బంపర్ ఆఫర్ 2

" ఏమనక్కర్లేదు, మరీ లోపలనానబెట్టకుండా నీ పనేదో కానిచ్చు కుని తొందరగా పంపించు నన్ను" వాకిలి వంక చూస్తూ అంది అంజలి.

రాంబాబు నడుం ఊపడం మొదలుపెట్టాడు.పూకులో సుఖం గా ఉంది. కళ్లు మూసుకుంది ఆనందం

అనుభవివిస్తూ....రాంబాబు ఊపడమాపి తన నాలుకని ఆమె నోట్లోకి పోనిచ్చాడు, సళ్లు పిసుకుతూ. ఆమె

కళ్లుతెరచి,కొంచం వెనక్కి జరిగి కిందకి తొంగిచూసింది. ఆయిల్ పట్టించిన పిస్టన్ రాడ్ లాగా ఉంది రాంబాబు

మొడ్డ...అంజలి పూకులో ఊరిన రసాలతో తడిసి. రెండుశరీరాలను ఒక గొట్టంతో కలిపినట్లుగా గమ్మత్తుగా

అనిపించిందామెకి.

"ఛీ!పాడు !!" తన మొత్తతో అతని మొత్త కేసి ఢీ కొట్టింది అంజలి.

రెప్పపాటుకాలంలో గొట్టం మాయమయిపోయింది. ఇద్దరి మొత్తలూ కలిసాయి.రాంబాబు మొడ్డ అంజలి

పూకులో మాయమయిపోయింది.

ఆమె కళ్లల్లో తొందరతో కూడిన విసుగు కనిపించడంతో రాంబాబు తన కర్తవ్యనిర్వహణలో పడ్డాడు. నడుం వూపడం

మొదలెట్టాడు.చిన్నగా వూపడంతో మొదలెట్టి పికప్ పెంచి, మంచి స్పీడ్ అందుకున్నాడు.అంజలి పూకులో కసా కసా

దిగుతోంది రాంబాబు మొడ్డ.


కదలడానికి కూడా తావివ్వడంలేదు అంజలికి. ఒక చెయ్యి నడుం మీదా రెండో చెయ్యి పిర్రమీదా వేసి లాగి

లాగి పొడుస్తున్నాడు. అక్కడే కింద పడుకుని పోదామా అనిపించింది అంజలికి.ఆ ఫోర్స్ ని ఆపలేక గోడకి జారబడి

పోయింది. ఒక క్షణం ఆపమని చెప్దామని నోరు తెరచింది.

అయాసం అధికమయిపోయి నోట్లోనుంచి మాట రావడం లేదు.ఇదివరకు రాంబాబులో మరీ ఇంత స్పీడ్ లేదు, పోనీ
అంత స్పీడ్ గా చేస్తున్నందుకు అలసటతో రొప్పుతున్నాడా అంటే అదీలేదు. అతను దెంగే విధానం చూస్తుంటే ఇంకొక
పావుగంటయినా దెంగేట్లు కనబడుతున్నాడు. అంతసేపు తను తట్టుకుని నిలబడగలదా? "నాకయిపోవచ్చింది"
ఆయాసపడుతూనే గొణిగింది.

"మొదటిసారిగా ఇవాళే కొట్టించుకున్నంత ఆనందంగా ఉంది నాకు" తనే అంది మరలా.

" నిజం?" అన్నాడతను కొంటెగా. " నిజం" అందామె. . . . ఇద్దరూ నవ్వుకున్నారు .

మొడ్డ చివరకంటా బయటికి లాగి గట్టిగా లోపలికి దోపాడు రాంబాబు. అలాంటి పోట్లు మరొక పది పడేలోపలే అంజలి భావప్రాప్తి పొందుతూ కళ్లు తేలవేసింది. రాంబాబు ఆగలేదు.తను కూడా గమ్యం చేరుగుకునే వరకు పట్టు కోల్పోకుండా వేగం పెంచి మడ్డతో లాగిలాగికొడుతూ కార్చేసాడు.


"అమ్మయ్య! కరువు తీరిపోయిందా బాబూ?" తృప్తి నిండిన కళ్లతో కొంటెగా చూసింది తను.తలూపేడు రాంబాబు.

"అయితే వదులు మరి, బెత్తెడు గిన్నెలో బిందెడు రసం ఒలకబోసావ్"

అవును మరి ఏం చెయ్యమంటావ్,నీకు పెళ్లయినప్పటినుంచి పోయించుకునేవాళ్లు లేక....."

"ఏడిసావ్ లే !!,కోతలు కొయ్యకు!"

