ప్రతీ సంవత్సరం లాగే ఆ సంవత్సరం కూడా మాయదారి తుఫాను ఆ ఊరిని పగపట్టినట్టు ముంచిపారేసి వెళ్ళిపోయింది. జరిగిన నష్టం గురించి అరుగు దగ్గర చేరిన ఆ ఊరి రైతాంగం మహా సీరియస్ గా చర్చ సాగిస్తోంది. ప్రభుత్వం ముందుగా తగిన హెచ్చరికలు చేయక పోవడం వల్లనే రైతాంగం మరీ దెబ్బ తిని పోయిందని ఒకరంటే, వాయుగుండం బయల్దేరిందని ముందుగా చెబితే మాత్రం పంట కోయించేసుకుని నువ్వింటికి తెచ్చేసుకుంటావా ? పాయింటు లేకుండా మాట్లాడకు అని గదమాయించాడు సిట్టింగ్ పార్టీ కి చెందిన రైతు. ఆ మాటకు మరొక రైతు “తుఫాను ప్రకృతికి సంబంధించింది గనక అది మన ప్రాప్తాన్ని బట్టి జరుగుతుందని అనుకోవాల్సిందే అని వేదంత దోరణిలో అన్నాడు. అందరూ తలోక పాయింటు మీద వాదనలు చేసుకుంటున్నారు రసవత్తరంగా. అరుగు చివర గోడకానుకుని సిగిరెట్టు
కాలుస్తూ లక్షణంగా జారబడి కూచ్చుని కుతూహలంగా ఆ వాదనలు వింటున్న సాంబయ్య దగ్గరికి మెల్లగా వచ్చి “అయ్యగారూ” అని పిలిచాడు పాలేరు. పాలేరు వైపు తల తిప్పి ఏంటి అన్నట్టు విసుగ్గా చూశాడు సాంబయ్య “తమరో సారి ఇంటికి రావాలయ్యగారూ” యిషయం దారిలో మనవి చేస్తాను ” అవతలి పక్కన కూచ్చున్న మనిషికి కూడా వినపడనంత మెల్లగ, రహస్యంగా గొణిగాడు పాలేరు ఎంకడు. సాంబయ్య ఏదో అనబోయాడు కాని వాడి మొహంలో కనిపిస్తున్న ఆందోళన అదీ చూసి, ఏమయ్యిందో అనుకుంటూ, “కబురొచ్చింది.. నేను ఇంటికి పోతున్నా” అని పక్కనున్న వాళ్ళతో చెప్పి అరుగు దిగిపోయాడు. అప్పటికే ఎంకడు రోడ్డు మీద దూరంగ నిలబడ్డాడు. ” ఏమిట్రా ఏంటీ సంగతీ” కొంచం గాభరాగానే అడిగాడు సాంబయ్య. “సంగతి అని చిన్నగా అడుగుతారేంట్తయ్య గారు.. మా పెద్ద గొడవొచ్చి పడిపోయిందయ్యగారు” ఇంటివైపు దారితీస్తూ అన్నాడు ఎంకడు. వాడి సమాధానంతో మరింత కంగారు పడిపోతూ ” నీ యబ్బా! ఆ చెప్పేదేంటో సరిగ్గా చెప్పేడవరా” అని కసిరాడు.
“అమ్మగారి మీద కామినీ దెయ్యం వాలిందండీ.. నా నా గత్తరా చేసి పారేసిందండీ” నడక వేగం పెంచుతూ బాధగా చెప్పాడు వాడు. టక్కున ఆగిపోయాడు సాంబయ్య.. అతని గుండె ఓ క్షణం ఆగి మళ్ళీ కొట్టుకోడం మొదలెట్టింది. “రండయ్యగారు . మనం తొరగా వెళ్ళక పోతే అక్కడ కొంప మునుగుద్ది.. జోరుగా అడుగెయ్యండి.” సుమారు పది గజాలు ముందుకెళ్ళిపోయిన ఎంకడు తొందరపెడుతు గాబరాగా అన్నాడు. “అదికాదురా వెనక్కెళ్ళి మన వాళ్ళని నలుగుర్ని పిలుచుకొద్దాం.. .. కామినీ పిశాచం దానినెందుకు పట్టుకుందిరా?” బాగుందండీ మీ ప్రశ్నా? అదెందుకొచ్చిందో ఊళ్ళో ఇంకెవరూ లెనట్టు మనమ్మగారినే ఎందుకు పట్టుకుందో నాకెట్టా తెలుస్తుందండీ” “పోనీ..ఆ రచ్చ బండ దగ్గరకెల్లి ఎవర్నైన పంపి ఆచార్లుని కేకేసుకుని రమ్మని చెప్పుదాం. ఇలాంటప్పుడు మనిషికి మనిషి సాయముంటే మంచిది . మనిద్దరం చేయగలిగేదేముందిరా అక్కడ”! “అట్టయితే తమరు కొంప ముంచే లాగున్నారు” ఆదరా బాదరాగా వెనక్కొచ్చి సాంబయ్య చెయ్యిపట్టుకుని లక్కుపోవడం మొదలెట్టాడు ఎంకడు.ఇలా కంగారు పడిపోతారనే ఆ రచ్చ బండ దగ్గర ఈ సంగతి అందుకే చెప్పలేదండీ . మమూలు దయ్యాలకైతే భూత వైద్యం పని సేత్తాదిగాని కామిని పిశాచి సంగతండీ ఇదీ. అయినా ఇప్పుడు నలుగురికీ ఈ సంగతి ఎల్లడి చేసుకుంటే మనకే నామర్దాయిపోద్ది.. కొంచం ఉషారుగా ఎయ్యండడుగు.”
“ఇంతకీ అమ్మగారిదగ్గర ఎవరైన ఉన్నారా?” “భలే ఓరండీ దగ్గరకి రానియ్యడం లేదు .. ఎవర్నీ కేకెయ్యకూడదంటున్నాను” “మీరు కూడా లోపలకెళ్ళంగానే ఊరికే కంగారు పడిపోమాకండి. ఆవిడ అడిగింది చేసెయ్యండి.. అంతే”.”అడిగింది చేసెయ్యడమంటే.. ఏమడుగుతుందంటావు?” “కామిని ఇంకేం అడుగుతాదండీ”! దానికెంత సేపూ అదే కావాల!” బుర్ర గిర్రున తిరిగిపోయింది సాంబయ్యకి. “కొంచం మెల్లగా నడవరా బాబూ” బ్రతిమాలుకున్నాడు ఎంకడు వినిపించుకోలేదు. అతని చేతిని ఇంకా గట్టిగా పట్టుకుని మరింత వేగం పెంచి నడుస్తూ.. ” మా అయ్య నేర్పించిన ఆంజనేయ దండకం చదివి దణ్ణం పెట్టుకుని గుమ్మం దగ్గర రెండు అగరొత్తులు ఎలిగించి పెట్టొచ్చానండీ. అవక్కడట్టా ఎలుగుతుండగానే మనమక్కడ కెళ్ళిపోవాలండీ, అయ్యారిపోయాయా, మరింకింతే సంగతులు .. ఆవిడ గదిలోంచి బయటకొచ్చి యిలయ తాండవమాడేత్తారు. అసలే వొంటిమీద సిన్న దారపు పోగన్నాలేదు!” ఆఖరి వాక్యం కొంచం స్వరం తగ్గించి చెప్పాడు. “ఏంటీ అమ్మగారి వొంటి మీద బట్టల్లేవా” “ఆవిడ గారి ఓంటిమీద కామినుందంటే మీరింకా బట్టంటారేమిటండీ..” విసుక్కున్నాడు ఎంకడు. “అసలు కామినీ పిశాచి లచ్చణమే అదిగదండీ? అది వంటి మీద పడ్డాదంటే మరింక గుడ్డుంచ నివ్వదు. మమూలు దెయ్యాలకీ దీనికీ గదే దిపరెన్సండీ. ఊ .. తమరడుగెయ్యాల..” తొందరపెట్టాడు. ” మొన్నా మద్దెన అదేదో ఊళ్ళో ఇలాగే జరిగిందండీ.. ఆ ఎదవెవడో ఆ కామిని సరదా తీర్వడం మానేసి మంత్ర గాడిని కేకేసేడంట. ఆడొచ్చి బాగానే దానిని సీసాలో కెక్కించి పట్టుకుపోయాడంట.. ఆడలా సందు మలుపు తిరిగెళ్ళిన కాసేపటికే కధ అడ్డం తిరిగిందంటడందీ. ఆ సీసాలోకెక్కించిన కామిని పిశాచానికి స్నేహితురాలో ఏంటో అండీ.. ఆటికీ స్నేహాలుంటాయ్ కదండీ. అదొచ్చి అమాంతంగా ఆ ఆడమనిషిని పెళ్ళున ఓ దెబ్బేసిందంటండీ.. అంతే! ఆ మనిషి రకతం కక్కుకుని అక్కడికక్కడే దబ్బున పడిపోయిందంటండీ. పాపం .. మనూరి పెద్ద మనిషే ఎవరో చెబుతుంటే యిన్నాను.. అందుకే, తమర్ని ఆచార్లు కేదీ కబురు పెట్టించొద్దన్నాను అని ఎంకడు గుక్క తిప్పుకోకుండా చెప్పేసరికి ఇల్లు చేరువయింది.
