్ చుడీదార్ వేస్కుంది, అసలే టైట్~గా ఉందేమో, ఒంపులు షేపులు బాగా కనపడుతున్నాయి. నన్ను చూడగానే తన చున్ని సరి చేసుకుంది, అప్పుడు నాకళ్ళు ఆటోమాటిగ్గా తన స్తనద్వయం పైన వెళ్ళాయి. ఆ రెండు కొండల్ని,ఒక్కసారయినా నా అరచేతులతో తడమాలి.
"హాయ్, గుడ్ మార్నింగ్ అను, వచ్చేస్తున్నా, టూ మినిట్స్.. అంటూ పరుగున కిచెన్ వైపు వెళ్ళా, అప్పటికే అత్త వేడి వేడిగా దోశలు పోస్తుంది, నేను గబ గబా రెండు దోశలు పెట్టుకుని, అంతే స్పీడ్~తో నోట్లోకి వెళ్ళిపోయాయి.
"ఒరేయ్, మెల్లిగా తిను, టైం ఉందిలే.."అవేమి పట్టిచ్చుకోకుండా నేను నా నోట్లోకి దోశలు కుక్కుకోని, కొంచెం మంచినీళ్ళు అలాగే తాగి, అక్కడినించి బయటపడ్డా.ఇంకా దోశలు అలానే నా నోట్లొ ఉండగా, నా బుగ్గలు ఉబ్బుగా అయ్యాయి,
"రా అను వెళ్దాం.."అంటూ బయటకు నడిచా..
అను చిన్నగా నవ్వు కుంటూ,
"చిన్నా బావ, నీ మొహం అచ్చు కోతిలాగ ఉంది ఇప్పుడు.."
"అలాగె, రా నిన్ను కూడా కోతి లాగ చేస్తా.."
"మరి నా నోట్లొ ఏం పెడతావ్..."
నా గుండె ఒక్కసారి అలా ఆగి మళ్ళీ కొట్టుకుంది, తను తెలిసే అన్నదా లేకా?
"ఏదో ఒకటి పెడతాలే, పదా.." అంటూ నేను తన స్కూటీ వైపు నడిచా..అన్నట్లు అనుకి స్కూటీ కొనిచ్చింది వాళ్ళమ్మ తన బర్త్ డే కి..
నేను బాగ హైట్ కాబట్టి, ఆ స్కూటీ నాకు చాల చిన్నదిగా ఉంటుంది. అందుకే నేను కూర్చునేప్పుడు,బాగ వెనక్కి జరిగి కూర్చుంటా, అందువల్ల వెనక కూర్చునే వాళ్ళకి పెద్దగా సీట్ ఉండదు, ఇది నాకు ప్లస్ పాయింట్ ముఖ్యంగా ఆడవాళ్ళు కూర్చుంటే.ఇవ్వాళ అను మంచి కలర్ డ్రెస్ వేస్కుంది.అసలే నాకు పొద్దున్న అత్త ఇచ్చిన కిక్ ఇంకా పూర్తిగా మనసులోంచి వెళ్ళలేదు, ఇదేమో మంచి కసక్కులా ఉంటుంది, వయసులో ఉన్నోడెవరైనా ఊరికే కూర్చుంటాడా!!వెంటనే బండి స్టార్ట్ చేసి ముందుకు దూకించా, ఆ దెబ్బకి దూరంగా కూర్చున్న అను, ఒక్కసారిగా తుళ్ళిపది, నా పైన పడింది,
"స్స్.. అబ్బా మెత్తగా తన గుబ్బలు నా వీపుకు తగిలాయి. అసలే మంచి బాడీ షేప్, ఆ రెండు గుబ్బలు ఒత్తుగా, నా వీపులో గుచ్చుకుపోయాయి.
"అబ్బా, మెల్లగ బావ, ఏంటీ ఇవ్వాళ మంచి హుషారుగా ఉన్నావ్?" అంటూ మళ్ళి ఎధావిధిగా సర్దుకుని కూర్చుంది.
"ఏం లేదు అను, నీకు లేట్ అవుతుందని?"
"పర్వాలేదులే, మెల్లగానే పోనీ.." అంటూ నా భుజాలపైన తన రెండు చేతులు వేసి, సర్దుకు కూర్చుంది.