"నాకేం! నమ్మకపోతే మానెయ్." వెటకారంగా నవ్వుతూ రొమ్ములు పిసకబోయాడు రాంబాబు.


ఆ చేతుల్ని విదిలించికొట్టి,అతన్ని వెనక్కి నెట్టేసింది అంజలి. బిరడా వూడిపోవడంతో,బీర్ బాటిల్ లోంచి నురగ
ఎగజిమ్మినట్లు అతను వొలకబోసిన చిక్కటి గంజి బళుక్కున కింద పడింది.అంజలికి ఏం చెయ్యాలో అర్థంకాక అతని మొహంలోకి చూసింది."కాలితో రాసెయ్యవోయ్ !" అంటూ లుంగీ చుట్టబెట్టుకున్నాడు రాంబాబు.

జాకెట్ హుక్స్ పెట్టుకుని పైట సవరించుకుంటూ "ఇక వెళ్తాను" అందామె.

"మళ్లీ ఎప్పుడూ ?" ఆశగా అడిగాడు.

"ఎప్పుడంటే ఏం చెప్పనూ! ఇలా ఎప్పుడు వీలయితే అప్పుడే-"అనేసి,మళ్లీ అతన్ని దగ్గరికి రానివ్వడానికి అవకాశం

ఇవ్వకుండా బయటకి జారుకుంది అంజలి. కాసేపు అంజలి వెళ్లినవైపే చూస్తూ నిలబడి, మెల్లగా కడుక్కోవడానికి బాత్రూం వైపు నడిచాడు.

"అబ్బాయికింకా పెళ్లి అనుకోలేదేంటమ్మా?"

రెండడుగులు ముందుకు వెళ్లినవాడల్లా ఆ ప్రశ్న చెవినవినబడ్డంతో వెనక్కి నాలుగడుగులు వేసి హాల్ లోకి  తొంగిచూసాడు రాంబాబు. తన తల్లి దగ్గర తీరుబడిగా కూర్చుని కబుర్లు చెప్తోంది, మరొక పొరుగింట్లో ఉన్న  సావిత్రమ్మ..

"నువ్వయినా కాస్త గట్టిగా నచ్చజెప్పి తొందరలో నాకు పెళ్లి చేయించు తల్లీ" అనుకుంటూ ముందుకు సాగిపోయాడు
బాత్రూం వైపు.

* * * * *
* * * *
ఫలానా టైమ్ అని చెప్పకుండా ఎప్పుడు వీలయితే అప్పుడొస్తానంది అంజలి. ఆ ఛాన్స్ ఎప్పుడొస్తుందో ఏమిటోనని

ఉదయం లేచినప్పటి నుంచి అలర్ట్ గానే ఉన్నాడు రాంబాబు. రోజూ తొమ్మిదిన్నరకల్లా కంగారు కంగారుగా ఆఫీసుకి
పరుగెత్తే కొడుకు ఈ రోజు పదిగంటలకి కూడా ఇల్లు కదలకపోయేసరికి " ఆఫీసు కి సెలవేమిట్రా?" అనడిగింది
పార్వతమ్మ.


"అబ్బే వెళ్లాలి" అంటూ అప్పుడు భోజనానికి కూర్చున్నాడు. తీరా ఆఫీసుకెళ్లాక లీవ్ తీసుకునిఉన్నా బావుండేదనిపించింది. ఏ ఫైల్ తీసి చూద్దామన్నా అంజలి ముఖమే కనిపిస్తోంది. సీట్లో కూర్చోడానికి కూడా మనసు నిలవడంలేదు. అతికష్టం మీద మూడుగంటలవరకు ఎలాగో గడిపి ఆఫీసర్ పర్మిషన్  తీసుకుని ఇంటికొచ్చేసాడు.

వేళకానివేళ అతనలా రావడం పార్వతమ్మకి ఆశ్చర్యాన్ని కలిగించినా ,కొంతవరకు విషయాన్ని ఊహించి గమ్మున ఉండిపోయింది.