గడియ తీసి గది తలుపు లోపలికి తొయ్యబోయి అంతలోనే చట్టున చెయ్యి వెనక్కి తీసేసుకున్నాడు వాడు. “అదేమిట్రా! అలా వెనక్కి జరిగి పోయావేం?” కంగారుగా అడిగాడు సాంబయ్య అరుగు మెట్లు ఎక్కుతుండగానే అతనికి ముచ్చెమటలు పట్టెసాయి. “నేనిక్కడ నిలబడతాను . తమరెల్లి సక్కబెట్టుకు రండి” “నాకేంటో ఇదిగా ఉందిరా . నువ్వూ రా.” వద్దు బాబుగోరూ .. బాగుండదు .. యిందాక ఆవిడా వాలకంతో మిమ్మల్ని పిలుత్తూ పెరట్లో కొచ్చినప్పుడు చూడ్డానికే వొళ్ళు సచ్చిపోయింది.. ఇంట్లో ఇంకెవరూ లేకపోతే ఏమో! ఆ కేకలకు పక్క వాళ్ళు లేచిపోతారని మరిక సిగ్గు సంపేసుకుని , అమాంతం ఎనక నుంచి ఓటేసుకుని గదిలోకి లాక్కొచ్చి పడేశాను. దానికే బోల్డు శమై పోయింది. అదేం బలమో పిశాచి బలం! యిరుగుకీ పొరుగుకీ తెలిసినా పరువు పోయే సంగతై పోయిందండీ.. మరింకెల్లండయ్యగోరూ. నేనిక్కడే కాపుంటాను.” నెమ్మదిగా నచ్చ జెప్పాడు ఎంకడు. సాంబయ్యకి కాళ్ళు వణుకుతున్నాయ్ . చేతుల్లో పట్టు పోయింది. అయినా ఎలాగో నిబ్బరించుకుని తలుపు తీసి గడపలో అడుగుపెట్టాడు. కీచుగా చిన్న శబ్దం వినిపించింది లోపల్నుంచి. గోడకి విసురుగా కొట్టిన బంతిలా గమ్మున వెనక్కొచ్చేశాడు. “అదేమండయ్యగోరూ.. ఒచ్చాశారేంటీ?” ఆశ్చర్యంగా చూస్తూ అడిగాడు ఎంకడు. వెంటనే ఏం మాట్లాడలేక పోయాడు సాంబయ్య .. రెండు మూడు క్షణాల తర్వాత. “ఎలాగూ ఓ సారంతా చూసేసావు కదరా . పర్వాలేదు . నేనేం అనుకోను వచ్చి కొంచం పక్కనే నిలబడ్రా.” బ్రతిమలాడాడు.
మాట కొట్టెయ్యలేక వప్పుకున్నాడు ఎంకడు. అతను లోపలికి దారి తీశాడు. గడపలో అడుగు పెట్టడంతోటే వీధి తలుపు మూసి గెడపెట్టేశాడు వాడు. పడక గదిలో చిన్న బల్బు వెలుగుతోంది. గుమ్మానికి గుచ్చబడ్డ అగరొత్తుల వాసన ముక్కు పుటాలకు గుప్పు మనిపిస్తోంది. గోడ ప్రక్కన నిలబడి గదిలోకి తొంగి చూసాడు సాంబయ్య. తన భర్య వంటి మీదుండవలసిన బట్టలన్నీ ఆ గచ్చు నేల మీద చాలా చిందరవందరగా పడున్నాయ్. సాయంత్రం ఆమె సిగలో అలంకరించుకున్న మల్లె దండ తెగిపోయుండాలి గదంతా ఎక్కడ చూసినా పూవ్వులే కనిపిస్తున్నాయి. “ఏరా , ఏదిరా అదీ>” ఎంకడి చెవిలో నోరుపెట్టి రహస్యంగా అడిగాడు. “మంచం మీద లేరాండీ?” ఎదురు ప్రశ్న వసాడు ఎంకడు. సాంబయ్య మరి కొంచం ముందుకెళ్ళి లోపలికి తొంగి చూడబోయాడు. “నక్కి నక్కి చూస్తునావేరా ! రా రా మగడా! నీ మగసిరి మీద మనసు పడొచ్చారా. నా ముచ్చట తీర్చి నన్ను త్వరగా పంపించరా” అంటూ లోపల్నించి వికటట్టహాసం చేసింది తాయారమ్మ. భార్య కంఠంలో పెద్ద మార్పు కనిపించలేదు గాని, ఆ నవ్వు మాత్రం చిత్రంగా తోచింది సాంబయ్యకి. ఆమె అంత గట్టిగా ఎప్పుడూ నవ్వలేదు. “వెళ్ళండి బాబుగారూ . పిలుత్తోంది..” ఎనకనుండి గొణిగాడు ఎంకడు. గదిలోకి వెళ్ళడానికి ధైర్యం చాలడం లేదతనికి. గోడకంటి పెట్టుకు పోయాడు. వళ్ళంతా చెమట పట్టేసింది. గుండె విపరీతమైన వేగంగా కొట్టుకుంటుంది. “ఏరా నాతో సరసాలాడుతున్నావా?” గదమాయింపుగాందామె.. ఆలస్యం చేసావంటే నక్కి నక్కి చూస్తున్న నీ కళ్ళు పీకేస్తాను. మర్యాదగా లోపలికి రా. నేను చెడ్డదాన్ని కాదు . చెడిపోయిన దాన్ని అంతకన్నా కాదు. నా వ్రతం కోసమని వచ్చాను. తొమ్మిది రోజులు పూజలో వున్నాను. ఇవ్వాళ ఏడో రోజు అసలే నీరసంగా వున్నాను త్వరగా వచ్చి నా కార్యం నెరవేర్చరా సాంబయ్య మొగుడా! ” పూనకమొచ్చిన వాళ్ళ ధోరణిలో ద్వనించాయి మాటలు. గజ గజ లాడి పోయాడు సాంబయ్య. పాదాలు నేలకు అంటుకు పొయినట్టు అక్కడే నిలబడి పోయాడు. ”
మరిలాగైతే అమ్మగారికే ప్రమాదం. ఆ అగరొత్తులారిపోయాయంటే ఇంకావిడ లోపలుండదు.. ఏకంగా రోడ్డెక్కి నానా రబస చేసేత్తది. నా మాటిని లోనకెళ్ళండి” అంటూ బలవంతాన గదిలోకి నెట్టి వెనకనే తనూ వెళ్ళి తలుపు ప్రక్కగా వొదిగి నిలబడ్డాడు ఎంకడు. తలగడ మీదకు కాళ్ళారజాపుకుని పట్టే మంచం మీద అట్నుంచిటు వెల్లకిలా పరుపుకు పడుకోనుంది తాయారమ్మ. జుత్తంతా రేగిపోయి ఎలా బడితే అలా ఉంది. సగం శిరోఅలు మొహం మీదే పడుండటం చేత కొంచం భయంకరంగా కనిపిస్తోంది. మెల్లగా తల తిప్పి సాంబయ్య వంక ఉదాశీనంగా చూసి వెకిలిగా నవ్విందామె. పై నుంచి క్రింది వరకు వణికి పోతూ అనాలోచితంగా రెండు చేతులూ జోడించి వినయంగా నమస్కరించాడు తను. ” నాకు కావాల్సిందా దొంగ దండాలు కాదురా” నవ్వుతూనే అందామె. “నీ మగసిరి మీద మనసుపడొచ్చాను. నా చేత పది సార్లు చెప్పించుకోకు.. ఈ పూజతో వున్న తొమ్మిది రోజులూ రోజుకో మగాడితో పొర్లి నా తొడల్ని తడుపుకోవాలి.. నీలాంటి మీసమున్న మొగాళ్ళతో ఇదయినప్పుడే నాకు పూర్తిగా ఆ పూజా ఫలం దక్కుతుంది. అందుకనే ఎంతో మనసు పడొచ్చాను నీ కోసం .. ఆగలేనింక . రా బట్టలిప్పేసుకుని నా సరసకొచ్చి ఈ ఏడో రోజు పూజ పూర్తైందనిపించరా” చట్టున లేచి కూచ్చుని దగ్గరకు రమ్మన్నట్టు తలూపింది. ఉలుకు పలుకు లేకుండా కళ్ళొదిలేసి చూస్తూ గోడకు అంటుకు పోయాదు సాంబయ్య. బలవంతంగా ఆపుకుంటున్నాడు కాని ఏడుపొచ్చేస్తూందతనికి.
తన యజమాని పరిస్తితి గమనించి ఎంకడు కలగ చేసుకున్నాడు. ” నీ ఈ స్వరూపం చూసి మా అయ్యగారు బెడిసి పోతున్నారమ్మ!” కొంత శాంతించి మాట్లాడాలి.” వినయంగా వేడుకున్నాడు. “అలాగే” అన్నట్టు తల పంకించిందామె. “నువ్వు మరో ఇసయం గమనించాల వొ అడుగు ముందుకేసి నమ్రతగా నమస్కరించాడు. ఏమిటన్నట్టు హుందాగా చూసింది. ” నీ ముచ్చట తీర్చటానికి మా అయ్యగారికేమీ అభ్యంతరం లేదు గాని ఆయన శ్రీరామచంద్రుడంతటోడు మరి. ఆయనకి బోలెడు జపాలు , రతాలూ వున్నాయి .. బోలెడు భక్తి గల మనిసి. అలాంటాయన పరాయి స్త్రీ తో ఇదవ్వాలంటే కొంచం ఎనకా ముందూ ఆడతన్నాడు.. అంతే” అని ఆగి గుక్కతిప్పుకుని. ఇంతకీ నువ్వే ఊర్నించి వచ్చావో ఎవరింటి ఆడపదుచో సెప్పలేదు” అనునయంగా అడిగాడు. వొక్కసారి వికటంగా నవ్విందావిడ. నేనే వూర్నించి వచ్చినా మీ అయ్యగారి జాతకం, నీ జాతకం అన్నీ నాకు తెల్సురా సోంబేరీ! ఇప్పుడు శ్రీరామచంద్రుడు అయిపోయాడేమో గాని పదేళ్ళ క్రిందట మీ రైతు గోపాలకృష్ణుడురా. అప్పుడు నువ్వింకా పూర్తిగా కళ్ళు తెరిచి వుండవు. సత్తయ్యగాడి వెధవప్పగార్ని మూడేళ్ళు వుంచుకున్నాడురా. ఇంకా ఎంతమందితో యవ్వారం జరిపాడో నాకు తెలీదనుకున్నావా, నువ్వే అడుగు ఆడిని.. నేను పరాయి దాన్ని కాదు, నేనూ ఆ కొంపల్లో పెరిగిందాన్నే. ఊ రమ్మను .. అర్ధరాత్రి అవుతోంది. ఇదే నా పూజ జరిపించుకునే వేళ. ఊ .. హుంకరిస్తూ చూసి ఉత్తుంగ తరంగాల్లా ఉద్వేగంతో ఉబికిబికి పడుతోన్న తన ఘన వక్షోజాలను రెండు చేతులతోను తడుముకుంది. చటుక్కున కళ్ళు మూసుకుంటూ సాంబయ్య వైపు తిరిగాడు ఎంకడు. ” నా వల్ల కాదురా.” దీనంగా చూస్తూ నెమ్మదిగా నసిగాడతను.