ధైర్యే సాహసే లక్ష్మి, ఈ నానుడి కఛ్ఛితంగా నాలాంటి వాడి కోసమే పుట్టింది. ఎన్ని రోజుల నుండి నేను అనుకి ప్రపోజ్ చేసి, తన మీద నాకున్న ప్రేమ వెల్లడి చేద్దామంటే ఎదో రకంగ ఆ ప్లాన్లన్ని పాడవతూ వచ్చాయి.

"ధైర్యే సాహసే లక్ష్మి కాదు కాదు (అను)... " అని అనుకుంటూ నా బాల్కనీలో పచార్లు చేస్తూ ఉండగా, బయట గేట్ శబ్దం వచ్చింది,

"అత్తా!!" ఈ మధ్య అత్త చాల ఆందోళనల్లో ఉంటుంది. సదా ఎవ్వరితోనో ఫోన్లో మాట్లాడుతూనే ఉంటుంది.ఈ విషయం ఎలాగైనా ఇవ్వళ తేలచాలి అనుకుని, కిందకు వెళ్ళా. అప్పటికే అత్త ఇంట్లోకి వచ్చేసింది.

"హయ్, చిన్నా ఏం చెస్తున్నవ్ రా, బాగ బోర్ కొడుతుందా? అను ఇంకా రాలేదా?"
"లేదత్తా, వచ్చే టైం అయ్యింది. అత్తా, నీతో కొంచెం మాట్లాడాలి. అలా నాతో వస్తావ, బీచ్ దాక, నేను సాయంత్రాలు అలా బీచ్ వద్దకు వెళ్తుంటా.నీకు తెలుసుగా.."
"ఏంట్రా విషయం, ఎమన్నా సీరియస్సా?" అంటూ బ్రుకుటి ముడివేసింది.
"అవునత్తా, మాటర్ సెరియస్సే.."
"సరే అయితె నాకు బీచ్ కి వచ్చే టైం లేదురా, సోరీ రా, పద మేడ మీదకు పోదాం, నీకు నాకు కాఫీ తెస్తా," అంటూ ఇంట్లోకి వెళ్ళిపోయింది.
నేను సరే ఇంకేంచేస్తాం అనుకుంటూ మేడపైకి వెళ్ళా, కాసేపు అయ్యిన తర్వాత అత్త కాఫీ కప్పులతో పైకి వచ్చింది. అసలే సముద్రానికి దగ్గరగా ఉండటంతో గాలి బానె వీస్తుంది. ఆ గాలికి అత్త వేస్కున్న నైటీ తన సరీరానికి అతుక్కుపోయి తన అందాలను బహిక్రుతం అవుతున్నాఇ.
"అబ్బ ఎంత గాలిగా ఉందిరా ఇక్కడ.." అంటూ ఒక కాఫీ కప్పు నా చేతిలో పెట్టింది.
"ఊ, ఇక చెప్పర, ఎంటి నీ సమస్య?"
"నా సమస్యలేమి లేవు, నీ సమస్యలేమిటో నాకు చెప్పు.."
"నా సమస్యలా? ఎమున్నాయి,అసలు నీకు ఎందుకలా అనిపించింది?"
"నిన్ను చూస్తే ఎవరికైనా, ఎన్నో సమస్యలు ఉన్నయేమో అని అనిపిస్తుంది. మాటలు ఆపి చెప్పత్తా. నాకు కూడ చెప్పగూడదా?"
"అబ్బే అదేంలేదురా, సమస్యలంటె పెద్దగా ఏమీ లేవు. కాని.."
"కాని.."
"కాని ఒక సమస్య వచ్చిపడిందిరా. పెద్దదేమి కాదు, కాని చిన్నది కూడా కాదు.."
"అబ్బా ఈ ప్రాసలు ఆపి అసలు విషయం చెప్పత్తా.."
"నేను ఇంతకు ముందు ఒక రెస్టారెంట్ నడిపే దానిని, నీకు తెలుసు కదా,"
"ఆ తెలుసు, ఇప్పుడు అది ఎవరికో అమ్మేసి, వచ్చిన ప్రోఫిట్లొ కొంతా తీస్కుంటున్నావని, ఈ ఇల్లు కూడా అప్పుడే కట్టించావని చెప్పావ్ కూడా.." గుక్క తిప్పుకోకుండా వాళ్ళ జాతకం చెప్పినట్టు చెప్పా.
"ఆ ఇప్పుడు ఆ పేమెంట్ గురించే సమస్యంతా, అల నా దగ్గిర హోటెల్ ని తీస్కున్న వాళ్ళు, ఇప్పుడు నాకు డబ్బులు ఎగ్గొడుతున్నారు. వచ్చిన ఆదాయంలో నా వాటా డబ్బులు ఇవ్వటం లేదు. అందుకే నేను ఈమధ్య ఫోన్లో కొంచెం ఎక్కువగా మాట్లాడుతూ కనిపించిఉంటా కదూ??"