రూం లో కూర్చున్నాడన్నమాటేగాని క్షణమొకయుగంలా ఉంది. పదినిమిషాలకొకసారి బయటకెళ్లి చూసొస్తున్నాడు. ఎక్కడా అంజలి జాడ కనిపించడంలేదు. గంటలు గడుస్తున్నకొద్దీ సహనం చచ్చిపోతోంది. వెళ్లిపోవాలి,వెళ్లిపోవాలని వూరికే కంగారు పడిపోతోందని వదిలెయ్యాల్సొచ్చింది గానీ, లేకపోతే నిన్న సాయంత్రమే ఇంకొక్క షాటు వేసేసుకునేవాడతను. అదే జరిగుంటే ఇప్పుడింత మరీ తహతహ ఉండేదికాదు. ఎంతోకాలం తర్వాత కల్సుకోవడం వల్ల చాల టైమ్ మాటల్లోనే వేష్టయిపోఇంది! ఈ సారి వచ్చీరావడం తోనే దోపేసి ఒక దెబ్బేసుకోవాలి.ఆ తర్వాతనే మాటలు . అప్పుడు రెండోదెబ్బ వేసుకునే అవకాశం తప్పకుండా ఉంటుంది.

సమయం గడుస్తున్నకొదీ రాంబాబుకి కోరిక,అసహనం పెరిగిపోతున్నాయి. అంజలి మాత్రం కనిపించలేదు.

అసలామె ఇంట్లో ఉందాలేదా? అన్న అనుమానం కలగకపోలేదు.కానీ ఆ సంగతి తెలుసుకోవడమెలా?

చూస్తుండగానే టైమ్ ఆరయిపోయింది. సీతాకాలం కావడం మూలాన చీకటిపడిపోయిందికూడా. మెల్లగా వరండాలోకొచ్చాడు. అంజలికోసం ఎదురుచూసీ చూసీ కళ్లుకాయలు కాచిపోయాయి.....

అప్పుడప్పుడే కొంచం తలనొప్పి కూడా ప్రారంభమవుతోంది. సిగరెట్ కాలిస్తే కొంచం రిలీఫ్ గా ఉంటుందేమో! అమ్మ
బయటికొస్తుందేమోనని డౌటు. తను సిగరెట్లు కాలుస్తాడన్న సంగతి ఆమెకి తెలుసు.అయినా ఏమిటో ఇంట్లో కాల్చబుద్దికాదు.

తల్లి కిచెన్ లో తనపనిలో ఉండగా ఇవతల తన రూంలో అంజలిని దెంగిన సందర్భాలెన్నో ఉన్నాయి. నిన్నటికి నిన్నకూడ అలానే దెంగాడు. కానీ అదేమిటో ఇంట్లో సిగరెట్ కాల్చడానికి మాత్రం ఇబ్బందిగా ఉంటుంది.

"రాంబాబూ".......ఎవరో గుసగుసగా పిలిచినట్లయి ఉలిక్కిపడ్డాడు. క్రీనీడలో సరిగా కనబడడంలేదుకానీ ఆ మనిషి సావిత్రమ్మే !!.

'ఏంటండీ' అనడగడానిక్కూడా ఛాన్సివ్వలేదామె.

"చిన్న సంగతి మాట్లాడాలి......లోపలికొకసారి రా" అనేసి పక్కకి తప్పుకుందామె.

ఆ నిమిషంలోనే రాంబాబు ఆలోచనలు చాలాదూరం పరుగెత్తాయి. ఆవిడ పిలిచిన తీరూ, మాట్లాడిన పద్దతీ చూస్తుంటే అదేదో రహస్య విషయమయినట్లుగా అనిపిస్తోంది. ఈవిడ ద్వారా అంజలి ఏదయినా మెస్సేజ్ పంపించిందా?

అటువంటిదేదో లేకపోతే సావిత్రమ్మకి తనతో మాట్లాడాల్సిన విషయమేముంటుంది? ఒకవేళ ఇంకేదయినా విషయమయితే అక్కడికక్కడే చెప్పేది కదా!!!

తన రూంలోకెళ్లి షర్ట్ వేసుకున్నాడు.కొంచం రిలీఫ్ గా ఉండడానికి పనికొస్తుందని సిగరెట్ ప్యాకెట్,అగ్గిపెట్టె తీసుకుని అలా బజారుకెళుతున్నట్లు తల్లితో చెప్పి బయటకొచ్చాడు రాంబాబు.


వరండాలో చీకటిలో నిలబడి ఉన్న సావిత్రమ్మ ఒకసారి అటూ ఇటూ చూసి "ఎవరూ లేరులే లొపలికొచ్చెయ్" అంది రహస్యంగా. నాలుగు అంగల్లో వాళ్లింట్లోకి జొరబడిపోయాడు రాంబాబు.ఆ తర్వాత తనూ లోపలికొచ్చి గడియవేసి

"కూర్చోవోయ్!" అంది నవ్వుతూ. "అబ్బే, పర్వాలేదండీ ,," గొంతేకాదు, వొళ్లంతా వణకిపోతోంది. ఆ తొట్రుపాటుని
తట్టుకోడానికి ఒక సిగరెట్ వెలిగించాడు.