మరావిడ ఊరుకునేలా లేదండీ.ఆ పరిత్తితి సూత్తున్నారా?” “అందుకే మరీ భయమేస్తుంది.. నేను భరించలేన్రా” అలాగంటే ఎలాగండీ” ఎలాగోలా వో సారి మొక్కు చెల్లించెయ్యండి”. ” నీకు పుణ్యముంటుందిరా.. ఆ మాట మాత్రం అనకు ఎలాగైన దానికి నచ్చ చెప్పి ఇంకో ఇంటికి పొమ్మను. నాకు దాన్ని చూస్తుంటే భయమేస్తూంది.. త్వరగా పంపించేయ్యి.” “నన్నిక్కడ కూచ్చోపెట్టి మీరక్కడ గుసగుసలేమిట్రా” గది దద్దరిల్లేలా గద్దిస్తూ అడిగిందామె. ఇద్దరూ వొకరి మొహాలొకరు చూసుకుని ఎంకడు వొక్కడే ఆమె వైపు తిరిగాడు. ఓ కాలు మడతపెట్టుకుని ఓ కాలు క్రిందికి వేళ్ళాడేసి తమాషాగా ఊపుతోంది. ఆ చేతులు మాత్రం ఇంకా అక్కడే వున్నాయ్. గట్టిగా పిసుక్కుంటూంది. కళ్ళు చింత నిప్పుల్లా ఎర్రగా అవుపిస్తున్నాయి. ఆమె సౌష్టవాలు ఆడతనపు సోయగాలూ అన్నీ చక్కగా నిండుగా కనిపిస్తున్నాయి. దిగంబరంగా కూచ్చున్నానన్న యింగిత జ్ఞానం ఏ మాత్రం కనిపించడంలేదామె వాలకంలో.. కాగా గొప్ప ధీమాగా నిబ్బరంగా నవ్వుతూంది. జంకుతూనే ఓ అడుగు ముందుకేసాడు ఎంకడు. “నీ పూజ జరిపించుకోడానికొచ్చావు గనక నువ్వే మా అయ్యగారికేదైనా దారి చూపించాలి” సగం వంగి వినయంగా దణ్ణం పెడుతూ అని మళ్ళీ కొనసాగించాడు. “నువ్వు చెప్పిన యిసయాలు నాకు తెలవవు గాని, ఆ యవ్వారలన్ని మా అయ్యగారు రక్త బిగి మీదుండగా సేసి ఉంటారు. అయనిప్పుడలాంటి పనులు సెయ్యడంలేదు. మరి నువ్వాయన తప్పు కాసి సెమించి వొదిలెయ్యాల. యాభయ్యే పడిలో పడ్డ ఆయనతో నువ్విలాంటి పూజ జరిపించుకున్నా నీకు జయం కలుగుద్దా? పడుచోళ్ళనీ ఆ సరదా వున్నోళ్ళనీ సూసి పట్టుకోవాలగాని వయసు మళ్ళినోళ్ళతో ఇలాంటి కార్యలెట్టుకుంటే మాత్రం నీకేం వొరుగుద్దీ. నీకింకా కావాలంటే. మా అయ్యగారిని ఎన్ని కొబ్బరి కాయలు కొట్టమన్న కొడతారు. కోడి పిల్లనో , మేక పిల్లనో బలి యియ్యమన్న ఇత్తారు. అంతే గాని ఈ వయసులో ఆయన గారికి లిటిగేసనెట్టి అయన్ని బాధ పెట్టమాకు. ” అంటు చూశాడు. వాడలా అనే సరికి సాంబయ్య తెగ పొంగిపోయి వాడి ముందుకొచ్చి వాడి భుజం తట్టి తన ఆనందాన్ని వ్యక్తం చేశాడు.” మా ఎంకడు చెప్పినట్టు ఏం చెయ్యమంటావో చెప్పు .. తెల్లారే సరికి ఎంత డబ్బైనా సరే ఖర్చు పెట్టి ఆ తంతు పూర్తి చేస్తాను. ” అని వేడుకున్నాడు. అంతవరకూ ప్రశాంతంగా కూచ్చున్న తాయారమ్మ వొక్క సారిగా వికటాట్టహాసం చేసింది. కోపంతో మొహం ఎర్రగా కందిపోయింది. “నేనెంతో ఆశతో నీతో కొట్తించుకుందామనొస్తే, నాకు కొబ్బరి కాయలు కొడతావా.. పిరికి సన్నాసి?” అదిగో ఆ గరొత్తులు ఆరిపోయాక నీ పని చెబుతాన్రా నీ బతుకు దగ్గర పదింది. చీ ఇంత చేతకాని చవట అనుకోలేదురా. అనుకున్న పని జరిగేదాక నిద్రపోను నేను. ఈ ఇంట్లో నా తొడలు తడుపుకునే వెడతాను. నా మాటంటే మాటే. “మొన్న రాత్రి పక్క ఊళ్ళో నీలాంటి చేతకాని వెధవే తగిలాడు వాడికి నీ కన్నా పెద్ద మీసాలున్నయి. . వాడు నీ లాగే వణికి పోయాడు. బేర్ మన్నాడు. లేవడం లేదని చెప్పి పెరట్లో పడుకున్న పాలేరును కేకేసి. మంచం పక్కన నిలబడి బుద్దిగా నా పూజ పూర్తి చేయించి నా మన్నన పొందాడు. పోనీ అలాగైన చెయ్యగలవా నువ్వూ?” ఆ అగరొత్తులారేదాకానే గడువు.. తర్వాత దేవుడు కూడా నన్ను ఆపలేడు. నీ మీద పడి నా పని పూర్తి చేసుకెళతాను.” మహా కోపంగా చూసిందామె. గుండె జారిపోయిది సాంబయ్యకి. ఎంకడి మొహం లోకి దీనంగా చూశాడు. నా వల్ల ఇంకేం కాదన్నట్టు మొహం పెట్టి మెల్లగా బయటికి జారుకోడానికి గుమ్మం వైపు తప్పుకున్నాడు వాడు. దాంతో సాంబయ్య మరీ బేజారైపోయాడు. ఆలస్యం చేస్తే వాడలా వెళ్ళి పోతాడేమొ అని ” ఇలా నా దగ్గరగా వచ్చి నిలబడు..” జాలిగా గొణిగాడు. ఎంకడు భయంగా ఆరిపోతున్న అగరొత్తుల వంక చూస్తూ.. అన్నంత పని చేసే లాగుంది అయ్యగారు.. నేను అలా బయటకెళ్ళి నిలబడతాను. అసలే అగరొత్తులు వెలిగించానని నా మీద కోపంగా ఉన్నట్టుంది. “ఎలాగోలా మీరావిడ మనసు తీర్చక తప్పదు. ఎలాగో నిబ్బరించుకుని మంచమెక్కండి.. నాయాల్ది బెదిరే కొద్దీ బెదరగొడద్దీ. నేనాతలే నిలబడతాను. మీ పాత జ్ఞాపకాలు గుర్తుకు తెచ్చుకుని వొక పట్టు పట్టెయ్యంది. ఆ దెబ్బతో బేర్ మని అదే దౌడుచ్చుకుంటాది. అప్పుడే వొక అగరొత్తు కొండెక్కేసింది” అంటూ చెయ్యి విడిపించుకోబోయాడు. పట్టు వదల్లేదు సాంబయ్య. వాడు వెళ్ళిపోతే తనను నల్లేరు కాడలా నలిపి పారేస్తుందని అతని భయం. “ఎలాగైనా నువ్వే నన్నీ గండం నుంచి గట్టెక్కించాల్రా. ఇవి చేతులు కావు. రేపే నీకు అయిదు బస్తాలు కొలిపించి ఇస్తాను. నా పరువు దక్కించు. ఆ ముండకు నేను చాలను. దానిని నువ్వే భరించాల. కాదనకు .. నా మాట విను. నీ ౠణం వుంచుకోను.. రేపే నీకు అయిదు బస్తాలిస్తాన్రా.. ఆ రెండో అగరొత్తి కూడా ఆరిపొయ్యెలా ఉంది. నా ప్రాణాలు నీ చేతిలో వున్నయి. మొన్నాడెవడో వాళ్ళ పాలేరుతో పని జరిపించాడని తనే చెప్పింది కదరా! అక్కడ వొప్పుకున్నది ఇక్కడ కాదనదు. నేనే అడుగుతాను. నువ్వు మాత్రం నిలబడాల. ” అని గబ గబా చెప్పేసి వాడికి ఆలోచించుకోడానికి సావకాశ మివ్వకుండా అటు చూసి. ” మంచికో చెడ్డకో నువ్వొచ్చావు గనక నీ పూజ మా ఎంకడి ద్వారా జరిపించుకుని ఎలా వొచ్చావో అలాగే వెళ్ళిపో.. నీకు దణ్ణం పెడతాను. మరింకేం మమ్మల్ని బాధ పెట్టొద్దు.. ” అని ముకుళిత హస్తాలతో వినయంగా మనవి చేసుకున్నాడు.