"అవునత్తా, అందుకే ఇలా నిన్ను అడగవలసి వచ్చింది. నేను ఎమన్న సహాయం చేయగలనేమో అనేన్సి.. మరి దీనికి పరిష్కారం ఏంటత్తా?"
"అసలు నేను నీకు ఇవ్వాళ అదే చెబుదామని అనుకున్నా, రేపు నేను అను పూణే వెళ్తున్నాం. అక్కడె ఉండి, సమస్యలు తీరాకా, తిరిగి వస్తాము.అప్పటిదాకా, నువ్వు ఇక్కడే ఉండాలి రా చిన్నా, స్నేహకి ఒక్కతే ఉండాలంటే భయం. తనని కూడా తీకువెల్దాం అంటే, తను రానంది. సో, ఇక నిన్ను అడగక తప్పలేదు. ఏమి అనుకోకురా, నీకు అనవసరమైన శ్రమ పెడుతున్నా."
నాకు కొంచెం బాధ వేసింది.నేను అనుకి ఎలాగైనా నా లవ్ మాటర్ చెబుదామనుకుంటే ఇలా అయ్యిందేంటి?
"అను ఎందుకత్తా, నేను నువ్వు వెల్దాం, నేను ఉంటే నీకు కూడా భరోసాగా ఉంటుంది కదా?"
"మరేం లేదురా, ఆ హోటెల్ అను పేరుమీదా తీస్కున్నా, తను ఉండాలి అన్ని సంతకాలకి."
"ఒహ్, అలాగా, మరి ఎప్పుడు ప్రయాణం?" నీరసంగా అడిగా.
"రేపు రాత్రికి."
"సరే అత్తా, ఏ విషయం నా దగ్గిర దాచనని ప్రమాణం చెయ్యి?" అంటూ చెయ్యి జాపాను.
"పిచ్చోడా, నీ దగ్గర ఎందుకు దాస్తాను రా, అంటూ నా చేతిని తన చేతిలోకి తీకుని, ముద్దు పెట్టింది. నేను తనని నా దగ్గరకు తీస్కోని, తన నుదుటి పైన ముద్దు పెట్టా, హఠాత్తుగా జరిగిన ఈపరిమాణంతో అత్తా కొద్దిగా షాక్ అయ్యినా, కదలకుండా అలాగే నిలబడింది. తనని నేను గట్టిగా వాటేసుకుని, అలాగే నిలబడ్డ.తనూ నన్ను కావలించుకుని,నా గుండెలమీద తన తల పెట్టి ఉండిపోయింది.
"అత్తా.." నా గొంతు హస్కీగా వచ్చింది
"హూ .." అత్త కూడా ఎదోలోకంలో ఉన్నట్లు అనింది
"నన్ను విడిచి మల్లి వెళ్ళిపోవుగా?"
చప్పున తల ఎత్తి నా కళ్ళలోకి చూసింది,
"పిచ్చి కన్న, నిన్ను ఇంక పోగొట్టుకోనురా, ఎమైనా. నువ్వు నా బంగారానివి. నువ్వంటే నాకెంత ఇష్టమో టైం వచ్చినప్పుడు చెప్తా, ముందు నన్ను ని బిగి కౌగిలిలోంచి బయటకు వదులు" అంటూ నవ్వింది. ఆహా, ఎంత అందమైన మొహం, ఆ అందమైన పలువరుసా, నవ్వినప్పుడు తళుక్కున మెరిసే తన పల వరుస, ఎర్రని పెదాలు, చిన్ని చుబుకం, గుండ్రని బూరెల్లాంటి బుగ్గలు, ఇంత దగ్గరిగా చూస్తుంటె మనసు ఆగలేక,
"ఉహు, నేను విడువను నిన్ను,విడిస్తే తుర్రుమని పారిపోతావ్ నన్ను విడిచి." అని చిలిపిగా అన్నా.
