రాజమాత Part 1

అది రాధ్రిత మహాసామ్రాజ్యం. ఆ మహాసామ్రాజ్యానికి చక్రవర్తి లోహవీరుడు.
మహాక్రూరుడు. తన సామ్రాజ్యంలోని సామంతరాజ్యాలను గడగడలాడిస్తు సామంతరాజులను తన కనుసన్నలలొ వుంచుకొని క్రూరపాలన సాగించేవాడు.ఆ రాధ్రిత మహాసామ్రాజ్యంలో ని సామంతరాజ్యాలలో ఒకటి మన మధురజ రాజ్యం.
మధురజ రాజ్యానికి రాజు దయాధరుడు.శాంత స్వభావి ప్రజలను కళ్లలో పెట్టుకొని కాపాడుకునేవాడు.
ప్రజాదీవెనలతో పరిపాలన చేస్తు, ఇతర సామంత రాజులతో కూడా గౌరవింపబడేవాడు.
ఇక యువరాజు ధీరధరుడు మధురజ రాజ్య ఏకైక వారసుడు. ఆరడుగుల ఆజానుబాహుడు. తేజస్సు, అందం కలగలిసిన ముఖవర్చస్సు.చిన్న వయసులోనే యుధ్దవిద్యల్లో ఆరితేరాడు.మధురజ రాజ్యానికి కాబోయే రాజుగా , ఆరాజ్య ప్రజల ఆశాజ్యోతిలా మన్ననలందుకుంటునానడు.
ఇక మహారాణి లలాలమ దేవి, మహా అందగత్తె. నిండైన విగ్రహం , గంభీరమైన చూపులు, వయసు నాలుగుపదులు దాటినా యవ్వనవతులు తన కాలిగోటి సరిరారనేంతటి అపురూపరూపవతి.
ఎదలు ఎద్దుకొమ్ముల్లా ఠీవిగా నిలబడి , నడుముకాస్త మందమైనా చూస్తే ముట్టుకొని చావాలనిపించేలా, పిరుదులు పరుపులవలే విశాలంగా వుండి మగాడి మతిపోగొట్టేలా ఆ అందమే అందం అనెంతటి సొగసరి.
ఒకనాడు రాధ్రిత మహాసామ్రాజ్యం నుండి వర్తమానం అందింది.
సైనికుడొకడు , రాజు పక్కనే నిలబడిన మంత్రి గారికి ఆ వర్తమానం అందచేసి వెల్లాడు.
ఏమిటి మంత్రి వర్యా లేఖ సారాంశం అని అడిగిన రాజు కు , మౌనంగా నిలబడి న మంత్రితీరు బోధపడక , జయాధరా అని స్వరం పెంచాడు రాజు.బాధనిండిన హృదయంతో నా నోటితో నేను చెప్పలేను మహాప్రభూ అంటు నేలకొరిగాడు.
ఆశ్చర్యచకితుడైన రాజు లేఖ సారాంశం కీడును తలపెట్టేదిగా తలచి లేచి , మంత్రి చేతిలో లేఖను చదివి హతాశుడయ్యాడు.
తేరుకొన్న రాజు మంత్రివైపు చూశాడు సలహా కోసం, మహాప్రభూ ఈ సమయంలో ఏం చేయాలో పాలుపోవటం లేదు.ఒక వైపు వరుసగా మూడు సంవత్సరాలుగా కరువు నెలకొంది.
ప్రజల దగ్గర పన్నుల రూపంలో వసూలు చేసి ఆ డబ్బును,
చక్రవర్తికి కప్పం కట్టే పరిస్దితులు లేవని , ఈ మూడు సంవత్సరాలుగా రాజ్యమే ఆ బారం మోస్తు వచ్చింది, ప్రజలు తిండి గింజలకే అవస్దలు పడుతున్నారు. రాజ్య ఖజానా కూడా నిండుకుంది.పది దినముల గడువులొగా కప్పం కట్టని ఎడల రాజ్యంపై పడి రాక్ససుల్లా ప్రవర్తించి, దొరికింది దోచుకుపోతారు.ఎదురు తిరిగి పోరాడనూలేము. ఏంచేయమంటారు మహాప్రభూ అంటుండగానే రాజు నేలకూలాడు.
 మంత్రి కంగారు పడి రాజా రాజా ఎంత పిలిచినా పలుకలేదు. హుటాహుటిన వైద్యుడు చేరుకున్నాడు.ధీరధరుడు, రాణి లలామదేవి అక్కడకు చేరుకున్నారు.రాజుగారిని పరిశీలించిన వైద్యుడు మాట్లాడుతూ, ఎందు చేతనో ప్రభువులు భయోత్పాతానికి గురవుతున్నారు.