“నీ మగతనం మండిపోనూ.. యింతేనంట్రా నీ చావ! రేపు పొద్దున్నే ఆ మీసాలు గొరిగించేసుకుని పొయ్యిలో పడేయ్” హేళనగా నవ్వింది. “కొంప ముంచేశారయ్యగారు” కంగారుగా చూశాడు ఎంకడు. “మీ కంగారు మీదే గాని అసలు విసయం మర్చిపోతున్నారు. అది ఏ కామినీ పిశాచి అయినా గాని .. అదిప్పుడు మనమ్మగారొంటిమీదుంది. అసలు నాకిక్కడ నిలబడి ఆవిడొంక చూడ్డానికే వొళ్ళు సచ్చిపోతుంటే మళ్ళీ ఇట్టా అంటారేమిటీ!!” అమ్మగారొంటిమీద నేను సెయ్యెయ్యలేను. ఆరు నాకు తల్లితో సమానం .. కళ్ళు పోతాయొ ఏంటో?” “ఏంట్రా నీ చాదస్తం?” తన పౌరుషన్ని లోలోపలే అణగ నొక్కేసుకుంటూ అసహాయంగా నసిగాడతను. “నువ్విలా అలోచించావంటే, మన ప్రాణాల తో పాటు అమ్మగారి రక్తాన్ని కూడా పీల్చేసి మరీ పొద్ది.. అయినా ఇప్పుడు నువ్వు చెయ్యబోయేది మీ అమ్మగరిని కాదురా .. ఆ కామినీ పిశాచినే”? “ఏమోనండీ.. నాకు మాత్రం మనసు రావడం లేదు . ఉన్నట్టుండి దీని దుంప తెగ .. ఇది పట్టు వదిలేత్తే మా శానా సెడ్డ తగువొచ్చేతాది .. అమ్మగారు తెలివి తెచ్చుకుని సూత్తే.. ఆ కాడికి నేనేదో బలవంతం సేత్తున్నట్టయి పోద్ది. అప్పుడీ గొడవకన్న పెద్దదయి పొద్ది.” ” ఇంత వరకు వచ్చాక నువ్వు మళ్ళీ ఈ పితలాటకాలన్నీ పెట్టకురా బాబూ” ఎలాగోలా ముందు దీన్ని వదిలించు. నువ్వన్నట్టు అలాంటి గొడవేమయినా జరిగితే నేనిక్కడే వుంటానుగా .. తాయారుకి నేను సర్ది చెబుతాను. మరింక నువ్వెమీ రెండో ఆలోచన పెట్టుకోకు.. మంచం దగ్గరకెళ్ళు. ఊ.. ఆ అగరొత్తూ ఆరిపోయింది.. భయంతో బిక్క సచ్చిపోతూ ఎంకడిని ముందుకు తోశాడు సాంబయ్య. ఆ తోపుకి నిలద్రొక్కుకోలేక తిన్నగా ఆమె మీదకి తూలిపోయాడు ఎంకడు. కిచ కిచా నవ్వుతూ వాడి తలను రెండు చేతులతోనూ పట్టుకుని తన వక్షోజాలకు వత్తుకుందామె.
కిచ కిచా నవ్వుతూ వాడి తలను రెండు చేతులతోనూ పట్టుకుని తన వక్షోజాలకు వత్తుకుందామె. సాంబయ్యకు తన గుండెను ఎవరో పిండేసినట్టైంది. ఎంకడ్ని మభ్య పెట్టి వ్యవహారం నడిపించుకోడానికి అపధర్మంగా అలా అనేశాడు గాని, ఆ కామినీ తన భార్య దేహాన్ని ఆవహించడంవల్ల, ఈ వ్యవహారంలో తాయారు మైల పడిపోయినట్టేనన్న సత్యం తను విస్మరించలేకపోయాడు. కాని అంతకన్నా మార్గం లేదనిపించింది. ఇదే పదేళ్ళ క్రిందట జరిగి ఉంటే తానింత చేతకానివాడిలా నిలబడేవాడు కాడు. ఏమైతే అది అవుతుందని పంచే ఎగ్గెట్టి మంచం పైకి ఎక్కిపోయేవాడు. ఇప్పుడా హుషారు లేదు, ఓపికా లేదు. పైకంతగా కనిపించకపోవచ్చు గాని, వయసు మీదపడి, ఓపిక తగ్గింది, మునుపట్లా జవసత్వాలు లేవు. తాయారు పక్కన నిలబడితే తను మరీ ముసలివాడైనట్టు కనిపించి పోతున్నాడు.
కళ్ళు నులుముకుని మరీ చూశాడు సాంబయ్య. మంచి రసవత్తరంగా సాగుతుందా కామినీ పిశావి పూజ కార్యక్రమం. మంచి వొడుపుగా ఆమెని ఆక్రమించుకుని అదే పనిగా దంచుతున్నాడు ఎంకడు. ఓ చెయ్యి చంకలో నుంచి దూర్చి భుజం పట్టుకుని రెండో చేత్తో ఓ రొమ్మును వూతంగా పట్టుకుని మంచి హుషారుగా వుయ్యాల లూగిపోతున్నాడు. మొలతాడొక్కటే ఉంది వాడి వొంటి మీద. ఆ ద్రుశ్యం చూడలేక మొహం పక్కకు తిప్పుకున్నాడు సాంబయ్య. ఏదో ఆలోచనలో పడిపోవడం వల్ల ఎంకడి బట్టలు ఎవరు విప్పారో ఎప్పుడు వాడు మంచం ఎక్కాడో తను గమనించ లేదు. కాయ కష్టం చేసే మనిషి గనక కండలు తిరిగి ఉంది వాడి వొళ్ళు. మంచి బలంగా ఉన్నాదు. వెధవ కొంచం నలుపు గాని మొహం కూడా బాగానే ఉంటుంది. పాతికేళ్ళ వయసులో ముందుకు పడే ఉంగరాల జుత్తుతో అందంగానే ఉంటాడు.
ఇవాళ కామిని వల్ల కలిగిన భయంతో తన చేతుల్తో తానే ఎంకడిని ఆమెకి తార్చక తప్పలేదు. అంతా గ్రహచారం. “అబ్బా! ఏం కొడుతున్నావురా కుర్రా! నా పూజ మొదలైన ఈ ఏడు రోజుల్లోనూ ఇంత సుఖం గా వాయించిన వాడెవడూ తగల్లేదురా!.. ఊ..అదే వరస.. కుదించి కుదించి కొట్టు..నాకెప్పుడూ ఇంత దెబ్బ పడలేదురా.. మీ రైతు విధం చెడ్డా నువ్వు నాకు ఫలం దక్కిస్తున్నావురా. దంచు. యింత త్వరగా పరాకాష్టనందుకోవడం ఇంతవరకు జరగలేదురా..దంచు.. దగ్గరైపోతున్నా…అప్పటి దాకా ఊరికే ముక్కుతూ మూలుగుతూ ఆయాస పడుతూ చేయించుకుంటోన్న కామిని వొక్క సారి గబ గబా పాఠం చదివేసి మంచి ఉల్లాసంగా మొత్తతో ఎదురొత్తడం మొదలెట్టింది. సాంబయ్య యింతంత కళ్ళు చేసుకు చూశాడు. చెరువులాంటి తన మొత్తనంత చలాకీగా చక చకా ఎగరెయ్య గలగడం ఆ కామినీ పిశాచి బలానికీ వాంచకీ నిదర్శనంగా కనిపించిందతనికి. ఆశ్చర్యంగా చూస్తూ రెండడుగులు ముందుకేశాడు.. ఆమె ఇచ్చిన ప్రోత్చాహంతో ఎంకడు మరీ పెట్రేగిపోయి తన బలాన్నంతా కూడదీసుకుని ఊకదంపుడు కొడుతున్నాడు. వాడి శరీరానికి తగ్గట్టుగానే మంచి పుష్టిగా పొడవుగా ఉంది వాడి మగతనం. ఆమె రెమ్మల లోపలికి .. అందులో ఊరుతున్న రసాల్ని పులుముకుని యివతలికొచ్చినప్పుడల్లా నిగనిగలాడిపోతుంది. ఆ వ్యవహారం చూస్తుంటే తనలో ఏదో వేడి పుట్టుకొస్తున్నట్టూ.. నరాలు పురేసుకుంటున్నట్టూ చిన్న అలజడి కలిగింది సాంబయ్యకి. గది దద్దరిల్లి పొయ్యేలా ఓ మారు గట్టిగా మూలిగి సొమ్మసిల్లినట్టు పడిపోయిందామె. ఎంకడు మరో నిమిషం పాటు అదే వేగంతో పని చేసి ఆయాసంగా రొప్పుతూ ఆ పట్టునే ఆమె మీద పడిపోయాడు. “మాయదారి ముండని భలే చిత్తు చేసి పారేశాడు.. మగతనం అంటే ఇలా ఉండాలి. బాగా వయసులో వున్న రోజుల్లో నేనూ ఇలాగే దంచి పారేసేవాడిని” తనలో తనే అనుకుంటూ మంచం పక్కకెళ్ళి నిలబడ్డాడు తను.. కామిని కోరిక తీరిపోయినట్టుంది. యింకామె పట్టు విడిచెయ్యొచ్చు.. అదేదో చూద్దామనే అతని వుబలాటం. వొకటి రెండు ఖణాల తర్వాత మెల్లగా ఆమె మీద నుండి దిగి మంచం దిగ బోయాడు ఎంకడు. “అప్పుడే అయిపోలేదురా” కళ్ళు తెరవకుండానే వాడి చెయ్యి దొరకపుచ్చుకుని మత్తుగా గొణిగిందామె.