"నా బుజ్జి బంగారానివి కదూ,నాకు బోల్డన్ని పనులు ఉన్నయిరా, నీకు ఈ కూరంటే బాగ ఇష్టం?" అంటూ గోముగా అనినిది. నేను నా బిగి కౌగిలి ఇంకా బిగించాను, ఇప్పుడు అత్త అందాలన్ని నా పైన పడ్డట్లు అయ్యింది. తన మెత్త మెత్తని గుబ్బలు, అసలే నైటీ మీదుంది, కొంచెం గట్టిగా అదుముకున్న, అంతే, తన గుబ్బలు కువ కువ లాడుతూ,నా గుండెల్లో గుచ్చుకున్నయీ. వాటి మెత్తదనం వద్దనుకున్నా, తెలుస్తున్నది. దూది కంటే కొంచెం గట్టిగా ఉన్నాయి. నేను బాగ పొడవుగా ఉన్నందున కొంచెం చూపు మరల్చితే, తన స్తన ద్వయం తెల్లగ, పాల నురగ లాంటి కలర్లో మెరిసిపోతున్నాయి. పెద్దగా లేవు, చిన్నగా లేవు, కరెక్టుగా అరచేతిలో సరిపోయెటంతగా ఉన్నాయి, బాగ కండ పట్టి, సరైన నొక్కుడు లేక, నిలబడి ఉన్నాయి. వాడకం తక్కువే అనుకోవాలి.
"నేను నిన్ను వదల బొమ్మాళి, వదలా.." అంటూ మరింతగా పట్టు బిగించేసా. అసలు ఇంత ధైర్యం ఎలా వచ్చింది ఇవ్వాళ? పొద్దున్నే లేచి ఎవరి మొహం చూసానో, నా పంట పండింది. ఈ వూపులో మరింతగ పట్టు బిగించేసరికి అత్తకి ఇంక కాలేదు,
"ఒరేయ్, చిన్నా, కొంచెం మెత్తగా రా, నా నడుము విరిగేటట్టు ఉందిరా, సరే నువ్వు కిందకు రా, నేను ఎదైనా చేసి పెడ్తా.." అంటూ నా పట్టు నుండి తప్పిచ్చుకుని, కాఫి కప్పులు తీస్కుని కిందకు వెళ్ళింది.వెళ్తూ వెళ్తూ నన్ను చూసి నవ్వుకుంటూ వెళ్ళింది. నేను అలాగే మేడ పైనుండి ఆకాశంలో సాయం సంధ్యని చూస్తూ నిలబడి పోయా.
నేను అత్తని అంతగా నొక్కి నొక్కి పట్టుకున్నప్పుడు అత్త ఎందుకు అలాగే ఉండిపోయింది? తను కొంచెం కూడా వద్దు అనలేదు, ఇంకా నా గుండెలమీద అలాగే ఉండిపోయింది కాసేపు. అత్తకు తోడెవరూ లేకపోయెటప్పటికి, ఓంటరితనం వల్ల,ఒక తోడు కావాలనిపించి ఉంటుంది.నేను కొంచెం స్వాంతన మాటలు చెప్పటం వల్ల, తను మానసికంగా సేదతీరింది అనుకుంటా. అయినా చివర్లో అలా నన్ను చూసి నవ్వటంలో అర్ధమేమిటి?  

అత్త అలా ఎందుకు నవ్వింది అని నేను తెగ ఆలోచిస్తూ, కిందకు వెళ్ళా అత్త ఏదో పనిలో ఉందనుకుంటా,
"బావ.." వెనకనిండి అను గట్టిగా అంది. నేను గిరుక్కున వెన్నక్కు చూసి,
"హయ్, అను ఇప్పుడేనా రావటం. అబ్బ నాకు ఎంత బోర్ కొడుతోందో,నీకోసమే చూస్తున్నా."
"అవునా, సరే అయితే పద ఎక్కడికైనా వెళ్దాం."
"నేను ఇప్పుడే అలా బీచ్ దగ్గరకి వెళ్దాం అనుకున్న,నీకు అభ్యంతరం లేకపోతే నాతో వస్తావ?"
కిచెన్ లోంచి అత్త,
"వెళ్ళమ్మ, వాడు పాపం ఇంట్లో ఉండి ఉండి బోర్ కొడుతోంది అన్నాడు నాతో కూడా,కాని నేను రాలేకపోయా, అన్నట్లు అను రేపు మనం పూణే వెళ్తున్నాం."
"మనిద్దరమే నా మమ్మి?"
"అవును, ఒక పని ఉంది, చాల ఇంపార్టెంట్.."
"ఎన్ని రోజులు అవుతుంది? నాకు మళ్ళి ఒక వారంలో ఎగ్జాంస్ ఉన్నయి.."