నాడికూడా సరిగా అందటం లేదు...దినం గడిస్తే కాని ఏ విషయం స్పష్టంగా చెప్పలేను అన్నాడు, కొద్ది సేపటి తరువాత రాజు కళ్లు తెరిచాడు, ఎదురుగా భార్యా ,పుత్రులను చూశాడు, అందరినీ వెల్లమన్నట్టు సైగ చేశాడు మంత్రితో సహా.ఆ లోహవీరని చెరలో నారాజ్య ప్రజలు పడే బాధలు చూడలేక నేను ప్రాణాలొదిలేలా ఉన్నాను యువరాజా, ఇకపై బారం నీదే , అంటూ కన్నుమూశారు రాజుగారు.
మధరజ రాజ్యం కన్నీరు మున్నీరుగా విలపించింది.
అటు పిమ్మట ధీరధరుడు రాజుగా రాజ్యపగ్గాలు చేపట్టాడు.సభ ఏర్పాటు చేసి రాధ్రిత రాజ్యానికి వర్తమానం పంప మని ఆజ్ఞ చెశాడు.
రాజ్యం కరువు పరిస్దితులో వుంది, కప్పం కట్టుటకు గడువడుగుతూ పంపిన వర్తమానం లోహవీరుడు లెక్క చేయలెదు.కప్పంకట్టి తీరాలని తిరుగులేఖ పంపాడు.యువరాజు ధీరధరుడు ఆవెశంతో ఊగి పోయి ,మంత్రి వారించినా వినకుండా , రాధ్రిత రాజ్యంతో యుధ్దానికి సిద్దమని ప్రకటించాడు.అక్కడ లోహవీరుడు ఆగ్రహోగ్రముతో ఊగిపోయి, మధురజ రాజ్యాన్ని నేలమట్టం చేయమని ఆదేశించాడు,
ఇక్కడ. ధీరధరుడు సామంతరాజుల్ని కూడగట్టి యుద్దానికి సిధ్దమయ్యాడు.రాజమాత ఆశీర్వాదం కొరకు అంతఃపురానికి చేరుకొని, తల్లి పాదాలకు నమస్కరించాడు.విజయుడవై తిరిగిరా అని దీవించి వీరతిలకం దిద్ది పంపింది.చెడుపై మంచి దే ఎప్పుడూ విజయం .ధీరధరుడు విజయం సాధించాడు.రాధ్రిత రాజ్య స్దానే మధురజ రాజ్యాన్ని కేంద్రంగా చేసుకొని ధీరధరుడు చక్రవర్తిగా సింహాసనం అధిష్టించాడు.మధురజ రాజ్యంతో పాటు సామంతరాజ్యాలన్ని సంబరాలు చేసుకున్నాయి.యుద్దవిశేషాల్ని , తల్లి లలాలమ దేవికి వివరించటానికి ధీరధరుడు మంత్రితో పాటు అంతఃపురానికి చేరుకున్నారు.మంత్రి జయాధరుడు యుధ్దవిశేషాల్ని, యువరాజు పరాక్రమాన్ని వివరిస్తుంటే , రాజమాత గర్వంతో ఉప్పొంగిపోతుంది. జయాధరా ఇక మీరు సెలవుతీసుకోండి, నేను మా కుమారుడితో ఏకాంతంగా మాట్లాడాలి , చిత్తం అంటు జయాధరుడు వెల్లిపోయాడు.
కుమారా మీరు ఇప్పుడు చక్రవర్తి అయ్యారు..బాద్యతలు పెరిగాయి, ప్రజల మనసెరిగి పరిపాలన సాగించండి.రాజ్యంలో ఎన్నో అపరిషృత సమస్యలున్నాయి, అన్నింటినీ మీరే పరిష్కరించాలి, చెప్పుకొచ్చింది లలాలమదేవి.అలాగె తల్లి మీ మాటను మేమెన్నడూ జవదాటము..ఇక మాకు సెలవిప్పించండి అంటూ మరోసారి రాజమాత పాదాలకు నమస్కరించాడు.కుమారున్ని భుజాలను పట్టి లేపి ఒక్కసారి కళ్లలో కళ్లు పెట్టి తీక్సనంగా చూసి, కుమారుడిని కౌగిలించుకుంది.సుగంధభరితమైన లలాలమ దేవి మేని పరిమళలాలు ధరాధరుడు ఆస్వాదిస్తు , అలాగే కౌగిలిలోనే వుండిపోయాడు.తేరుకొని కౌగిలి విడిచి వెలుతున్న ధీరధరుడు తల్లి పిలుపు విని అగాడు.
రాజ్యపాలనలో పడి ఈ తల్లి మీద సీతకన్ను వేయక , వీలు చూసుకొని, చేసుకొని మా ఆంతరంగిక మందిరానికి వచ్చిపోతు వుండండి.
ప్రజల ఆశలతో పాటు, ఈ తల్లి కోరికలు ,ఆశలు తీర్చాల్సిన బాద్యత మీపైనే వుంది , అది మరిచిపోకండి అన్నది.
తప్పకుండా తల్లి మీ ఆజ్ఞ అంటు వెల్లిపోయాడు ధీరధరుడు.ధీరధరుడు ఎంత ప్రయత్నించినా నిద్రకుపక్రమించలేక పోతున్నాడు.