"ఆహా! సిగరెట్లుకూడా కాలుస్తావన్నమాట"! వెటకారంగా నవ్వి మంచం వంక చూపిస్తూ, "అలా కూర్చొని కాల్చుకోవోయ్" అంది సావిత్రమ్మ. అది మధ్యతరగతి వాళ్లుండే లొకాలిటీ . అక్కడ ఉండే ఇళ్లు కూడ అంత పెద్దవేం కాదు.హాలు, ఇంకొకరూం, కిచెన్ మాత్రమే ఉండే ఇల్లు సావిత్రమ్మ వాళ్లది. రాంబాబువాళ్లది కూడా అంతే. అక్కడ రెండు ఛెయిర్స్ ఉండగా పనిగట్టుకుని ఈమె మంచం చూపిస్తుందేమిటా అని అనుకుంటూనే మంచం మీద కూర్చున్నాడు. పైట చెంగు పూర్తిగా తీసి మళ్లీ వేసుకునిపక్కకొచ్చి నిలబడిందామె.ఆవిడ చూపులో ఇదివరకెన్నడూలేని చురుకుదనం, చిలిపిదనం చిందులు వేస్తున్నాయి. అసలా మనిషిలోనే ఏవో కొత్త పోకడలు తొంగి చూస్తున్నాయి.

ఇస్త్రీనలగని ఎర్రంచు ఉన్న తెల్లని కాటన్ చీరమీద మ్యాచింగ్ గా ఎర్రని జాకెట్ వేసుకుంది.


సాధారణంగా మధ్యతరగతి నడివయసు ఆడవాళ్లు పెట్టుకునే విధంగానే వెనుక ఒక కొప్పు లాంటి ముడి పెట్టుకుని, ఎడమవైపు
ఒకేఒక చేమంతిపువ్వు తురుముకుంది. ఆ తల దువ్వుకోడంలో, కావాలని ఒక రెండు పాయలు నుదుటి మీద వదిలేసినట్లుంది. గుండ్రటి కుంకుమబొట్టుకి బదులుగా ఎర్రటి స్టిక్కర్ అంటించుకుని ఉంది. కళ్లకి పెట్టుకున్న కాటుక తీరులో కూడా ఒక రకమయిన ఫ్యాషన్ ఉంది . ఇంతెందుకు ఒక్క మాటలో చెప్పాలంటే ఆమె ప్రత్యేకంగా పనిగట్టుకునిమరీ అలంకరించుకుని ఉందని చెప్పొచ్చు. అలా చూస్తున్నకొద్దీ , గత అయిదారు నెలలుగా తను చూస్తున్న సావిత్రమ్మేనా ఈవిడ అన్న సందేహం కలుగుతోంది.

"మధ్యాహ్నం మూడు గంటలనుంచీ నువ్వు ఎదురు చూస్తున్నది ఆ శర్మగారి అమ్మాయి గురించే కదూ?" అడిగిందామె.

అతి పరిశీలనగా ఆమె మొహంలోకి చూస్తూ కూర్చున్న రాంబాబు గబుక్కున దృష్టి మార్చి సిగ్గుతో తలొంచుకున్నాడు.
కిలకిలమంటూ కొత్తరకంగా నవ్వింది సావిత్రమ్మ. "నువ్వు చెప్పకపోతే నాకు తెలీదనుకుంటున్నావేమిటోయ్!

నాకంతా తెలుసు. నిన్న సాయంకాలం తలుపులయినా వేసుకోకుండా చేసేసుకున్నారు కదూ? మీ అమ్మగారితో
మాట్లాడదామని లోపలికి వెళ్లబోతుంటే, నీ రూంలోంచి మాటలు వినిపించాయి. వెధవది మనసు చంపుకోలేక తొంగిచూసాను. పిల్ల అబ్బో హుషారయినదే !, నువ్వంటే చాలా మోజనుకుంటాను....." అని ఒక వేడి నిట్టూర్పు విడిచింది.

రాంబాబు మౌనం గా, అయోమయంగా, సిగ్గుగా చూస్తున్నాడు.