"ఓన్లీ టూ డేస్ బేబీ.. అక్కడకు వెళ్ళాక కాని తెలీదు ఏ విషయమునూ."
"సరే మమ్మి, నేను బావ అలా బీచ్ దగ్గరకు వెళ్తున్నాం.."

అత్త వాళ్ళింటికి దగ్గరగానే ఒక బీచ్ ఉంది. అది పూర్తిగా ప్రైవేట్ బీచ్, వీళ్ళు మాత్రమే అక్కడకి పోగలరు. చుట్టూ కొండలు,బీచ్ దగ్గర పెద్ద పెద్ద రాళ్ళు ఉండటం వల్ల, అది పూర్తిగా ఒక మూలకు విసిరివేయబడ్డదిగా కనబడుతుంటుంది. రాళ్ళు ఉండటం వల్ల, దాదాపు చేపలు పట్టే వాళ్ళు బీచ్ దగ్గరకు అస్సలు రారు. నిజంగా అది ఒక ఫైవ్ స్టార్ హోటెల్ బీచ్ లాగ ఉంది. ఇద్దరం అలా నడుచుకుంటూ వెళ్తున్నాం, రాళ్ళు రప్పలు వెళ్ళే దారి నిండుగా ఉన్నయి. వాటిని తప్పించుకుంటూ ఇద్దరం కలసి వెళ్తున్నాం.దగ్గరకు వెళ్ళే కొద్ది సముద్రపు హోరు పెరిగింది,అలల సవ్వడి వినసొంపుగా ఆగి ఆగి వస్తున్నది.
"సముద్రపు ఒడ్డున సూర్యాస్తమయం బాగుంటుంది కదా.."
"అవును అను,నాకు అందుకే నేను రోజూ ఇక్కడకు వస్తున్నాను.మనసుకేదో బాగుంటుంది. ఇక్కడ చాలా రాళ్ళు ఉన్నాయి, నాకో ప్లేస్ తెలుసు రా అక్కడకు వెళ్దాం"
"నాకు తెలీని ప్రదేశమా? చిన్నపటినిండి ఇక్కడే పెరిగాను బాబు, సరే పదా చూద్దాం." అంటూ నన్ను అనుసరించింది.నేను సూటిగా, రాళ్ళ వైపు నడక మొదలు పెట్టా, కొత్తగా ఎవరైనా ఆ రాళ్ళు చూస్తే, వెనుక ఏముండదులే అని అనుకుంటారు, నేనూ అలాగే అనుకున్న, ఒకరోజు బోర్ కొట్టి ప్రయత్నించి చూసా, అద్భుతమైన ద్రుశ్యం కనబడింది. ఆ రాళ్ళు ఎక్కి అవతలకు పోతే, ఒక చిన్న ప్రైవేట్ బీచ్ లాగ కనిపించింది. అంటే ఉన్న బీచ్ లోనే కొద్ది దూరంలో, రాళ్ళ మధ్యగా మరో బీచ్ లాగ సహజంగా ఏర్పడింది. వాటి మధ్యలో కూర్చోంటే మనల్ని ఎవరూ చూడలేరు, పైగా పిచ్చ ప్రైవసి, మనం ఏం చేసినా ఎవ్వరకి తెలియదు. ఆ ద్రుశ్యం చూసిన అను నోరు తెరిచింది,
"హా, బావా..ఏంటిది..నిజంగానే మన బీచేనా కలా? అస్సలు ఎప్పుడూ ఇలాంటిది ఒకటి ఉందని మాకు తెలీదు. అద్భుతంగా ఉంది." అంటూ ఆ రాళ్ళ మధ్యలోంచి వడి వడిగా కిందకు దిగింది.
"జాగ్రత్త అను, రాళ్ళు ఉన్నాయి. పడతావ్." అంటూ నేనూ కిందకు దిగా.కిందకు దిగ గానే, అను రెండు చేతులు గాల్లోకి పెట్టి,పక్షిలాగా పరిగెత్తింది సముద్రం వైపు.
"వావ్, సూపర్ బావ, నాకు ఈ ప్లేస్ చాలా బాగ నచ్చింది.ఇన్నాళ్ళు ఎందుకు చెప్పలేదు నాకు, నేను ఎప్పుడో వచ్చేదానిని కదా? సింప్లీ సూపర్బ్.." అంటూ అలలతో ఆడుకోవటం మొదలు పెట్టింది. నేను కూడా తన వెనకే వెళ్ళా,
"నేను ఎప్పుడూ అడుగుతూనే ఉన్నా,కానీ ఎవ్వరూ నా మాటా పట్టించుకోలేదు. పైగా ఈ ప్రదేసం ఇలా ఉందని చెప్పినా, ఎవారూ నమ్మరు కదా.."