ఏమిటీ వపరీత ఆలోచనలు తల్లి పై మోహమా..రాజమాత సంగమం కోసం ఆలోచనలేమిటి.తీవ్ర ఆలోచనలు చుట్టుముట్టాయి.ఆదర్శంగా నిలవాల్సిన నా నడవడిక, ఇలా దారి తప్పుపట్టడం ..తన మీద తనకే కోపం కలిగింది.గత జన్మ పకాలను ఎంత ప్రయత్నించినా , తెలుసుకోలేనంత పకడ్బందీగా ఉంచిన దేవుడు,తల్లిపై మోహం కలగకుండా , అలాంటి ఆలోచనలు రాకుండా చేయక, ఎందుకు ఇలా స్వేచ్చ గా వదిలేశాడు. ఇలాంటి ఆలోచనలతో ఎప్పుడు తెల్లవారిందో తెలియలేదు.ఆ ఉదయం రాజమాత నివసించె అంతఃపురం దగ్గర సేవకులు హడావుడి చూసి.. వారిని ప్రశ్నించాడు.లలాలమదేవి అంతఃపురం వదిలి ఆంతరంగిక మందిరానికి తరలి వెలుతున్నారు ప్రభూ అని చెప్పారు సేవకులు.
కారణమేమై వుంటుందని మనసులో ఆలోచిస్తు తన మందిరం వేపు కదిలాడు.సభకు బయలు దేరిన ధీరధరుడు, రాజమాత మందిరం వైపు చూసి పలకరించాలని అటు కదిలాడు.ధీరధరున్ని చూసి నవ్వుతు రా కుమారా అంటూ ఆహ్వానించింది.అమ్మను తేరిపార చూశాడు.ఏమిటి అలా కొత్తగా చూస్తున్నారు చక్రవర్తులవారు అనగానె , రాజమాత కూడా సరికొత్తగానే ప్రవర్తిస్తున్నారు అందుకే కొత్తగా చూస్తున్నాను అన్నాడు ధీర.
నాలో కొత్తగా ఏమార్పూ రాలేదే ..
మార్పు మీలో కాదు.
అంతఃపురం వదిలి ఈ మందిరం లో అడుగుపెట్టాలన్న మీఆలోచనల్లో మార్పును గమనిస్తున్నా.అందుకా రాజు గారు కొత్తగా చూస్తున్నది.మీకు తెలియని ది కాదు కారణం ..
అంతఃపురంలో నివసించాల్సింది ఈ రాజ్య పట్టమహిషి , అంటే మీ భార్యకు మాత్రమే ఆ హక్కు కలదు,, అయినా ఈ మందిరం నాకు సౌకర్యంగానే వుంది.మరి నాకు వివాహమే కాలేదు , పట్టహిషి లేదు.
మా వివాహం జరిగే వరకు మీరు అక్కడ నిరబ్యంతరంగా వుండవచ్చు కదా అంటు అమ్మ పాదాల దగ్గర కూర్చున్నాడు.
పాదాలు చాచి కూర్చున్న రాజమాత పాదాలు ముడుచుకునేందుకు ప్రయత్నించగా....ధీరదరుడు తనరెండు చేతులతో పాదాలుపట్టుకొని , మృదువుగా పాదాలు నొక్కసాగాడు.మీరిప్పుడు చక్రవర్తులు , నా పాదాలు తాకరాదు
అని వారించబోయిన అమ్మను వారించాడు ధీరధరుడు.
చక్రవర్తి అయినా సృష్టికర్త అయినా అమ్మ పాదదాసుడే అంటు మళ్లీ పాదాలు పట్టి మృదువుగా నొక్కసాగాడు ..అవకాశం రాక రాజుగారి ప్రేమ బయటపడలేదంతే అంటూ చిరునవ్వు నవ్వింది.ఏం అమ్మగారికి మాత్రం ఈ రాజకుమారుడిపై ప్రేమలెదా అంటు చేతుల్ని మోకాల్ల పైకి జరిపి నొక్కసాగాడు.తెల్లగా ముట్టుకుంటె ఎర్రగా కందిపోయేలా ఉన్న నడుము కంట పడింది.
రాజు గుండె వేగం పెరిగింది...పెదవులు వణుకుతున్నాయి..ధీరా నీ పేరు లోనే ధైర్యం వుంది..ఎవరికీ భయపడక మనసులో అనుకున్నది సాధిస్తా వన్న నమ్మకం నాకుంది అని ధీరధరుని తల్లో చేయిపెట్టి నిమర సాగింది. మీ ప్రోత్సాహం వుంటే ఎక్కడి వరకైనా అడుగేయగలను అంటు తొడల దాకా పాకాయి తన చేతులు.అక్కడ మోతాదు మించి నొక్కుతున్నాడు. లలామదేవి కళ్లు మూతలు పడుతున్నాయి. to be Continued.....