కొద్దిగా వాయిస్ తగ్గించి మళ్లీ మొదలెట్టిందావిడ." ఎంత మోజుంటే ఏం లాభంలే పాపం! ఆ అమ్మాయికి మొగుడనే వాడొకడున్నాడు కదా మరి! నిన్న రాత్రి తొమ్మిదీ, ఆ టైమ్ లో అతనొచ్చినట్టున్నాడు. మధ్యాహ్నం వాళ్లిద్దరూ మ్యాట్నీకి లాగుంది వెళ్తున్నారు. మరి సినిమా చూసి అలా ఎక్కడికయినా వెళ్లారేంటో ? ఆ అమ్మాయికోసం నువ్వు ఇంట్లోకీ, బయటకీ కాలుగాలిన పిల్లిలా తిరుగుతుంటే నాకే ఎలాగో అనిపించింది. మొగుడనేవాడు ఎప్పుడూ ఉంటాడుగనుక,

ఇక్కడున్నంతకాలం నీతో పెట్టించుకోవాలని ఆ అమ్మాయికీ పాపం ఎంతో ఆశ ఉంటుంది. కానీ గబుక్కున రావడానికి వీలుండొద్దూ? పైగా ఆ పిల్ల అత్తగారు కూడా వచ్చిందని విన్నాను."


రాంబాబు వినడం మానేసాడు. అతని మనసు మనసులో లేదు. ఏదో అప్పటి ఆదుర్దాకొద్దీ ఈవిడ పిలుపు విని
తనింకేదో వూహించుకుంటూ కొండంత ఆశతో వచ్చాడు. నిజానికి అంజలికి అంజలికి యీ సావిత్రమ్మ ఎవరో కూడా తెలిసుండదు. ఆమె పెళ్లయ్యేనాటికి ఈ ఇంట్లో మరొక ఫ్యామిలీ ఉండేది. వాళ్లు ఖాళీ చేసి వెళ్లిన తర్వాత ఈ సావిత్రమ్మ వాళ్లు వచ్చారు. ఇది జరిగి ఆరునెలలు కూడా కాలేదు. అంజలికి సావిత్రమ్మతో పరిచయం ఉండేఅవకాశం లేదు.

తనకి ఇందాక అంజలి మీద ఆత్రుతలో ఇదంతా గుర్తుకి రాలేదు. అయితే ఈవిడ తనని పనిగట్టుకుని పిలవడంలో ఇంకేదో కథ ఉంది అనుకున్నాడు రాంబాబు.

"ఏదో ఆలొచిస్తున్నట్టున్నావేంటోయ్?" ఎంతో ప్రేమగా అడుగుతూ దగ్గరికి జరిగింది సావిత్రమ్మ. ఆమె తొడ అతని మోకాలికి తగిలింది. ఆ స్పర్శ అతనికి ఎలాగో అనిపించింది.ఇబ్బందిగా చూస్తూ పక్కకి జరిగాడు రాంబాబు..

"ఇంకా ఆమెకోసమే ఆలోచిస్తూ బుర్రపాడుచేసుకోవడమెందుకోయ్ ?......నీకు మరీ అంత కోరిగ్గా ఉంటే !!...సన్నగా


నవ్వుతూ అతని తొడ మీద చెయ్యివేసింది.


"పిన్నిగారూ!!!!"


పిచ్చివాడిలా చూస్తూ మంచం దిగబోయిన రాంబాబుకి అడ్డం వెళ్లి భుజాల మీద చేతులేసి ఆపేసింది సావిత్రమ్మ.


"ఈ వరసలకేముందయ్యా, మనం పెట్టుకున్నవేగా!!! వయసులో పెద్దదాన్నని సంశయించకు. ఆ అమ్మాయి


నాల్రోజులుండి వెళ్లిపోతుంది. నేనెప్పుడూ ఇక్కడుండేదాన్నే!.....అసలు మనసంటూ కలగాలిగాని ఆపైన


కలుసుకోడానికి బోలెడు మార్గాలు కనుక్కోవచ్చు.ఎవరికీ అనుమానం రాకుండా మనం రోజూ దెంగించుకోవచ్చు,,,,"

రాంబాబు మాట్లాడలేదు. ఆమె ఆఖరిమాటతో కొంచం కదలిక కలిగింది అతనిలో. ఆమె ఎర్ర జాకెట్ లోకి గుచ్చి గుచ్చి చూస్తున్నాడు. అంతంత రొమ్ములు తను ఎలా మోస్తోందా ! అనిపించింది.లోపల బ్రా వేసుకోలేదు.
మధ్యలో జాకెట్ హుక్స్ ఒకటి పెట్టుకోడం మర్చిపోయినట్లుంది. కాదు కాదు కావాలనే అలా వదిలేసి ఉండొచ్చు!!
"అలా చూస్తే మనసు తీరదు.....విప్పి చూపించనా?"
                                         👉👉👉👉 ఇంకా ఉంది 👉👉👉