"అవును బావ, నువ్వు చెప్పిఉంటె ఎవ్వరమూ నమ్మి ఉండే వారమే కాదు.కాని ఇప్పుడు నేను నమ్ముతున్నా, ఐ లవ్ దిస్ ప్లేస్." అంటూ నీళ్ళల్లో ఎగిరి గంతు వేసింది. ఇంతలో మరో అల రావటంతో పట్టుతప్పి నీళ్ళల్లో పూర్తిగా మునిగి పోయింది.నేను కంగారుగా, తనని ఓడిసి పట్టుకున్నా, తను నన్ను బలంగా పట్టుకోవటం వల్ల,నేను కూడా పట్టుతప్పి నీళ్ళల్లో పడిపోయా, ఇది చూసి అను కిల కిలా నవ్వింది.ఇద్దరం ఒకరి మీద ఒకరం పడుతూ,లేస్తూ అలల తాకిడికి కాళ్ళకింద ఇసుక నీటి ఎద్దడికి జర్రున జారి పోయి గుంటగా ఏర్పడుతుంటే,ఒక గుంట లోంచి ఇంకో గుంటలోకి ఎగురుతూ,తుళ్ళిపడుతూ ఆడుకునంటున్నాం. ఇవాళ అను పలుచని రెడ్ కలర్ టీ-షర్ట్ వేస్కుంది,కింద జీన్స్ వేస్కుని, కాళ్ళకు చెప్పులు వేస్కుంది. ఇద్దరం చెప్పులు విడిచి,నీళ్ళల్లోకి దిగాం. బట్టలు పూర్తిగా తడవటం వల్ల, తన పాలిండ్ల షేప్,బ్రా లైనింగ్ తో సహా కనపడుతుంది. తను ఎగురుతున్నప్పుడు అవి మరింతగా లయబద్దంగా ఎగురుతూ, నన్ను వివసుడిని చేస్తున్నాయి. ఇంకా ఎవరి చేతులు పడలేదేమో గత్తిగా మంచి కండపట్టి ఉన్నాయి, తను ఎగిరినప్పుడల్లా అవికూడా పైకి కిందకి ఎగురుతూ తమ ఉనికిని ప్రస్పుటంగా తెలియబరుస్తున్నాయి. లోతైన బొడ్డు, సన్నని నడుము, వాళ్ళ అమ్మలాగ పెద్ద పెద్ద పిరుదులు, మంచి పళ్ళ దుకాణంలాగ ఉంది పిల్ల. ఇంక నేను ఆపుకోలేక పోయా, ఒక వీక్ మూమెంట్ లో వెనగ్గా వెళ్ళి గట్టిగా వాటేసుకున్నా.అంతే ఒక్క క్షణం అంతా నిస్సబ్దంగా మారి పోయింది. అప్పుడుదాకా చిన్నపిల్లలాగ ఎగురుతూ గోల గోల చేస్తూ ఉన్న పిల్ల అలాగే బొమ్మ లాగా నిలబడిపోయింది.నేను అలాగే తనని గట్టిగా పట్టుకుని ఉన్నా ఏం చేస్తుందో అని,తను ఏమీ చేయలేక అలాగే నిలబడి పోయింది.అసలే ఇద్దరివి తడిచిన బట్టలు,మెల్లగ అగ్గి రాచుకుంది. నా చేతులని మెల్లగా పైకి తీసుకువచ్చా. మెల్లిగా సుతారంగా,తన గుబ్బలపైన వేలితో రాశా.తన శరీరంలొ సన్నని ఒణుకు మొదలయింది.
"ఒద్దు బావా.."చివర్లో మాటలు గాల్లో కలిసి పోయాయి. తను భారంగా శ్వాస తీస్కుంటుంది.నా పైన పూర్తిగా వాలిపోయింది.ఇప్పుడు నా రెండు అరచేతులతో తన కండపట్టిన రెండు గుబ్బల్ని తీస్కుని, మెత్తగ వాటిని మసాజ్ చేస్తున్నట్లుగా చిన్నగా వత్తా.