పాపం సాంబయ్యకు తెలియదు ఇది తన తన భార్య తయారు తన పాలెరు కలిసి ఆడిన కామని దెయ్యం నాటకం అని..
🙏🙏🙏🙏🙏 శుభం 🙏🙏🙏🙏
కాలుస్తూ లక్షణంగా జారబడి కూచ్చుని కుతూహలంగా ఆ వాదనలు వింటున్న సాంబయ్య దగ్గరికి మెల్లగా వచ్చి “అయ్యగారూ” అని పిలిచాడు పాలేరు. పాలేరు వైపు తల తిప్పి ఏంటి అన్నట్టు విసుగ్గా చూశాడు సాంబయ్య “తమరో సారి ఇంటికి రావాలయ్యగారూ” యిషయం దారిలో మనవి చేస్తాను ” అవతలి పక్కన కూచ్చున్న మనిషికి కూడా వినపడనంత మెల్లగ, రహస్యంగా గొణిగాడు పాలేరు ఎంకడు. సాంబయ్య ఏదో అనబోయాడు కాని వాడి మొహంలో కనిపిస్తున్న ఆందోళన అదీ చూసి, ఏమయ్యిందో అనుకుంటూ, “కబురొచ్చింది.. నేను ఇంటికి పోతున్నా” అని పక్కనున్న వాళ్ళతో చెప్పి అరుగు దిగిపోయాడు. అప్పటికే ఎంకడు రోడ్డు మీద దూరంగ నిలబడ్డాడు. ” ఏమిట్రా ఏంటీ సంగతీ” కొంచం గాభరాగానే అడిగాడు సాంబయ్య. “సంగతి అని చిన్నగా అడుగుతారేంట్తయ్య గారు.. మా పెద్ద గొడవొచ్చి పడిపోయిందయ్యగారు” ఇంటివైపు దారితీస్తూ అన్నాడు ఎంకడు. వాడి సమాధానంతో మరింత కంగారు పడిపోతూ ” నీ యబ్బా! ఆ చెప్పేదేంటో సరిగ్గా చెప్పేడవరా” అని కసిరాడు.
“అమ్మగారి మీద కామినీ దెయ్యం వాలిందండీ.. నా నా గత్తరా చేసి పారేసిందండీ” నడక వేగం పెంచుతూ బాధగా చెప్పాడు వాడు. టక్కున ఆగిపోయాడు సాంబయ్య.. అతని గుండె ఓ క్షణం ఆగి మళ్ళీ కొట్టుకోడం మొదలెట్టింది. “రండయ్యగారు . మనం తొరగా వెళ్ళక పోతే అక్కడ కొంప మునుగుద్ది.. జోరుగా అడుగెయ్యండి.” సుమారు పది గజాలు ముందుకెళ్ళిపోయిన ఎంకడు తొందరపెడుతు గాబరాగా అన్నాడు. “అదికాదురా వెనక్కెళ్ళి మన వాళ్ళని నలుగుర్ని పిలుచుకొద్దాం.. .. కామినీ పిశాచం దానినెందుకు పట్టుకుందిరా?” బాగుందండీ మీ ప్రశ్నా? అదెందుకొచ్చిందో ఊళ్ళో ఇంకెవరూ లెనట్టు మనమ్మగారినే ఎందుకు పట్టుకుందో నాకెట్టా తెలుస్తుందండీ” “పోనీ..ఆ రచ్చ బండ దగ్గరకెల్లి ఎవర్నైన పంపి ఆచార్లుని కేకేసుకుని రమ్మని చెప్పుదాం. ఇలాంటప్పుడు మనిషికి మనిషి సాయముంటే మంచిది . మనిద్దరం చేయగలిగేదేముందిరా అక్కడ”! “అట్టయితే తమరు కొంప ముంచే లాగున్నారు” ఆదరా బాదరాగా వెనక్కొచ్చి సాంబయ్య చెయ్యిపట్టుకుని లక్కుపోవడం మొదలెట్టాడు ఎంకడు.ఇలా కంగారు పడిపోతారనే ఆ రచ్చ బండ దగ్గర ఈ సంగతి అందుకే చెప్పలేదండీ . మమూలు దయ్యాలకైతే భూత వైద్యం పని సేత్తాదిగాని కామిని పిశాచి సంగతండీ ఇదీ. అయినా ఇప్పుడు నలుగురికీ ఈ సంగతి ఎల్లడి చేసుకుంటే మనకే నామర్దాయిపోద్ది.. కొంచం ఉషారుగా ఎయ్యండడుగు.”
“ఇంతకీ అమ్మగారిదగ్గర ఎవరైన ఉన్నారా?” “భలే ఓరండీ దగ్గరకి రానియ్యడం లేదు .. ఎవర్నీ కేకెయ్యకూడదంటున్నాను” “మీరు కూడా లోపలకెళ్ళంగానే ఊరికే కంగారు పడిపోమాకండి. ఆవిడ అడిగింది చేసెయ్యండి.. అంతే”.”అడిగింది చేసెయ్యడమంటే.. ఏమడుగుతుందంటావు?” “కామిని ఇంకేం అడుగుతాదండీ”! దానికెంత సేపూ అదే కావాల!” బుర్ర గిర్రున తిరిగిపోయింది సాంబయ్యకి. “కొంచం మెల్లగా నడవరా బాబూ” బ్రతిమాలుకున్నాడు ఎంకడు వినిపించుకోలేదు. అతని చేతిని ఇంకా గట్టిగా పట్టుకుని మరింత వేగం పెంచి నడుస్తూ.. ” మా అయ్య నేర్పించిన ఆంజనేయ దండకం చదివి దణ్ణం పెట్టుకుని గుమ్మం దగ్గర రెండు అగరొత్తులు ఎలిగించి పెట్టొచ్చానండీ. అవక్కడట్టా ఎలుగుతుండగానే మనమక్కడ కెళ్ళిపోవాలండీ, అయ్యారిపోయాయా, మరింకింతే సంగతులు .. ఆవిడ గదిలోంచి బయటకొచ్చి యిలయ తాండవమాడేత్తారు. అసలే వొంటిమీద సిన్న దారపు పోగన్నాలేదు!” ఆఖరి వాక్యం కొంచం స్వరం తగ్గించి చెప్పాడు. “ఏంటీ అమ్మగారి వొంటి మీద బట్టల్లేవా” “ఆవిడ గారి ఓంటిమీద కామినుందంటే మీరింకా బట్టంటారేమిటండీ..” విసుక్కున్నాడు ఎంకడు. “అసలు కామినీ పిశాచి లచ్చణమే అదిగదండీ? అది వంటి మీద పడ్డాదంటే మరింక గుడ్డుంచ నివ్వదు. మమూలు దెయ్యాలకీ దీనికీ గదే దిపరెన్సండీ. ఊ .. తమరడుగెయ్యాల..” తొందరపెట్టాడు. ” మొన్నా మద్దెన అదేదో ఊళ్ళో ఇలాగే జరిగిందండీ.. ఆ ఎదవెవడో ఆ కామిని సరదా తీర్వడం మానేసి మంత్ర గాడిని కేకేసేడంట. ఆడొచ్చి బాగానే దానిని సీసాలో కెక్కించి పట్టుకుపోయాడంట.. ఆడలా సందు మలుపు తిరిగెళ్ళిన కాసేపటికే కధ అడ్డం తిరిగిందంటడందీ. ఆ సీసాలోకెక్కించిన కామిని పిశాచానికి స్నేహితురాలో ఏంటో అండీ.. ఆటికీ స్నేహాలుంటాయ్ కదండీ. అదొచ్చి అమాంతంగా ఆ ఆడమనిషిని పెళ్ళున ఓ దెబ్బేసిందంటండీ.. అంతే! ఆ మనిషి రకతం కక్కుకుని అక్కడికక్కడే దబ్బున పడిపోయిందంటండీ. పాపం .. మనూరి పెద్ద మనిషే ఎవరో చెబుతుంటే యిన్నాను.. అందుకే, తమర్ని ఆచార్లు కేదీ కబురు పెట్టించొద్దన్నాను అని ఎంకడు గుక్క తిప్పుకోకుండా చెప్పేసరికి ఇల్లు చేరువయింది.