"స్స్.. అబ్బా..బావా.."అంటూ తన కుడి చేయి వెనక్కు పెట్టి నా తల వెనుగ్గా జుట్టు పట్టుకుంది, రెడో చేతిని నా చేతుల మీద పెట్టి తన గుండెలకేసి వత్తుకుంది.కాళ్ళు రెండూ జరిపి నాకు దగ్గరగ జరిగింది వెనక్కు, అప్పుడు తన జఘన భాగం పూర్తిగా నా ముందు భాగానికి అతుక్కుపోయింది.మెల్లిగా నా నడుముని ముందుకు తోసా,నాది లేచి పోయి చాల సేపు అయ్యింది.నా నడుముని తన సీట్ కి ఆనించి రుద్దుతున్నా మెల్లిగా.తనలో కూడా చలనం మొదలయ్యింది. తన రెండు చేతునలతో నా మొహాన్ని తన వైపుకు తిప్పుకుంది,అప్పటికే తన స్తనానలను పూర్తిగా నా స్వాధీనంలోకి తెచ్చుకున్న, ఇప్పుడు బలంగా పిసుకుతూ, ఒక చెయ్యి టీ-షర్ట్ లోపలికి పంపి,బ్రా లోపల భద్రంగా ఉన్న కుడి సన్నుని పట్టుకున్నా, అప్పటికే తను ఫుల్ మూడ్లోకి వచ్చేసింది. తన ముచికలు నిఠారుగా ఉన్నాయి,మంచి రసప్ట్టులో ఉంది పిల్ల, నా మొహాన్ని తన వైపు తిప్పుకుని, తన వెచ్చని పెదాలతో నా పెదాలు మూసేసింది.నేను వెంటనే అందుకుని, తన పెదవులని చీకటం మొదలుపెట్టా. కిందపెదవిని చీకుతూ, రెండు చేతులతో తన రెండు గుబ్బలని వత్తుతూ, ఇంకా వేడి రాజేస్తున్నా. తను పూర్తిగా నా ఆధీనంలోకి వచ్చింది.నా వైపు తిరిగి, నా కళ్ళలోకి చూసింది సూటిగా, తన కళ్ళల్లో ఏదో చెయ్యాలనే కోరిక బలంగా కనబడుతుంది.
"ఐ లవ్ యూ అను.." అంటూ మళ్ళీ తన పెదవులను అందుకున్నా, తను ఈ లోకంలోలేదు, తమకములో నన్ను గట్టిగా వాటేసుకుంది, తన ముద్దులతో నా మొహాన్ని తడిపేసింది.
"ఐ లవ్ యూ టూ బావ..ఐ రియల్లీ లవ్ యూ, నిన్ను మొదటిసారి చూసినప్పుడే నేను లవ్ చేసాను, నన్ను తాకిన మొదటి వాడివి నువ్వే, ఐ లవ్ యూ.." అంటూ ఆవేసంగా ముద్దులు ఇవ్వడం మొదలు పెట్టింది.తన మాటలకు నాకు పిచ్చ సంతోషం వేసింది.ఇక రెచ్చిపోయా, తనని అలాగే ఇసుకలో పడేసి, తన మీద పడుకున్న, లింక్ తెగిపోకుండా తన పెదవులని జుర్రుకుంటూనే ఉన్న, తను కూడా పోటా పోటీగా ఎదురు ముద్దులు ఇస్తూనే ఉంది. ఒక చేత్తో తన సళ్ళు పిసుకుతూ, రెండొ చేతిని తన జీన్స్ లోపలకు పంపా, ముందు తన పాంటీ తగిలింది, మెల్లిగా నా అరచేయిని లోపలికి జరిపా,కొంచెం దూరం పోయి కిందకు జరగటం మొదలుపెట్టింది, అక్కడ తగిలింది తన మదనమందిరం, నున్నగా షేవ్ చేసుంది, అసలే తడిచిపొయిన బట్టలు, గరుకుగా షేప్ తగిలింది, తన పూ పెదాలని తడిమా, తను గిల గిలా కొట్టుకుంది ఆవేశంలో.