గడియ తీసి గది తలుపు లోపలికి తొయ్యబోయి అంతలోనే చట్టున చెయ్యి వెనక్కి తీసేసుకున్నాడు వాడు. “అదేమిట్రా! అలా వెనక్కి జరిగి పోయావేం?” కంగారుగా అడిగాడు సాంబయ్య అరుగు మెట్లు ఎక్కుతుండగానే అతనికి ముచ్చెమటలు పట్టెసాయి. “నేనిక్కడ నిలబడతాను . తమరెల్లి సక్కబెట్టుకు రండి” “నాకేంటో ఇదిగా ఉందిరా . నువ్వూ రా.” వద్దు బాబుగోరూ .. బాగుండదు .. యిందాక ఆవిడా వాలకంతో మిమ్మల్ని పిలుత్తూ పెరట్లో కొచ్చినప్పుడు చూడ్డానికే వొళ్ళు సచ్చిపోయింది.. ఇంట్లో ఇంకెవరూ లేకపోతే ఏమో! ఆ కేకలకు పక్క వాళ్ళు లేచిపోతారని మరిక సిగ్గు సంపేసుకుని , అమాంతం ఎనక నుంచి ఓటేసుకుని గదిలోకి లాక్కొచ్చి పడేశాను. దానికే బోల్డు శమై పోయింది. అదేం బలమో పిశాచి బలం! యిరుగుకీ పొరుగుకీ తెలిసినా పరువు పోయే సంగతై పోయిందండీ.. మరింకెల్లండయ్యగోరూ. నేనిక్కడే కాపుంటాను.” నెమ్మదిగా నచ్చ జెప్పాడు ఎంకడు. సాంబయ్యకి కాళ్ళు వణుకుతున్నాయ్ . చేతుల్లో పట్టు పోయింది. అయినా ఎలాగో నిబ్బరించుకుని తలుపు తీసి గడపలో అడుగుపెట్టాడు. కీచుగా చిన్న శబ్దం వినిపించింది లోపల్నుంచి. గోడకి విసురుగా కొట్టిన బంతిలా గమ్మున వెనక్కొచ్చేశాడు. “అదేమండయ్యగోరూ.. ఒచ్చాశారేంటీ?” ఆశ్చర్యంగా చూస్తూ అడిగాడు ఎంకడు. వెంటనే ఏం మాట్లాడలేక పోయాడు సాంబయ్య .. రెండు మూడు క్షణాల తర్వాత. “ఎలాగూ ఓ సారంతా చూసేసావు కదరా . పర్వాలేదు . నేనేం అనుకోను వచ్చి కొంచం పక్కనే నిలబడ్రా.” బ్రతిమలాడాడు.
మాట కొట్టెయ్యలేక వప్పుకున్నాడు ఎంకడు. అతను లోపలికి దారి తీశాడు. గడపలో అడుగు పెట్టడంతోటే వీధి తలుపు మూసి గెడపెట్టేశాడు వాడు. పడక గదిలో చిన్న బల్బు వెలుగుతోంది. గుమ్మానికి గుచ్చబడ్డ అగరొత్తుల వాసన ముక్కు పుటాలకు గుప్పు మనిపిస్తోంది. గోడ ప్రక్కన నిలబడి గదిలోకి తొంగి చూసాడు సాంబయ్య. తన భర్య వంటి మీదుండవలసిన బట్టలన్నీ ఆ గచ్చు నేల మీద చాలా చిందరవందరగా పడున్నాయ్. సాయంత్రం ఆమె సిగలో అలంకరించుకున్న మల్లె దండ తెగిపోయుండాలి గదంతా ఎక్కడ చూసినా పూవ్వులే కనిపిస్తున్నాయి. “ఏరా , ఏదిరా అదీ>” ఎంకడి చెవిలో నోరుపెట్టి రహస్యంగా అడిగాడు. “మంచం మీద లేరాండీ?” ఎదురు ప్రశ్న వసాడు ఎంకడు. సాంబయ్య మరి కొంచం ముందుకెళ్ళి లోపలికి తొంగి చూడబోయాడు. “నక్కి నక్కి చూస్తునావేరా ! రా రా మగడా! నీ మగసిరి మీద మనసు పడొచ్చారా. నా ముచ్చట తీర్చి నన్ను త్వరగా పంపించరా” అంటూ లోపల్నించి వికటట్టహాసం చేసింది తాయారమ్మ. భార్య కంఠంలో పెద్ద మార్పు కనిపించలేదు గాని, ఆ నవ్వు మాత్రం చిత్రంగా తోచింది సాంబయ్యకి. ఆమె అంత గట్టిగా ఎప్పుడూ నవ్వలేదు. “వెళ్ళండి బాబుగారూ . పిలుత్తోంది..” ఎనకనుండి గొణిగాడు ఎంకడు. గదిలోకి వెళ్ళడానికి ధైర్యం చాలడం లేదతనికి. గోడకంటి పెట్టుకు పోయాడు. వళ్ళంతా చెమట పట్టేసింది. గుండె విపరీతమైన వేగంగా కొట్టుకుంటుంది. “ఏరా నాతో సరసాలాడుతున్నావా?” గదమాయింపుగాందామె.. ఆలస్యం చేసావంటే నక్కి నక్కి చూస్తున్న నీ కళ్ళు పీకేస్తాను. మర్యాదగా లోపలికి రా. నేను చెడ్డదాన్ని కాదు . చెడిపోయిన దాన్ని అంతకన్నా కాదు. నా వ్రతం కోసమని వచ్చాను. తొమ్మిది రోజులు పూజలో వున్నాను. ఇవ్వాళ ఏడో రోజు అసలే నీరసంగా వున్నాను త్వరగా వచ్చి నా కార్యం నెరవేర్చరా సాంబయ్య మొగుడా! ” పూనకమొచ్చిన వాళ్ళ ధోరణిలో ద్వనించాయి మాటలు. గజ గజ లాడి పోయాడు సాంబయ్య. పాదాలు నేలకు అంటుకు పొయినట్టు అక్కడే నిలబడి పోయాడు. ”
మరిలాగైతే అమ్మగారికే ప్రమాదం. ఆ అగరొత్తులారిపోయాయంటే ఇంకావిడ లోపలుండదు.. ఏకంగా రోడ్డెక్కి నానా రబస చేసేత్తది. నా మాటిని లోనకెళ్ళండి” అంటూ బలవంతాన గదిలోకి నెట్టి వెనకనే తనూ వెళ్ళి తలుపు ప్రక్కగా వొదిగి నిలబడ్డాడు ఎంకడు. తలగడ మీదకు కాళ్ళారజాపుకుని పట్టే మంచం మీద అట్నుంచిటు వెల్లకిలా పరుపుకు పడుకోనుంది తాయారమ్మ. జుత్తంతా రేగిపోయి ఎలా బడితే అలా ఉంది. సగం శిరోఅలు మొహం మీదే పడుండటం చేత కొంచం భయంకరంగా కనిపిస్తోంది. మెల్లగా తల తిప్పి సాంబయ్య వంక ఉదాశీనంగా చూసి వెకిలిగా నవ్విందామె. పై నుంచి క్రింది వరకు వణికి పోతూ అనాలోచితంగా రెండు చేతులూ జోడించి వినయంగా నమస్కరించాడు తను. ” నాకు కావాల్సిందా దొంగ దండాలు కాదురా” నవ్వుతూనే అందామె. “నీ మగసిరి మీద మనసుపడొచ్చాను. నా చేత పది సార్లు చెప్పించుకోకు.. ఈ పూజతో వున్న తొమ్మిది రోజులూ రోజుకో మగాడితో పొర్లి నా తొడల్ని తడుపుకోవాలి.. నీలాంటి మీసమున్న మొగాళ్ళతో ఇదయినప్పుడే నాకు పూర్తిగా ఆ పూజా ఫలం దక్కుతుంది. అందుకనే ఎంతో మనసు పడొచ్చాను నీ కోసం .. ఆగలేనింక . రా బట్టలిప్పేసుకుని నా సరసకొచ్చి ఈ ఏడో రోజు పూజ పూర్తైందనిపించరా” చట్టున లేచి కూచ్చుని దగ్గరకు రమ్మన్నట్టు తలూపింది. ఉలుకు పలుకు లేకుండా కళ్ళొదిలేసి చూస్తూ గోడకు అంటుకు పోయాదు సాంబయ్య. బలవంతంగా ఆపుకుంటున్నాడు కాని ఏడుపొచ్చేస్తూందతనికి.
తన యజమాని పరిస్తితి గమనించి ఎంకడు కలగ చేసుకున్నాడు. ” నీ ఈ స్వరూపం చూసి మా అయ్యగారు బెడిసి పోతున్నారమ్మ!” కొంత శాంతించి మాట్లాడాలి.” వినయంగా వేడుకున్నాడు. “అలాగే” అన్నట్టు తల పంకించిందామె. “నువ్వు మరో ఇసయం గమనించాల వొ అడుగు ముందుకేసి నమ్రతగా నమస్కరించాడు. ఏమిటన్నట్టు హుందాగా చూసింది. ” నీ ముచ్చట తీర్చటానికి మా అయ్యగారికేమీ అభ్యంతరం లేదు గాని ఆయన శ్రీరామచంద్రుడంతటోడు మరి. ఆయనకి బోలెడు జపాలు , రతాలూ వున్నాయి .. బోలెడు భక్తి గల మనిసి. అలాంటాయన పరాయి స్త్రీ తో ఇదవ్వాలంటే కొంచం ఎనకా ముందూ ఆడతన్నాడు.. అంతే” అని ఆగి గుక్కతిప్పుకుని. ఇంతకీ నువ్వే ఊర్నించి వచ్చావో ఎవరింటి ఆడపదుచో సెప్పలేదు” అనునయంగా అడిగాడు. వొక్కసారి వికటంగా నవ్విందావిడ. నేనే వూర్నించి వచ్చినా మీ అయ్యగారి జాతకం, నీ జాతకం అన్నీ నాకు తెల్సురా సోంబేరీ! ఇప్పుడు శ్రీరామచంద్రుడు అయిపోయాడేమో గాని పదేళ్ళ క్రిందట మీ రైతు గోపాలకృష్ణుడురా. అప్పుడు నువ్వింకా పూర్తిగా కళ్ళు తెరిచి వుండవు. సత్తయ్యగాడి వెధవప్పగార్ని మూడేళ్ళు వుంచుకున్నాడురా. ఇంకా ఎంతమందితో యవ్వారం జరిపాడో నాకు తెలీదనుకున్నావా, నువ్వే అడుగు ఆడిని.. నేను పరాయి దాన్ని కాదు, నేనూ ఆ కొంపల్లో పెరిగిందాన్నే. ఊ రమ్మను .. అర్ధరాత్రి అవుతోంది. ఇదే నా పూజ జరిపించుకునే వేళ. ఊ .. హుంకరిస్తూ చూసి ఉత్తుంగ తరంగాల్లా ఉద్వేగంతో ఉబికిబికి పడుతోన్న తన ఘన వక్షోజాలను రెండు చేతులతోను తడుముకుంది. చటుక్కున కళ్ళు మూసుకుంటూ సాంబయ్య వైపు తిరిగాడు ఎంకడు. ” నా వల్ల కాదురా.” దీనంగా చూస్తూ నెమ్మదిగా నసిగాడతను.
మరావిడ ఊరుకునేలా లేదండీ.ఆ పరిత్తితి సూత్తున్నారా?” “అందుకే మరీ భయమేస్తుంది.. నేను భరించలేన్రా” అలాగంటే ఎలాగండీ” ఎలాగోలా వో సారి మొక్కు చెల్లించెయ్యండి”. ” నీకు పుణ్యముంటుందిరా.. ఆ మాట మాత్రం అనకు ఎలాగైన దానికి నచ్చ చెప్పి ఇంకో ఇంటికి పొమ్మను. నాకు దాన్ని చూస్తుంటే భయమేస్తూంది.. త్వరగా పంపించేయ్యి.” “నన్నిక్కడ కూచ్చోపెట్టి మీరక్కడ గుసగుసలేమిట్రా” గది దద్దరిల్లేలా గద్దిస్తూ అడిగిందామె. ఇద్దరూ వొకరి మొహాలొకరు చూసుకుని ఎంకడు వొక్కడే ఆమె వైపు తిరిగాడు. ఓ కాలు మడతపెట్టుకుని ఓ కాలు క్రిందికి వేళ్ళాడేసి తమాషాగా ఊపుతోంది. ఆ చేతులు మాత్రం ఇంకా అక్కడే వున్నాయ్. గట్టిగా పిసుక్కుంటూంది. కళ్ళు చింత నిప్పుల్లా ఎర్రగా అవుపిస్తున్నాయి. ఆమె సౌష్టవాలు ఆడతనపు సోయగాలూ అన్నీ చక్కగా నిండుగా కనిపిస్తున్నాయి. దిగంబరంగా కూచ్చున్నానన్న యింగిత జ్ఞానం ఏ మాత్రం కనిపించడంలేదామె వాలకంలో.. కాగా గొప్ప ధీమాగా నిబ్బరంగా నవ్వుతూంది. జంకుతూనే ఓ అడుగు ముందుకేసాడు ఎంకడు. “నీ పూజ జరిపించుకోడానికొచ్చావు గనక నువ్వే మా అయ్యగారికేదైనా దారి చూపించాలి” సగం వంగి వినయంగా దణ్ణం పెడుతూ అని మళ్ళీ కొనసాగించాడు. “నువ్వు చెప్పిన యిసయాలు నాకు తెలవవు గాని, ఆ యవ్వారలన్ని మా అయ్యగారు రక్త బిగి మీదుండగా సేసి ఉంటారు. అయనిప్పుడలాంటి పనులు సెయ్యడంలేదు. మరి నువ్వాయన తప్పు కాసి సెమించి వొదిలెయ్యాల. యాభయ్యే పడిలో పడ్డ ఆయనతో నువ్విలాంటి పూజ జరిపించుకున్నా నీకు జయం కలుగుద్దా? పడుచోళ్ళనీ ఆ సరదా వున్నోళ్ళనీ సూసి పట్టుకోవాలగాని వయసు మళ్ళినోళ్ళతో ఇలాంటి కార్యలెట్టుకుంటే మాత్రం నీకేం వొరుగుద్దీ. నీకింకా కావాలంటే. మా అయ్యగారిని ఎన్ని కొబ్బరి కాయలు కొట్టమన్న కొడతారు. కోడి పిల్లనో , మేక పిల్లనో బలి యియ్యమన్న ఇత్తారు. అంతే గాని ఈ వయసులో ఆయన గారికి లిటిగేసనెట్టి అయన్ని బాధ పెట్టమాకు. ” అంటు చూశాడు. వాడలా అనే సరికి సాంబయ్య తెగ పొంగిపోయి వాడి ముందుకొచ్చి వాడి భుజం తట్టి తన ఆనందాన్ని వ్యక్తం చేశాడు.” మా ఎంకడు చెప్పినట్టు ఏం చెయ్యమంటావో చెప్పు .. తెల్లారే సరికి ఎంత డబ్బైనా సరే ఖర్చు పెట్టి ఆ తంతు పూర్తి చేస్తాను. ” అని వేడుకున్నాడు. అంతవరకూ ప్రశాంతంగా కూచ్చున్న తాయారమ్మ వొక్క సారిగా వికటాట్టహాసం చేసింది. కోపంతో మొహం ఎర్రగా కందిపోయింది. “నేనెంతో ఆశతో నీతో కొట్తించుకుందామనొస్తే, నాకు కొబ్బరి కాయలు కొడతావా.. పిరికి సన్నాసి?” అదిగో ఆ గరొత్తులు ఆరిపోయాక నీ పని చెబుతాన్రా నీ బతుకు దగ్గర పదింది. చీ ఇంత చేతకాని చవట అనుకోలేదురా. అనుకున్న పని జరిగేదాక నిద్రపోను నేను. ఈ ఇంట్లో నా తొడలు తడుపుకునే వెడతాను. నా మాటంటే మాటే. “మొన్న రాత్రి పక్క ఊళ్ళో నీలాంటి చేతకాని వెధవే తగిలాడు వాడికి నీ కన్నా పెద్ద మీసాలున్నయి. . వాడు నీ లాగే వణికి పోయాడు. బేర్ మన్నాడు. లేవడం లేదని చెప్పి పెరట్లో పడుకున్న పాలేరును కేకేసి. మంచం పక్కన నిలబడి బుద్దిగా నా పూజ పూర్తి చేయించి నా మన్నన పొందాడు. పోనీ అలాగైన చెయ్యగలవా నువ్వూ?” ఆ అగరొత్తులారేదాకానే గడువు.. తర్వాత దేవుడు కూడా నన్ను ఆపలేడు. నీ మీద పడి నా పని పూర్తి చేసుకెళతాను.” మహా కోపంగా చూసిందామె. గుండె జారిపోయిది సాంబయ్యకి. ఎంకడి మొహం లోకి దీనంగా చూశాడు. నా వల్ల ఇంకేం కాదన్నట్టు మొహం పెట్టి మెల్లగా బయటికి జారుకోడానికి గుమ్మం వైపు తప్పుకున్నాడు వాడు. దాంతో సాంబయ్య మరీ బేజారైపోయాడు. ఆలస్యం చేస్తే వాడలా వెళ్ళి పోతాడేమొ అని ” ఇలా నా దగ్గరగా వచ్చి నిలబడు..” జాలిగా గొణిగాడు. ఎంకడు భయంగా ఆరిపోతున్న అగరొత్తుల వంక చూస్తూ.. అన్నంత పని చేసే లాగుంది అయ్యగారు.. నేను అలా బయటకెళ్ళి నిలబడతాను. అసలే అగరొత్తులు వెలిగించానని నా మీద కోపంగా ఉన్నట్టుంది. “ఎలాగోలా మీరావిడ మనసు తీర్చక తప్పదు. ఎలాగో నిబ్బరించుకుని మంచమెక్కండి.. నాయాల్ది బెదిరే కొద్దీ బెదరగొడద్దీ. నేనాతలే నిలబడతాను. మీ పాత జ్ఞాపకాలు గుర్తుకు తెచ్చుకుని వొక పట్టు పట్టెయ్యంది. ఆ దెబ్బతో బేర్ మని అదే దౌడుచ్చుకుంటాది. అప్పుడే వొక అగరొత్తు కొండెక్కేసింది” అంటూ చెయ్యి విడిపించుకోబోయాడు. పట్టు వదల్లేదు సాంబయ్య. వాడు వెళ్ళిపోతే తనను నల్లేరు కాడలా నలిపి పారేస్తుందని అతని భయం. “ఎలాగైనా నువ్వే నన్నీ గండం నుంచి గట్టెక్కించాల్రా. ఇవి చేతులు కావు. రేపే నీకు అయిదు బస్తాలు కొలిపించి ఇస్తాను. నా పరువు దక్కించు. ఆ ముండకు నేను చాలను. దానిని నువ్వే భరించాల. కాదనకు .. నా మాట విను. నీ ౠణం వుంచుకోను.. రేపే నీకు అయిదు బస్తాలిస్తాన్రా.. ఆ రెండో అగరొత్తి కూడా ఆరిపొయ్యెలా ఉంది. నా ప్రాణాలు నీ చేతిలో వున్నయి. మొన్నాడెవడో వాళ్ళ పాలేరుతో పని జరిపించాడని తనే చెప్పింది కదరా! అక్కడ వొప్పుకున్నది ఇక్కడ కాదనదు. నేనే అడుగుతాను. నువ్వు మాత్రం నిలబడాల. ” అని గబ గబా చెప్పేసి వాడికి ఆలోచించుకోడానికి సావకాశ మివ్వకుండా అటు చూసి. ” మంచికో చెడ్డకో నువ్వొచ్చావు గనక నీ పూజ మా ఎంకడి ద్వారా జరిపించుకుని ఎలా వొచ్చావో అలాగే వెళ్ళిపో.. నీకు దణ్ణం పెడతాను. మరింకేం మమ్మల్ని బాధ పెట్టొద్దు.. ” అని ముకుళిత హస్తాలతో వినయంగా మనవి చేసుకున్నాడు.