"బావా.." అంటూ తన చేతిని నా చేతిపై పెట్టి తన పూకు కేసి వత్తుకుంది.కాళ్ళు రెండూ యెడం చేసింది, పిల్ల మంచి మూడ్లో ఉంది, నా చూపుడు వేలుని కొద్దిగా, పాంటీ పైనుండే లోపలికి వత్తా,
"ఆహ్..బావా..అలానే చేయ్యి,నాకేదో అవుతుంది.." తను తమకంలో మెదని వెన్నక్కు సాగదీసింది, నేను ఒకచేత్తొ తన సళ్ళు పని పడుతున్న, రెండొ చేత్తో తన పువ్వుని గెలుకుతున్న, నా రెండువేల్లు ఇప్పుడు లోపల పెట్టి లోపలికి బయటకి ఆడిస్తున్నా,
"బావ, బావ.." అంటూ నా మొహాన్ని తన సళ్ళమధ్యలో ఒత్తుకుంది, ఇంకా ఫాస్ట్ గా నా చేతిని ఆడిస్తున్నా.తన శరీరం వణికిపోతుంది.ఎదురొత్తులు ఇస్తుంది,నాకూ లోపల టైట్ గా అయ్యింది, ఇంక లోపల ఉంచుకోవటం నా వల్ల కాలేదు, చేస్తున్న పనిని ఆపి, గబ గబా నా పాంట్ ఇప్పడం మొదలు పెట్టా, తను ఇంకా ఆ మైకంలోనే ఉంది,
"ఆపకు బావా, నన్నేదో చెయ్యి ఇవ్వాళ..." అంటూ తన నడుముని పై పైకి ఎత్తుతుంది.నేను పాంట్ ఇప్పడం చూసి, పైకి లేచింది, తనే నా పాంట్ ఇప్పి, అండర్ వేర్*తో సహ కిందకు లాగేసింది, అప్పటికే మొత్తంగా లేచిపోయిన నా మొడ్డ సూటిగా తన మొహం దగ్గరకు వచ్చింది, స్ప్రింగ్*యాక్షన్ లాగా కొచెం పైకి కిందకి ఊగింది. నాది అసలే బారు మొడ్డ,అది చూసిన అను తన పెదవులని తడి చేసుకుంది, కింది పెదవిని పళ్ళతో కొరికి, నా దాన్ని తన గుప్పిటలో పట్టుకుని నా వైపు చూసింది, తన మొహం లో చిలిపితనం కూడుకున్న నవ్వు ఒకటి మెరిసింది, నేను ఇక ఆగలేక పోయా, తన ఎర్రని పెదాలు నన్ను వివశుడిని చేస్తున్నాయి. ఒక చేత్తో తన తలని నా మొడ్డ దగ్గరకు మెల్లగ లాగ,నేను ఎమనుకుంటున్ననో తనకి అర్ధం అయ్యింది, నా ఆరు అంగుళాల మొడ్డని ముద్దు పెట్టుకుంది, పై చర్మం వెన్నక్కు లాగి చప్పున నోట్లో పెట్టుకుంది,
"స్స్ అబ్బా అనూ.. అలాగే చీకవే నీ బావ మొడ్డని.." అంటూ నా నడుముని ముందుకు వెన్నుక్కు ఆటోమాటిగ్గా ఊపడం మొదలు పెట్టా. తను తన తలని ముందుకు వెనక్కు ఆడిస్తూ ఐస్*ఫ్రూట్ ని చీకినట్లు చీకుతోంది.చేతులని లయబద్దంగా, నా మొడ్డ మీద ముందుకు వెన్నక్కు ఆడిస్తూ, తలని ఫాస్ట్*గా ముందుకు వెన్నక్కు ఊపుతూ, స్వర్గం చూపిస్తోంది, పైన నాకు మతిపోతుంది, కింద అను అలా చీకి చీకి పెడుతుంటే,నా నరాలు జివ్వుమని లాగుతున్నట్లు అనిపించింది.నోట్లోకి వెళ్ళినప్పుదు వెచ్చగా, బయటకి వచ్చినప్పుదు చల్లగా,వింత వింతగా అనిపిస్తుంది.
"స్స్..అబ్బా..అనూ అలాగే కాని.."అంటూ నా షర్ట్*ని విప్పేసి పూర్తి నగ్నంగా తయారయ్యా. తను అవేవి పట్టనట్లు నా మొడ్డ చీకుతూనే ఉంది. నేను కళ్ళు మూసుకోని స్వర్గంలో ఉన్నట్లు ఎంజాయ్ చేస్తున్నా. నాలో పూర్తిగా ఆవేసం వచ్చింది, తను ఇచ్చిన బ్లోజాబ్ వల్ల నా మొడ్డ సాయంకాలపు వెలుతుర్లో తళ తళ మెరుస్తుంది.
"పద అను అలా రాళ్ళదగరకు వెళ్దాం, ఇక్కడంతా మట్టి, బట్టలు ఆరేద్దాం, ఇంక వాటితో మనకు పన్లేదుకద.." అని కన్ను కొట్టా.