“నీ మగతనం మండిపోనూ.. యింతేనంట్రా నీ చావ! రేపు పొద్దున్నే ఆ మీసాలు గొరిగించేసుకుని పొయ్యిలో పడేయ్” హేళనగా నవ్వింది. “కొంప ముంచేశారయ్యగారు” కంగారుగా చూశాడు ఎంకడు. “మీ కంగారు మీదే గాని అసలు విసయం మర్చిపోతున్నారు. అది ఏ కామినీ పిశాచి అయినా గాని .. అదిప్పుడు మనమ్మగారొంటిమీదుంది. అసలు నాకిక్కడ నిలబడి ఆవిడొంక చూడ్డానికే వొళ్ళు సచ్చిపోతుంటే మళ్ళీ ఇట్టా అంటారేమిటీ!!” అమ్మగారొంటిమీద నేను సెయ్యెయ్యలేను. ఆరు నాకు తల్లితో సమానం .. కళ్ళు పోతాయొ ఏంటో?” “ఏంట్రా నీ చాదస్తం?” తన పౌరుషన్ని లోలోపలే అణగ నొక్కేసుకుంటూ అసహాయంగా నసిగాడతను. “నువ్విలా అలోచించావంటే, మన ప్రాణాల తో పాటు అమ్మగారి రక్తాన్ని కూడా పీల్చేసి మరీ పొద్ది.. అయినా ఇప్పుడు నువ్వు చెయ్యబోయేది మీ అమ్మగరిని కాదురా .. ఆ కామినీ పిశాచినే”? “ఏమోనండీ.. నాకు మాత్రం మనసు రావడం లేదు . ఉన్నట్టుండి దీని దుంప తెగ .. ఇది పట్టు వదిలేత్తే మా శానా సెడ్డ తగువొచ్చేతాది .. అమ్మగారు తెలివి తెచ్చుకుని సూత్తే.. ఆ కాడికి నేనేదో బలవంతం సేత్తున్నట్టయి పోద్ది. అప్పుడీ గొడవకన్న పెద్దదయి పొద్ది.” ” ఇంత వరకు వచ్చాక నువ్వు మళ్ళీ ఈ పితలాటకాలన్నీ పెట్టకురా బాబూ” ఎలాగోలా ముందు దీన్ని వదిలించు. నువ్వన్నట్టు అలాంటి గొడవేమయినా జరిగితే నేనిక్కడే వుంటానుగా .. తాయారుకి నేను సర్ది చెబుతాను. మరింక నువ్వెమీ రెండో ఆలోచన పెట్టుకోకు.. మంచం దగ్గరకెళ్ళు. ఊ.. ఆ అగరొత్తూ ఆరిపోయింది.. భయంతో బిక్క సచ్చిపోతూ ఎంకడిని ముందుకు తోశాడు సాంబయ్య. ఆ తోపుకి నిలద్రొక్కుకోలేక తిన్నగా ఆమె మీదకి తూలిపోయాడు ఎంకడు. కిచ కిచా నవ్వుతూ వాడి తలను రెండు చేతులతోనూ పట్టుకుని తన వక్షోజాలకు వత్తుకుందామె.
కిచ కిచా నవ్వుతూ వాడి తలను రెండు చేతులతోనూ పట్టుకుని తన వక్షోజాలకు వత్తుకుందామె. సాంబయ్యకు తన గుండెను ఎవరో పిండేసినట్టైంది. ఎంకడ్ని మభ్య పెట్టి వ్యవహారం నడిపించుకోడానికి అపధర్మంగా అలా అనేశాడు గాని, ఆ కామినీ తన భార్య దేహాన్ని ఆవహించడంవల్ల, ఈ వ్యవహారంలో తాయారు మైల పడిపోయినట్టేనన్న సత్యం తను విస్మరించలేకపోయాడు. కాని అంతకన్నా మార్గం లేదనిపించింది. ఇదే పదేళ్ళ క్రిందట జరిగి ఉంటే తానింత చేతకానివాడిలా నిలబడేవాడు కాడు. ఏమైతే అది అవుతుందని పంచే ఎగ్గెట్టి మంచం పైకి ఎక్కిపోయేవాడు. ఇప్పుడా హుషారు లేదు, ఓపికా లేదు. పైకంతగా కనిపించకపోవచ్చు గాని, వయసు మీదపడి, ఓపిక తగ్గింది, మునుపట్లా జవసత్వాలు లేవు. తాయారు పక్కన నిలబడితే తను మరీ ముసలివాడైనట్టు కనిపించి పోతున్నాడు.
కళ్ళు నులుముకుని మరీ చూశాడు సాంబయ్య. మంచి రసవత్తరంగా సాగుతుందా కామినీ పిశావి పూజ కార్యక్రమం. మంచి వొడుపుగా ఆమెని ఆక్రమించుకుని అదే పనిగా దంచుతున్నాడు ఎంకడు. ఓ చెయ్యి చంకలో నుంచి దూర్చి భుజం పట్టుకుని రెండో చేత్తో ఓ రొమ్మును వూతంగా పట్టుకుని మంచి హుషారుగా వుయ్యాల లూగిపోతున్నాడు. మొలతాడొక్కటే ఉంది వాడి వొంటి మీద. ఆ ద్రుశ్యం చూడలేక మొహం పక్కకు తిప్పుకున్నాడు సాంబయ్య. ఏదో ఆలోచనలో పడిపోవడం వల్ల ఎంకడి బట్టలు ఎవరు విప్పారో ఎప్పుడు వాడు మంచం ఎక్కాడో తను గమనించ లేదు. కాయ కష్టం చేసే మనిషి గనక కండలు తిరిగి ఉంది వాడి వొళ్ళు. మంచి బలంగా ఉన్నాదు. వెధవ కొంచం నలుపు గాని మొహం కూడా బాగానే ఉంటుంది. పాతికేళ్ళ వయసులో ముందుకు పడే ఉంగరాల జుత్తుతో అందంగానే ఉంటాడు.
ఇవాళ కామిని వల్ల కలిగిన భయంతో తన చేతుల్తో తానే ఎంకడిని ఆమెకి తార్చక తప్పలేదు. అంతా గ్రహచారం. “అబ్బా! ఏం కొడుతున్నావురా కుర్రా! నా పూజ మొదలైన ఈ ఏడు రోజుల్లోనూ ఇంత సుఖం గా వాయించిన వాడెవడూ తగల్లేదురా!.. ఊ..అదే వరస.. కుదించి కుదించి కొట్టు..నాకెప్పుడూ ఇంత దెబ్బ పడలేదురా.. మీ రైతు విధం చెడ్డా నువ్వు నాకు ఫలం దక్కిస్తున్నావురా. దంచు. యింత త్వరగా పరాకాష్టనందుకోవడం ఇంతవరకు జరగలేదురా..దంచు.. దగ్గరైపోతున్నా…అప్పటి దాకా ఊరికే ముక్కుతూ మూలుగుతూ ఆయాస పడుతూ చేయించుకుంటోన్న కామిని వొక్క సారి గబ గబా పాఠం చదివేసి మంచి ఉల్లాసంగా మొత్తతో ఎదురొత్తడం మొదలెట్టింది. సాంబయ్య యింతంత కళ్ళు చేసుకు చూశాడు. చెరువులాంటి తన మొత్తనంత చలాకీగా చక చకా ఎగరెయ్య గలగడం ఆ కామినీ పిశాచి బలానికీ వాంచకీ నిదర్శనంగా కనిపించిందతనికి. ఆశ్చర్యంగా చూస్తూ రెండడుగులు ముందుకేశాడు.. ఆమె ఇచ్చిన ప్రోత్చాహంతో ఎంకడు మరీ పెట్రేగిపోయి తన బలాన్నంతా కూడదీసుకుని ఊకదంపుడు కొడుతున్నాడు. వాడి శరీరానికి తగ్గట్టుగానే మంచి పుష్టిగా పొడవుగా ఉంది వాడి మగతనం. ఆమె రెమ్మల లోపలికి .. అందులో ఊరుతున్న రసాల్ని పులుముకుని యివతలికొచ్చినప్పుడల్లా నిగనిగలాడిపోతుంది. ఆ వ్యవహారం చూస్తుంటే తనలో ఏదో వేడి పుట్టుకొస్తున్నట్టూ.. నరాలు పురేసుకుంటున్నట్టూ చిన్న అలజడి కలిగింది సాంబయ్యకి. గది దద్దరిల్లి పొయ్యేలా ఓ మారు గట్టిగా మూలిగి సొమ్మసిల్లినట్టు పడిపోయిందామె. ఎంకడు మరో నిమిషం పాటు అదే వేగంతో పని చేసి ఆయాసంగా రొప్పుతూ ఆ పట్టునే ఆమె మీద పడిపోయాడు. “మాయదారి ముండని భలే చిత్తు చేసి పారేశాడు.. మగతనం అంటే ఇలా ఉండాలి. బాగా వయసులో వున్న రోజుల్లో నేనూ ఇలాగే దంచి పారేసేవాడిని” తనలో తనే అనుకుంటూ మంచం పక్కకెళ్ళి నిలబడ్డాడు తను.. కామిని కోరిక తీరిపోయినట్టుంది. యింకామె పట్టు విడిచెయ్యొచ్చు.. అదేదో చూద్దామనే అతని వుబలాటం. వొకటి రెండు ఖణాల తర్వాత మెల్లగా ఆమె మీద నుండి దిగి మంచం దిగ బోయాడు ఎంకడు. “అప్పుడే అయిపోలేదురా” కళ్ళు తెరవకుండానే వాడి చెయ్యి దొరకపుచ్చుకుని మత్తుగా గొణిగిందామె.
పాపం సాంబయ్యకు తెలియదు ఇది తన తన భార్య తయారు తన పాలెరు కలిసి ఆడిన కామని దెయ్యం నాటకం అని..
🙏🙏🙏🙏🙏 శుభం 🙏🙏🙏🙏
No comments:
Post a Comment